Πάλι χώρισες. Ακόμη μια σχέση που δεν προχώρησε, άλλη μια φορά που δε βρήκες τον άνθρωπο που θα περάσετε μαζί τις υπόλοιπες μέρες της ζωής σας. Δεν ξέρεις τι είναι αυτό που κάνει τις σχέσεις να διαρκούν, τι κάνουν οι άλλοι και μένουν για χρόνια μαζί. Αν το ήξερες, θα είχε δουλέψει, τουλάχιστον αυτή τη φορά.
Προσπαθείς να το χωνέψεις πως δε θα κοιμάστε πλέον αγκαλιά, πως δε θα μιλάτε στο τηλέφωνο μέσα στη μέρα για μικρά ανούσια πράγματα, που όμως σας κρατούσαν μαζί, σας έδεναν με έναν τρόπο που ήταν δικό σας, μοναδικός και μόνο εσείς τον καταλαβαίνατε. Ο κόμπος στο λαιμό έρχεται κάθε φορά που η σκέψη σου πηγαίνει στην τελευταία σου σχέση, σ’ αυτήν που τόσα είχες επενδύσει.
Όλα έμοιαζαν να είναι καλά και ήσασταν και οι δύο χαρούμενοι κι ευχαριστημένοι με αυτό που είχατε. Τουλάχιστον εσύ ήσουν και αυτό εισέπραττες κι από την άλλη πλευρά. Όμως μια μέρα, απροειδοποίητα, το ταίρι σου έβαλε τέλος στη σχέση σας και στα όνειρά σου.
Είσαι ακόμη στη φάση που δεν μπορείς να επιβληθείς στον εαυτό σου, ώστε να μην το σκέφτεται και δεν το έχεις χωνέψει, αν και δεν ελπίζεις να είστε και πάλι μαζί, μιας και στο ξέκοψε. Σ’ άφησε όμως με ερωτηματικά να αιωρούνται μέσα στο κεφάλι σου, γιατί δε σου έδωσε έναν ξεκάθαρο λόγο για τον οποίο σε αποχαιρετά.
Ενώ έχεις αρχίσει να κατηγορείς τον εαυτό σου και τις επιλογές σου για την ατυχία σου στον έρωτα, μαθαίνεις πως το πρώην ήμισυ βρήκε ήδη νέο πρόσωπο, που γρήγορα πήρε τη θέση που μέχρι πριν λίγο κατείχες εσύ. Πριν προλάβεις να δημιουργήσεις θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με το πότε ξεκίνησε η σχέση, αν σε απατούσε, πότε γνωρίστηκαν κι αν σας έβλεπε παράλληλα, το μεγαλύτερο σοκ σκάει σαν μπάλα του μπάσκετ με φορά πάνω στα μούτρα σου: τα έφτιαξε με άτομο του ίδιου φύλου.
Χάνεις για λίγο επαφή κι όταν επανέρχεσαι ζητάς να επιβεβαιώσεις πως άκουσες καλά. Αφού βεβαιωθείς πως τ’ αφτιά σου λειτουργούν, η φαντασία σου όμως, όχι και τόσο, έχεις να χωνέψεις κάτι πιο βαρύ από έναν απλό χωρισμό. Δεν ξέρεις πώς να το εκλάβεις και πώς να το διαχειριστείς, καθώς δεν περίμενες ν’ ακούσεις κάτι τέτοιο. Οκ, προφανώς κάποια στιγμή θα γινόταν η αντικατάστασή σου, αλλά εκτός που δεν περίμενες να έρθει τόσο σύντομα αυτή η αντικατάσταση, τίποτα δε σε προετοίμασε γι’ αυτό που έμαθες.
Κάπου εκεί είναι που αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν υπήρχαν σημάδια που δεν πρόσεξες και παίζεις στο μυαλό σου ανακατεμένες στιγμές -ερωτικές και μη- ψάχνοντας μια υπόνοια. Αρχίζεις να τρελαίνεσαι. Δεν είναι δυνατόν να κρυβόταν τόσο καιρό. Και με το σεξ; Όλοι οι οργασμοί να ήταν προϊόν προσποίησης; Αυτό είναι ίσως το θανατηφόρο χτύπημα. Νομίζεις πως ήρθε η ώρα να πάρεις ηρεμιστικά. Αφού πρώτα πάθεις κρίση. Και μετά μία ακόμη.
Ύστερα έρχονται οι αμφιβολίες. Μήπως δεν είσαι πειστικός εκπρόσωπος του φύλου σου; Γιατί σε άφησε; Κι αν φταις εσύ που το γύρισε; Η αυτοπεποίθησή σου παίρνει τον κατήφορο και οι κατηγορίες εις βάρος σου αρκούν για να σε ισοπεδώσουν. Η ζήλια σε κάνει ν’ αναρωτιέσαι αν το νέο πρόσωπο είναι πιο ωραίο από σένα κι αρχίζει το ψαχτήρι στο ίντερνετ και τα κοινωνικά δίκτυα -γνωστοί ρουφιάνοι- ώστε να διαπιστώσεις αν αξίζει να χαλιέσαι ή μιλάμε για κάποιον που δε βλέπεται.
Τρώγεσαι για καιρό και σου βγαίνει και κακία, που τη μοιράζεσαι με την παρέα σου και ρίχνεται θάψιμο, μετά κλαις, μετά φταις και φτου κι απ’ την αρχή. Ό,τι γίνεται σε κάθε χωρισμό δηλαδή, με λίγο μεγαλύτερη δόση απόγνωσης και νέο είδος αντιπάλου.
Όταν επιτέλους το καταπιείς, αφού λογικευτείς κομματάκι, δέχεσαι πως έτσι έχει το πράγμα. Δεν τίθεται σύγκριση, γιατί είστε διαφορετικοί από πολλές απόψεις. Ούτε θα σε βοηθήσει σε κάτι να λυσσάς και να κακιώνεις. Ήττα μεγάλη που χωρίσατε και που βρέθηκε σχεδόν αμέσως κάποιος να γεμίσει τη μεριά σου στο κρεβάτι, αλλά τι σημασία έχει αν είναι άντρας ή γυναίκα; Δεν έχει να κάνει με σένα, αλλά με τις επιλογές και τις ανάγκες κάποιου άλλου. Πουθενά δε φταις και το σοκ ήρθε μόνο και μόνο επειδή δεν το είδες να έρχεται κι επειδή θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα. Όμως η αλλαγή είναι που κινεί τον κόσμο και τον κάνει ενδιαφέροντα. Στο κάτω-κάτω δεν ερωτεύεσαι το φύλο, αλλά τον άνθρωπο, την προσωπικότητά του κι ό,τι αυτός εκπέμπει.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Βαή: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Μαρία Βαή
