Οι άνθρωποι, θεωρητικά τουλάχιστον, υποτίθεται ότι ξέρουμε τι θέλουμε σε επίπεδο σχέσεων. Κι ασχέτως τι είναι αυτό που θέλουμε, μεγαλύτερη σημασία έχει να το υποστηρίζουμε με τις πράξεις μας. Είτε δηλαδή πηγαίνουμε για κάτι χαλαρό σε μια δεδομένη φάση της ζωής μας είτε ψάχνουμε να κάνουμε σχέση, το ζητούμενο τελικά είναι να μείνουμε πιστοί στις αρχικές μας επιθυμίες και να καταλήξουμε με αυτό που μας ταιριάζει.
Αλλά όχι, δεν μπορούν όλα να είναι ωραία και ξεκαθαρισμένα απ’ την αρχή, γιατί πάντα πρέπει να υπάρχει κάτι που να το κάνει δύσκολο. Κι αυτοί που το δυσκολεύουν το πράγμα και μπερδεύουν και τους υπολοίπους είναι αυτοί που δεν ξέρουν τι θέλουν. Δηλαδή, ένα κράμα διαφορετικών χαρακτήρων που κυκλοφορούν στη συσκευασία του ενός, που άλλα λέει κι άλλα κάνει με αποτέλεσμα να κάνει τη ζωή των άλλων αφόρητη, έστω κι άθελά του.
Ας μιλήσουμε γι’ αυτούς που ξέρουν τι θέλουν, κι ας υποθέσουμε ότι θέλουν σχέση ή σεξ, γνωρίζουν λοιπόν τον άνθρωπο που τους λέει ότι δε θέλει το κάτι παραπάνω στην πρώτη περίπτωση ή τον άλλον που το πάει ντουγρού στο συναίσθημα σαν γνήσιος σχεσάκιας. Δεν υπάρχει καμιά δυσκολία εδώ, ίσα-ίσα ξεκαθαρίζει το τοπίο, το κόβουν και πάνε παρακάτω. Αν όμως πουλάνε σεξ με απώτερο σκοπό να κάνουν σχέση ή τρέφουν στον «σχεσάκια» προσδοκίες ενώ το μόνο που θέλουν είναι ένα κρεβάτι μαζί του, τότε περιπλέκονται τα πράγματα και περιπλέκονται συνήθως εις βάρος αυτών που θα αναπτύξουν αισθήματα.
Αν λοιπόν αυτοί που ξέρουν τι θέλουν το γυρεύουν σε λάθος στρατόπεδο, αν δεν το λένε και δεν το δείχνουν από την αρχή ότι είναι σε άλλη φάση, αλλά απεναντίας θολώνουν τα νερά και κερνάνε ελπίδες, τότε πρόκειται για ανέντιμη κι ανήθικη συμπεριφορά. Είναι αυτοί που στην πραγματικότητα για να παραμείνουν υποτίθεται «ηθικοί» κι ακατηγόρητοι χρησιμοποιούν ανήθικες μεθόδους για να τουμπάρουν τον άλλον παριστάνοντας στο τέλος τους ανίδεους και τους μη φέροντες ευθύνη.
Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, μεγάλα παιδιά είμαστε και ξέρουμε τι παίζει. Και μπορεί να αναθέτουμε την ευθύνη σε αυτόν που ξέρει πραγματικά τι θέλει, ότι οφείλει να είναι σε επαγρύπνηση, να προσέχει ποιον θα βάλει στη ζωή του και στην καρδιά του και να προστατεύει τον εαυτό του από ακατάλληλα άτομα, αλλά δεν το ξέραμε ότι πέρα απ’ την ωριμότητα και τη διορατικότητα που χρειάζεται να διαθέτει, απαιτείται να έχει και μαντικές ικανότητες.
Και το πιθανότερο σενάριο για το γιατί συμβαίνει αυτό είναι και το απλούστερο. Γιατί του αταίριαστου, προφανώς, του αρέσει πολύ το πρόσωπο του απέναντι στρατοπέδου. Ας υποθέσουμε ότι το πρόσωπο αυτό είσαι εσύ κι όσο ξεκαθαρισμένο κι αν του’ χεις κάνει τις προθέσεις σου για σχέση, εκείνος κουφαίνεται σε όσα του λες, αλλά δεν κλείνει εξίσου και τα μάτια, όπως κάνει με τα αυτιά του. Άρα, μιλάμε για άτομο που και το ίδιο νιώθει μπερδεμένο. Δε θέλει σχέση αλλά θέλει εσένα. Θα συνεχίζει όμως να σε θέλει όταν θα την έχεις πατήσει και θα θέλεις το κάτι παραπάνω;
Προφανώς και όχι, προφανώς και τότε θα θυμηθεί ότι πιέζεται, ότι δε συμπίπτουν τα «θέλω» σας, ότι είναι αδιέξοδο, ότι θέλει να είναι όλα ξεκάθαρα κι ότι είναι καλύτερο να τραβήξετε χωριστά τους δρόμους σας. Θα το θυμηθεί τότε σε μια κρίση ειλικρίνειας, όταν χρονικά και συναισθηματικά εσύ θα έχεις αρχίσει να δένεσαι για τα καλά. Ειλικρίνεια κατόπιν εορτής. Γιατί όσο κρατάνε οι χοροί και τα νταούλια βαράνε, δε φταίει κανείς. Στο τέλος όμως θα δηλώσει άγνοια για το φόνο.
Για να μη θρηνούμε λοιπόν θύματα, καλό είναι αυτοί που δεν ξέρουν τι θέλουν να μην μπαίνουν στη ζωή αυτών που ξέρουν. Να βρουν συμβατό δότη των πραγμάτων που ψάχνουν και να μην ανακατεύονται με ανθρώπους στους οποίους κυριαρχεί το (συγκεκριμένο) συναίσθημα, όσο και να τους γουστάρουν.
Δε μας νοιάζει αν αυταπατώνται, δε θέλουμε να ξέρουμε ότι νιώθουν κι ίδιοι μπερδεμένοι. Θέλουμε ανθρώπους που, αν δε ξέρουν τι θέλουν να κάτσουν πρώτα να το μάθουν κι όταν το μάθουν να κάνουν κι έναν κόπο να μας το πουν κι εμάς για να ξέρουμε τι να κάνουμε. Έχουν άραγε σκεφτεί πως, όσο κι αν τους ανεβάζει τη διάθεση αυτό το παιχνιδάκι, μπορεί να αποδειχτεί καταστροφικό για την άλλη μεριά; Ότι παίζουν με ψυχές κι όχι αντικείμενα, έστω κι ακούσια;
Μην μπερδευόμαστε λοιπόν άλλο μεταξύ μας κι άλλα θέλουμε κι άλλα κάνουμε, γιατί στο τέλος πάντα κάποιοι την πληρώνουν. Όσοι λοιπόν γυρεύουν κάτι ευκαιριακό, κάτι χαλαρό με γούστο και καπέλο τους, αλλά να το ζητάνε από ανθρώπους με παρόμοιες επιθυμίες. Αυτή είναι η πραγματική μπέσα.
Επιμέλεια Κειμένου Νικολέτας Παπουτσή: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Νικολέτα Παπουτσή
