Η φιλία είναι ένα απ’ τα πιο σπουδαία συναισθήματα που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος. Το να έχεις άλλωστε καλούς φίλους κοντά σου, σε βοηθάει τελικά να ζεις κι όχι απλά να επιβιώνεις. Μια φιλία είναι δυνατόν να γεννηθεί οπουδήποτε, με την παραμικρή αιτία κι αφορμή, έτσι απλά ανακαλύπτεις ότι αυτός που βρίσκεται δίπλα σου είναι ένας από εκείνους που από εδώ και πέρα θα εμπιστεύεσαι και θα μπορείς όταν χρειαστεί να βασιστείς πάνω του. Όσο όμως ο οποιοσδήποτε στη ζωή σου είναι εν δυνάμει φίλος σου, άλλο τόσο απίθανο είναι αυτός ο κάποιος να είχε παλιά μια διαφορετική θέση στο μυαλό και την καρδιά σου, να ήταν η καψούρα σου.

Η καψούρα δε γίνεται φιλία, φίλε μου. Όσο φιλότιμα και να το προσπαθήσεις. Κι ας μη θες να πιστέψεις σε γενικεύσεις κι ας είσαι αποφασισμένος να κάνεις τον άλλον κολλητάρι σου. Δεν μπορείς να ξυπνήσεις έτσι απλά ένα πρωινό και να βλέπεις εκείνον με τον ίδιο τρόπο που κοιτάς την υπόλοιπη παρέα. Ακόμα κι αν έχεις αφήσει πίσω σου το πάθος και την επιθυμία που είχες για την πάρτη του. Τα αισθήματα που ένιωσες κάποτε γι΄ αυτόν είναι μια πραγματικότητα που δε γίνεται να γυρίσεις πίσω στο παρελθόν και να την αναιρέσεις.

Χείλη που έχεις ονειρευτεί να σε φιλάνε σε όλο σου το κορμί, δεν μπορείς με ευκολία να δεχτείς πως θα περιοριστούν σε δύο πεταχτά σταυρωτά φιλιά για καληνύχτα. Ούτε και θα μπορέσεις ποτέ να ακούσεις τον άνθρωπο που τρελαινόσουν να έχεις δικό σου να σου μιλάει για άλλους που κατάφεραν αυτό που εσύ τόσο καιρό προσπαθούσες. Πόσο μάλλον να τους δεις κάποια στιγμή και μαζί.

Δε γίνεται η καψούρα φιλία γιατί ποτέ δε θα λειτουργήσεις ουδέτερα απέναντί του. Να ακούσεις για τους έρωτες και τους χωρισμούς του. Όσο κι αν πιστεύεις ότι είσαι εκατό τοις εκατό ικανός να το διαχειριστείς όταν θα βρεθεί μπροστά σου σαν πραγματικότητα που θα ζεις, θα κωλώσεις. Δε θα μπορείς να μιλάς άνετα μαζί του για το σεξ και τα ραντεβού του, κάθε αγκαλιά κι άγγιγμά σας θα κρύβει πάντα την πιθανότητα να ξυπνήσουν ξανά όλα αυτά που έχουν σιγήσει μέσα σου και να γίνουν πιο καταστροφικά από πριν και για τους δύο σας.

Γιατί όταν έχεις αισθανθεί για κάποιον καψούρα, όταν σου έχει γεννήσει εκείνα τα αισθήματα που σε κάνουν να θες να κάνεις κάποιον δικό σου, δεν μπορείς έτσι απλά να πατήσεις ένα κουμπί και να τα ξεγράψεις. Να πεις ότι τον ξεπέρασες και ξαφνικά να αρχίσεις να το βλέπεις σαν ένα παλιό καλό φίλο. Μπορείς να πάψεις να νιώθεις τον ίδιο πόθο όταν τον κοιτάζεις, άλλα έχει μεγάλη απόσταση απ΄ το να φτάσεις στο σημείο να τον αποκαλέσεις φίλο σου.

Βλέπεις η έλξη είναι ένα μυστήριο φαινόμενο που δεν εξαφανίζεται. Άπαξ κι έχεις νιώσει για κάποιον να σε τραβάει ερωτικά, εφόσον τον έχεις σκεφτεί να βρίσκεται γυμνός στο κρεβάτι σου δεν μπορείς χαλαρά να του φτιάξεις καφέ και να τον έχεις με τις φόρμες στον καναπέ να στέλνει μηνύματα στο κόλλημά του και να στα διαβάζει για να του πεις και τη γνώμη σου.

Μπορείς να το καταπιείς, να καταπιεστείς, να κάνεις πως δεν τρέχει και τίποτα, ίσως ακόμα και να το πιστεύεις πραγματικά, το μόνο όμως που κάνεις είναι να αυθυποβάλλεσαι. Να πείθεις τον εαυτό σου να μπει σε μια νέα εποχή για εσάς τους δύο ενώ απλά η προηγούμενη έχει μπει σε χειμερία νάρκη που μπορεί ανά πάσα στιγμή να τελειώσει.

Η καψούρα είναι καψούρα και καλά θα κάνει να παραμένει έτσι είτε σβηστή είτε αναμμένη. Μην προσπαθήσεις να την κάνεις φιλία γιατί στο τέλος το μόνο που θα καταφέρεις είναι να μην έχεις τίποτα απ΄ τα δύο.

Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη