«Όταν θα κάνεις δικά σου παιδιά θα καταλάβεις». Πόσες φορές έχεις ακούσει αυτή τη φράση; Συνήθως είναι ο επίλογος μίας διαμάχης, με τους γονείς σου. Φυσικά, δε δίνεις ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτή την κουβέντα, δεν είναι κάτι που σε απασχολεί τη δεδομένη στιγμή. Η ζωή όμως εκδικείται. Κι έρχεται η ώρα που θυμάσαι έντρομος τα λόγια εκείνα.
Ο Μπράντλει Κούπερ σε μία δήλωση του είπε ότι τους πρώτους 8 μήνες από τότε που έγινε πατέρας ήταν απλός παρατηρητής της κατάστασης και δεν μπορούσε να καταλάβει αν αγαπάει την κόρη του πραγματικά. Μπορεί σε κάποιον αυτή η δήλωση να φαίνεται υπερβολική, μπορεί να δημιουργεί άσχημα συναισθήματα, στην πραγματικότητα όμως εμπεριέχει μεγάλη δόση αλήθειας.
Απ’ τη στιγμή που ένας άνδρας μαθαίνει ότι πρόκειται να γίνει πατέρας μέχρι τη στιγμή που θα βγει με τη γυναίκα του απ’ το μαιευτήριο κρατώντας ένα εύθραυστο μικροσκοπικό πλάσμα στην αγκαλιά του έχει περίπου 9 μήνες να προετοιμαστεί ψυχολογικά γι’ αυτό που θ’ ακολουθήσει. Τουλάχιστον έτσι νομίζει, γιατί η αλήθεια είναι ότι πλανάται πλάνην οικτράν. Τίποτα δεν μπορεί να προετοιμάσει σ’ απόλυτο βαθμό έναν άνδρα, όπως και μία γυναίκα, για το τι συνεπάγεται ο ερχομός ενός παιδιού.
Στους πρώτους μήνες της ζωής ενός παιδιού, μαντέψτε ποιος παίζει κυρίαρχο ρόλο στη ζωή του. Σωστά σκεφτήκατε, η μαμά του. Σε καμία περίπτωση βέβαια, δεν ακυρώνεται ο ρόλος σου ως πατέρας. Σκέψου μια ταινία στην οποία πρωταγωνιστούν ο Αλ Πατσίνο κι ο Εντ Χάρις. Εξαιρετικοί ηθοποιοί κι οι δύο, ένας όμως θα έχει τον πρώτο ρόλο και μάλλον γνωρίζεις ποιος είναι αυτός. Δεν μπορείς να τα βάλεις με τη φύση, το παιδί τους πρώτους μήνες της ζωής του θα είναι κολλημένο πάνω στη μαμά του, όσο και ν’ ασχοληθείς εσύ μαζί του. Και θα χρειαστεί να κάνεις υπομονή ώσπου να νιώσει την ίδια ασφάλεια και ζεστασιά κοντά σου.
Κάπου εδώ όμως τελειώνει ο ρόλος της φύσης και μπαίνουν στην εξίσωση προσωπικές ανασφάλειες, βιώματα κι ανησυχίες. Για πολλούς το σοκ είναι ισχυρό κι η μετάβαση στο στάδιο της πατρότητας δεν είναι εύκολη πίστα. Είναι πολύ πιθανό να θεωρήσεις ότι περιορίζονται οι ελευθερίες σου, ότι πλέον δεν είσαι εσύ το επίκεντρο του ενδιαφέροντος για τη σύντροφό σου. Όπως επίσης είναι απολύτως φυσιολογικό να μην προσαρμοστείς αμέσως στον ρόλο του γονιού, να χρειάζεσαι λίγο χρόνο να το χωνέψεις, ν’ αποδεχτείς ίσως την τεράστια αυτή αλλαγή στη ζωή σου. Γιατί ξέρεις τώρα πια αν έχεις περάσει αυτό το στάδιο ότι η ευθύνη και το άγχος που συνεπάγεται η φροντίδα ενός παιδιού δε συγκρίνεται με κανένα άγχος και καμία ευθύνη απ’ αυτές που πρόκειται ν’ αναλάβεις στη ζωή σου.
Ενδέχεται να πιάσεις τον εαυτό σου να είναι ένας απλός παρατηρητής στην όλη διαδικασία στην αρχή, όπως ακριβώς και ο Μπράντλει Κούπερ, αλλά κι αυτό είναι απολύτως κατανοητό και φυσιολογικό και δεν υπάρχει κανένας λόγος να νιώσεις ανεπαρκής ή περιττός. Θα έρθει η ώρα που θα μπεις πάρα πολύ ενεργά στο παιχνίδι και τότε θ’ απολαύσεις κάθε στιγμή, κάθε άγγιγμα, κάθε έκφραση αγάπης που ο μικρός ή η μικρή σου θα τείνει προς το μέρος σου.
Τα δεδομένα όσον αφορά το ρόλο του πατέρα στη σύγχρονη ελληνική τουλάχιστον οικογένεια δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτά που επικρατούσαν στις προηγούμενες γενιές. Όλο και περισσότεροι μπαμπάδες πλέον είναι τόσο ενεργοί στη φροντίδα του παιδιού όσο σχεδόν κι οι μαμάδες. Όσο απλό κι αν ακούγεται αυτό, περιλαμβάνει αρκετά πολύπλοκα στοιχεία μέσα του. Έχουν γκρεμιστεί στερεότυπα κι οικογενειακά πρότυπα που κυριαρχούσαν σ’ απόλυτο βαθμό κατά το παρελθόν.
Δυστυχώς, για όλους μας, δεν υπάρχει εγχειρίδιο χρήσης για τέτοιες περιπτώσεις. Χρειάζεται δουλειά με τον εαυτό σου, συζήτηση με τον σύντροφο σου, ίσως και με κάποιον πιο έμπειρο από εσένα και πάνω απ’ όλα χρειάζεται υπομονή. Η σχέση σου με το παιδί είναι σαν τη Ρώμη, δεν πρόκειται να χτιστεί σε μία ημέρα. Είναι μια διαρκής κι αέναη διαδικασία που ξετυλίγεται μέρα με την ημέρα κατά τη διάρκεια της κοινής σου ζωής. Μπορεί λοιπόν να καθυστερήσεις λιγάκι ν’ ανέβεις σ’ αυτό το τρελό λεωφορείο που ονομάζεται ανατροφή ενός παιδιού. Όταν το κάνεις όμως να είσαι έτοιμος, συνειδητοποιημένος. Βάλε τη ζώνη σου κι απόλαυσε το ταξίδι, γιατί θα είναι το πολυτιμότερο και ομορφότερο ταξίδι της ζωής σου.
Συντάκτης: Νίκος Δούκας
