Δύσκολη υπόθεση το διαζύγιο με ένα παιδί στην μέση. Θέλει πολλά κιλά αρχιδια να το σκεφτείς και άλλα τόσα να το τολμήσεις. Να στραφείς ενάντια σε ότι νόμιζες ότι αγαπούσες μέχρι χθες. Στον άνθρωπο με τον οποίο μοιραζόσουν τα πάντα. Να κοιτάξεις για πρώτη φορά το εγώ σου χώρια από το εμείς.
Να γυρίσεις επιτέλους πλάτη σε μια κατάσταση που δεν σε αφήνει να προχωρήσεις, να αναπνεύσεις, που σου γαμάει μέρα με την μέρα την ζωή. Ξέρω! Αλλιώς τα περίμενες όλα.
O έρωτας όμως δεν σου έρχεται με χαρτί εγγύησης επιστροφής χρημάτων. Ούτε με φυλλάδια παραπόνων. Έρχεται και φεύγει με τον ίδιο παράξενο και συνάμα εύκολο τρόπο και συνήθως σε πιάνει απροετοίμαστο. Σε στιγμές ψυχικής αδυναμίας και εξαθλίωσης.
Απλά τα πράγματα… Όταν δεις ότι δεν πάει άλλο, μάζεψε τα μπογαλάκια σου και φύγε. Γιατί εκεί μάγκα μου θα φανούν τα κότσια σου. Στο πόσο βαθιά ξέρεις να κολυμπάς. Γιατί η βουτιά έπεται τεραστία.
Όλα αυτά για να ξεφύγεις, να αναπνεύσεις, να ζήσεις όπως σου άξιζε, να ζεις, ξεχνώντας όμως πως το παιδί σου θα βρίσκεται πάντοτε εκεί να σου θυμίζει την κατάσταση που μάταια με νύχια και με δόντια προσπάθησες να ξεφύγεις.
Να σε ταρακουνά και να φυλακίζει το εγώ σου πάλι σε νέα φυλακή.
Μια φυλακή που δίνει νόημα στην ζωή σου και συνάμα ρουφά κάθε ίχνος που της έχει απομείνει. Θα κλειστείς στον εαυτό σου, θα μαυρίσεις εσωτερικά και θα προσπαθήσεις να αφοσιωθείς στην αγάπη σου για το βλαστάρι σου.
Δε θα καταλάβεις το πότε θα βρεθείς σε ρολό διαζευγμένου. Άνθρωποι θα έρχονται και άνθρωποι θα φεύγουν. Πράξεις και λόγια ανούσια θα γεμίζουν τον σκουπιδότοπο μέσα σου. Θα κλάψεις, θα φωνάξεις και πολλές φορές θα γελάσεις με την κατάντια σου.
Θα μάθεις δυστυχώς να ζεις μ’αυτό, γιατί ο φόβος να ξαναφάς τα μούτρα σου καραδοκεί και δεν σε παίρνει κιόλας.
Μόνο όταν βρεις την δύναμη να αδειάσεις μέσα σου θα μπορέσεις να δεις ξανά το φως. Μονός σου θα το καταφέρεις αυτό και μονός θα πορεύεσαι. Κάποτε όμως έρχεται στιγμή που η ζωή σου παίζει παιχνίδια παράξενα. Τότε που ο έρωτας σου ξαναχτυπά την πόρτα. «Kι άλλες φορές χτύπησε» θα πεις και θα γυρίσεις πλάτη. Σε γέλασαν φιλαράκο μου, αυτός εδώ ο έρωτας ήρθε για να μείνει. Ήρθε να σε βγάλει από τον βούρκο της μιζέριας σου. Να ταράξει τα νερά και να κλωτσήσει για τα καλά τον εγωισμό σου.
Τέτοιους έρωτες ψάχνουμε στην ζωή μας. Βαρβάτους, ντόμπρους και αληθινούς. Μπουχτίσαμε από δηθενιές και ρηχότητες.
Πλανάσαι αν νομίζεις ότι μπορείς να ξεφύγεις. Όχι! Ξεκάθαρα όχι, κι ας φοβάσαι πως θα ρημαχτείς ξανά.
Πίστεψε στο ένστικτό σου ρε που κραυγάζει για λίγη αγάπη και πολέμα!
Ζήσε για σένα, μπορείς. Όλοι μπορούν ακόμη και οι πιο αδύναμοι. Κότσια θέλει και στην τελική να κρατάς διπλά σου ανθρώπους που πασχίζουν να σε διεκδικούν.
Αφέσου και γεύσου επιτέλους αυτό που σου χρωστά η ζωή. Αυτό που χρωστάς εσύ στον εαυτό σου. Το παιδί σου θα καταλάβει, σε έχει δει να αυτοκαταστρέφεσαι και τώρα θέλει να σε δει ευτυχισμένο. Θα σε αγκαλιάσει, θα καταλάβει.
Μόνο μην αργείς. Ξεκόλλα και ζήσε το στο έπακρο. Το αξίζεις. Στο χρωστάνε.
Συντάκτης: Θεοδόσιος Ραβανός
