Είναι πέντε γράμματα που έχουν καθορίσει τα πρωινά μας. Είναι μία λέξη που συνοδεύει το ξύπνημα και το γεγονός ενός νέου ξεκινήματος. Είναι το δώρο της φύσης για τον άνθρωπο κι είναι ο καρπός που κάθε ενήλικας την ευχαριστεί που τον παράγει. Είναι ο καφές που όλοι αγαπήσαμε.

Είναι το ρόφημα που από απλή απόλαυση το έχουμε μετατρέψει σε τέχνη. Το ρόφημα που έχει γίνει μια αυτοκρατορία παραγωγής χρημάτων με ίσως τη μεγαλύτερη τάση αισχροκέρδειας παγκοσμίως. Αλλά για εμάς πάντοτε θα είναι απόλαυση. Έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας κι είναι η πρώτη σοβαρή εξάρτηση κάθε ενήλικα, εξάρτηση που κάθε άλλο παρά αρνητικά τη βλέπει.

Έχει γίνει λοιπόν καθημερινή ανάγκη η κατάποση καφέ, διότι διαθέτει τη μοναδική ιδιότητα να ξυπνά τον εγκέφαλο. Να τον δραστηριοποιεί και να σε βοηθά να ξεκινάς καλύτερα την ημέρα σου. Αρχικά λοιπόν έχει καθιερωθεί σαν πρωινή ιεροτελεστία, κυρίως χωρίς κόσμο γύρω μας. Μια απόλυτη ηρεμία και μια κατάσταση που έχουμε ανάγκη τη μοναξιά και την προσωπική ηρεμία. Βέβαια θα λέγαμε ψέματα αν τολμούσαμε να πούμε ότι το ρόφημα αυτό έχει ωράριο. Έχει γίνει το παγκόσμιο ρόφημα που συνοδεύει απ’ τα γλυκά πρωινά μας μέχρι τα βαριά απογεύματά μας και τα διπολικά βράδια μας.

Έχει γίνει ο βασικός λόγος συνάντησης με φίλους. Η έκφραση «πάμε για καφέ» είναι πια ατάκα-ορόσημο που ενώνει την παρέα, σήμα κατατεθέν χαλάρωσης και χαβαλέ. Σημαίνει πως βρίσκεις λίγο χρόνο μέσα στη μέρα για σένα, είτε μόνος είτε με ανθρώπους που αγαπάς. Ο καφές λοιπόν χωρίζεται σε δύο βασικές κατηγορίες, πρωινός κι απογευματινός.

Οι λάτρεις του καφέ και της μοναξιάς θα υπερασπιστούν αυτήν τη πρωινή τελετουργία, λέγοντας πως λίγος ποιοτικός χρόνος με τον εαυτό μας και μια κούπα καλού καφέ, αξίζει πολλά περισσότερα. Δε θα διαφωνήσω, όμως ως γνήσιος λάτρης της επαφής και της κοινωνικότητας αντιπαρέρχομαι και λέω πως σαν τον απογευματινό καφέ δεν έχει.

Είναι, μωρέ, άλλη η αίσθηση του να κανονίζεις ραντεβού για καφέ το απόγευμα. Μην ξεχνάς πως είμαστε ευρέως γνωστοί ως λαός για τη διάρκεια και τη σημασία που έχει για εμάς ο απογευματινός καφές. Κατέχουμε δε τα πρωτεία για τη Λάρισα, ως την πόλη με τις περισσότερες καφετέριες αναλογικά με τον πληθυσμό της. Ακούς; Ο κόσμος αγαπά αυτήν την απογευματινή συνήθεια σαν κοινωνική επαφή.

Είναι άλλη φάση να είσαι παραλία Θεσσαλονίκης το απόγευμα και να πίνεις καφέ με κολλητούς, λέγοντας τα νέα σας, καθώς βρίσκεστε μπροστά στην καλύτερο σημεία της πόλης. Να είσαι εκεί έτοιμος να κάνεις το γνωστό greek καμάκι ανά πάσα στιγμή, ενώ ταυτόχρονα πίνεις την καφεδιά σου με ανθρώπους που περνάς καλά κι έχεις ανάγκη να δεις.

Είναι μια ανάσα χαλάρωσης μέσα σε μια μέρα δουλειάς και κούρασης, μια συνάντηση με γέλια και κουβέντες που σχεδόν πάντα οδηγεί σε κάτι άλλο, ακόμα καλύτερο. Πόσες είναι οι φορές που πήγες για καφέ και κατέληξες σπίτι σου χαράματα; Ξεκίνησες με φρέντο κι έσβησες με μπίρα μετά τα σφηνάκια; Άστο, πολλές είναι η απάντηση.

Οπότε σου λέω, άκου με, γίνε κι εσύ μέλος των υποστηρικτών του απογευματινού καφέ, γίνε ένας από εμάς.

Συντάκτης: Θεοδόσιος Ραβανός
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη