Όλοι το ξέρουμε. Πολλοί μίλησαν γι’αυτό. Λίγοι το παραδέχτηκαν. Ακόμη λιγότεροι το έκοψαν. Μιλάω για το φαινόμενο που κάνει άντρες να χτυπάνε πόρτεςνευριασμένοι στα μούτρα των συντρόφων τους και γυναίκες να έχουν τριήμερο πονοκέφαλο. Ναι, αυτό. Το μπανιστήρι. Ξενοκοίταγμα, αν θέλετε να το θέσω ορθότερα.

Όποιος πει ότι δεν το κάνει, ή λέει ψέματα, ή το ταίρι του είναι πιο χειροδύναμο απ’αυτόν. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Μετά από χρόνια δοκιμών και πειραμάτων, έχουμε βρει την καλύτερη στάση απέναντι σ’ αυτό το φαινόμενο. Οι άντρες λένε ότι δεν το κάνουν και οι γυναίκες κάνουν ότι τους πιστεύουν. Κάτι κλεφτά βλέμματα αποδίδονται σε τάση αλληθωρισμού, ενώ κάτι γυρισμένα κεφάλια θεωρούνται αποτελέσματα αυχενικού, ψύξης ή κάποιου αντίστοιχου προβλήματος.

Το πρόβλημα έγκειται αλλού. Και είναι τόσο συγκλονιστικό, που μπορεί να αλλάξει την πορεία του κόσμου για πάντα. Μη γελάτε, γράφουμε ιστορία σ’αυτές εδώ τις γραμμές. Κι αν δε με πιστεύετε, ορίστε: Υπάρχουν γυναίκες, που δεν τους πειράζει, όταν ο σύντροφός τους επιδίδεται σε οφθαλμόλουτρο. 

Που δεν τους ενοχλεί όταν ο άνθρωπός τους καίγεται και σιγολιώνει στη θέα ενός ζευγαριού μπουτιών που διασχίζει το δρόμο. Μη σας πω ότι του σκουπίζουν και το σαλάκι που έτρεξε με τη χαρτοπετσέτα.

Ξέρω, τι θα πείτε. Είμαστε ανώμαλες. Ξεκάθαρα. Αλλά εγώ σήμερα θα μιλήσω. Δε μ’ ενοχλεί όταν τ’ αγόρι μου, τ’ αγόρι μου, τ’αγόρι μου κοιτάει κάποια γλυκιά και τραγανή σαν καραμέλα. Ματάκια έχει, έχω κι εγώ και βλέπουμε. Όταν κάτι όμορφο περνάει απ’το οπτικό μου πεδίο θα το κοιτάξω. Και δε ζηλεύω όταν το κάνει κι αυτός. 

Σίγουρα, θα ήταν εξαίσιο να είμαι η μοναδική γυναίκα που αξίζει να ρίξει τα μάτια του πάνω της, γιατί η ομορφιά μου είναι απαράμιλλη, αλλά την τελευταία φορά που τσέκαρα, δεν ήμουν μοντέλο και οι άντρες δεν είχαν χάσει την όρασή τους.

Σκεφτείτε το όμως, καλά μου παιδιά. Γιατί θεωρείτε τόσο κακό λίγο μάτι; Βλέπουμε κάτι άξιο θαυμασμού και το θαυμάζουμε. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Εγώ ας πούμε, που έχω μικρό στήθος, άμα δω βυζί καρφώνομαι. Και το ίδιο θα κάνει και το μωρό μου. Αυτό δε σημαίνει ότι σκέφτεται να με χωρίσει για δύο νούμερα μεγαλύτερο σουτιέν.

Δείτε το και λίγο διαφορετικά. Ο σύντροφός σας παρατηρεί, συγκρίνει και επιβεβαιώνει πόσο σωστή επιλογή έκανε που είναι μαζί σας. Γιατί μπορεί να βλέπει ωραίους κώλους, αλλά προτιμάει αυτόν που γεμίζει την καρέκλα δίπλα του.

Υπάρχουν βέβαια και κοπέλες που αυτό δεν το δέχονται. Αρνούνται να επιτρέψουν στ’ αγόρια τους να κοιτάζουν ελεύθερα. Το αποτέλεσμα;  Καβγάδες, δάκρυα και χαρτομάντιλα. Σταματήστε να μαλώνετε για εκείνον τον αφαλό με το σκουλαρίκι που πέρασε πέρυσι κάτω απ’ το μπαλκόνι σας και σκεφτείτε αυτό: Ψηλός, μελαχρινός, μούσια, τατουάζ και το κλαρινέ ντυσιματάκι που περνάει για ωραίο. 

Κορίτσια, τον κοιτάτε; Αγόρια, σας ενοχλεί που τον κοιτάξανε;Αν απαντήσατε όλοι ναι, μάλλον πρέπει να επαναπροσδιορίσετε τις αντιδράσεις σας. 

Και στο τέλος, να παραδεχτείτε ότι έχω δίκιο.  Το μάτι υπάρχει για να βλέπει. Δεν είναι κακό, δεν είναι κέρατο, δεν πρέπει να καταλήξει στο πυρ το εξώτερον.

Λευτεριά στα μάτια κυρίες και κύριοι. Θαυμάστε, σχολιάστε και στην τελική, θα μάθετε κι αν έχετε το ίδιο γούστο με το ταίρι σας.

Συντάκτης: Ιρρόη Καρυπίδου