Όλοι έχουμε βγει, έχουμε πιεί, έχουμε ξεφτιλιστεί, αλλά λίγοι έχουμε καταλήξει στο νοσοκομείο. Πραγματικά θεωρώ ότι είναι από τις πιο περίεργες εμπειρίες που μπορεί να έχει κάποιος. Κι ο λόγος είναι η επόμενη μέρα, που είσαι στα χαμένα και σου περιγράφουν τι ακριβώς έγινε. Σκέφτεσαι πώς γίνεται να κατέληξες εκεί, ενώ κατά την ταπεινή σου άποψη δεν είχες πιει.
Ξέχασες που κατέβαζες τα σφηνάκια δύο-δύο, και τα ποτά σου τα έπινες μονοκοπανιάς. Δε σε κατηγορεί κανένας για τα κενά μνήμης που έχεις, είναι φυσιολογικό. Έλα, όμως, εκεί που διασκεδάζεις και χορεύεις, αρχίζεις να ζαλίζεσαι έντονα. Έρχονται κι οι αναθυμιάσεις και με τα χίλια ζόρια κρατιέσαι. Ώσπου, χάνεις τις αισθήσεις σου. Ας μην περιγράψω τι ακολουθεί εκεί, όλοι φαντάζεστε.
Αυτό ήταν, ήρθε το τέλος και μαζί με αυτό ήρθε και το ασθενοφόρο. Εσύ σε τραγική κατάσταση, σου μιλάνε όλοι και τους κοιτάς με το βλέμμα της αγελάδας. Αντιλαμβάνεσαι ότι θες να μιλήσεις και δεν μπορείς. Εκείνη τη στιγμή είναι σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος. Σου έχουν κοπεί τα πόδια κι αρχίζεις να φοβάσαι, αφού όλα γύρω σου γυρίζουν και νιώθεις το αίμα να σου έχει ανέβει στο κεφάλι. Μέχρι που φτάνεις στα χέρια των γιατρών και κάπως ηρεμείς.
Ακόμα κι οι γιατροί σου κάνουν χαβαλέ «τα ήπιαμε;» λένε χαζογελώντας. Νιώθεις ένα ρίγος να διαπερνά όλο σου το σώμα και θες να σταματήσει να κυλάει το αλκοόλ στις φλέβες σου. Με τη φροντίδα των γιατρών ξαναβρίσκεις το χρώμα σου κι οι παλμοί σου έχουν επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα. Εντάξει το νοσοκομείο δεν είναι και το καλύτερο μέρος που μπορείς να καταλήξεις μετά από μια έξοδο, αλλά αυτή τη στιγμή είναι η σωτηρία σου. Ανοίγεις για μια στιγμή τα μάτια σου κι αναρωτιέσαι πώς βρέθηκες εκεί. Παρ’ όλα αυτά, έχεις συνέλθει πλήρως κι όλο αυτό ήταν ένα κακό όνειρο.
Εντάξει η ξεφτίλα μπορεί να είναι μεγάλη, αλλά θα έχεις να διηγείσαι τις καλύτερες ιστορίες στα παιδιά σου και στα εγγόνια σου. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθήσουν τα χνάρια σου. Αυτή είναι η έσχατη λύση, όταν πραγματικά έχεις παραδοθεί. Μπορεί η όλη φάση να είναι κάπως αμήχανη, αλλά τα συναισθήματα σου εκείνη την ώρα είναι τόσα πολλά και τόσο μπερδεμένα.
Η συμπεριφορά σου είναι κάπως αλλόκοτη, αφού από τη μία σε πιάνουν τα γέλια και απ’ την άλλη τα κλάματα. Νιώθεις πραγματικά πολύ έντονο φόβο για ό, τι σου συμβαίνει, από την άλλη, όμως, είναι και τόσο αστείο όλο αυτό. Είσαι σε πλήρη νιρβάνα και οι κακές σκέψεις έρχονται και φεύγουν. Καταρχάς είσαι πλέον το δημοφιλέστερο πρόσωπο του μαγαζιού, γιατί όλοι αναρωτιούνται τι έπαθες.
Αυτή τη νύχτα δε θα την ξεχάσεις ποτέ, όσα χρόνια και αν περάσουν. Βέβαια δε σε αφήνουν και να την ξεχάσεις, αφού οι φίλοι σου περιγράφουν κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια. Θα συμπεριλαμβάνεται σε κάθε ιστορία σας και κάθε φορά που θα πίνεις κάτι παραπάνω.
Το νοσοκομείο το έχουμε συνδέσει με άσχημα πράγματα, να όμως που συνοδεύεται και με χαρούμενα ή έστω λιγότερο σοβαρά. Όλοι έχουμε κάνει τρέλες και χειρότερες από αυτήν. Δεν υπάρχει λόγος για καμία ενοχή. Δες το απλά σαν μια εμπειρία που μπήκε σε λίστα μαζί με τις υπόλοιπες τρέλες σου.
Γιατί κακά τα ψέματα, δεν ήταν κάτι συγκλονιστικό. Ίσα-ίσα που όλη η κατάσταση ήταν για γέλια και μόνο. Αρκεί να συμβεί μόνο μια φορά και να είναι αρκετή για να θυμάσαι την κάθε επόμενη αυτό το μάθημα, ώστε να ξέρεις, ότι με την πρώτη ζάλη σταματάς να πίνεις.
Επιμέλεια Κειμένου Αγγελικής Μαλλιάσα: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Αγγελική Μαλλιάσα
