Οι γιορτινές μέρες οδεύουν προς το τέλος τους, το ημερολόγιο γράφει επιτέλους 2016 και δεν είναι το μόνο αντικείμενο που δείχνει ανεβασμένο νούμερο. Παρέα του κάνει κι η ζυγαριά σου που δείχνει αδιάψευστα ότι και έφαγες και ψέματα λες.
Κάτι τα μελομακάρονα κι οι κουραμπιέδες που κάνουν εμφάνιση μια φόρα το χρόνο και τα τρώμε σαν να μην έχει υπάρξει προηγούμενη, κάτι τα οικογενειακά τραπέζια που το μόνο που δε μαγειρεύτηκε είναι το χρυσόψαρο στη γυάλα, δε θέλει και πολύ να γίνει το κακό.
Παρά τις σόδες και τα αναψυκτικά που πίνεις για να χωνέψεις, νιώθεις να σε σφίγγει λίγο παραπάνω το παντελόνι σου, δυσκολεύεσαι να κλείσεις το κουμπί. Έτσι παίρνεις τη γενναία απόφαση να κάνεις ό,τι μπορείς για να χάσεις όσα κιλά πήρες φέτος τις γιορτές.
Στην αρχή σκέφτεσαι πως θα τρως πιο υγιεινά, μια σαλάτα λες στον εαυτό σου για μεσημεριανό, άντε και καμιά κονσέρβα τόνο για συνοδεία. Εκείνη τη στιγμή σου φαίνεται καλή ιδέα κι έτσι αποφασίζεις να την εφαρμόσεις. Πας προς το ψυγείο για να βρεις τα λαχανικά σου όμως μόλις το ανοίγεις, το οπτικό σου πεδίο κατακλύζουν τάπερ γεμάτα με τα φαγητά που περίσσεψαν απ’ τις προηγούμενες μέρες κι όλα εκείνα που σε γέμιζαν συγγενείς για να έχεις κάτι να τσιμπήσεις και στο σπίτι.
Και να η γαλοπούλα με λίγη γέμιση στο ένα ράφι, να ο πούρες πατάτας στο επόμενο, άνθρωπος είσαι και λυγίζεις. Παίρνεις πιρούνι κι ανοίγεις το ένα μετά το άλλο, τσιμπάς λίγο απ’ όλα στα όρθια, γιατί έτσι ως γνωστόν οι θερμίδες είναι λιγότερες κι αποφασίζεις ότι αυτή θα είναι η τελευταία φόρα. Από εδώ και πέρα θα ακολουθήσεις πρόγραμμα με απόλυτη πειθαρχία.
Η ώρα περνάει το στομάχι γουργουρίζει και μια δεύτερη βόλτα προς τη μεριά της κουζίνας είναι γεγονός. Αυτήν τη φορά με ατσάλινη θέληση αποφασίζεις να φας μόνο ένα μήλο για απογευματινό. Επειδή όμως τα φαγητά δεν ήταν τα μόνα που έχεις ακόμα σε απόθεμα αυτές τις μέρες, με το πλάι του ματιού σου, βλέπεις τα κομμάτια της βασιλόπιτας, για το σπίτι, το Χριστό και τον Άγιο Βασίλη. Αλλάζεις αμέσως κατεύθυνση, πιάνεις ένα από αυτά, το αλείφεις με λίγη μερέντα κι ας πάνε κάτω τα φαρμάκια.
Το σχέδιο σου προς το παρόν αποτυγχάνει παταγωδώς. Η αμέσως επόμενη λύση είναι να αρχίσεις γυμναστική. Ο καιρός όμως δεν είναι με το μέρος σου κι αυτές τις μέρες αρχίζει το κρύο, η βροχή και τα χιόνια κι εσύ αντί να κάνεις τζόκινγκ στο τετράγωνο όπως έχεις σχεδιάσεις, τελικά κάνεις ζάπινγκ με το τηλεκοντρόλ.
Άσε που ο Γενάρης είναι κι ο μήνας με τις περισσότερες γιορτές στη σειρά, έτσι θέλοντας και μην όλο και κάποιον Θανάση, Αντώνη, Φώτη ή Γιάννη θα έχεις θείο, ξάδελφο, φίλο ή συνάδελφο. Άντε πάλι απ’ την αρχή τα τραπέζια και τα γλυκά για κεράσματα. Και να πεις «όχι» δε γίνεται, ντροπή είναι να προσβάλλεις τον εορτάζοντα.
Κάπως έτσι θα έρθει ο Φλεβάρης και σιγά-σιγά θα αποδεχθείς ότι εκείνα τα δύο κιλά στα έφερε δώρο ο Άγιος Βασίλης κι ήρθαν για να μείνουν. Το πιο πιθανό είναι να σε αποχωριστούν μια και καλή μαζί με όσα θα πάρεις το Πάσχα. Γιατί τότε καλοκαίρι πλησιάζει και μπαίνεις στο κλίμα «όχι δε θα φάω βραδινό μετά τις εννιά» γρηγορότερα.
Για το λόγο αυτό μην αγχώνεσαι και σκέψου λογικά. Καινούργιος χρόνος μπήκε, έχεις μπροστά σου τόσες Δευτέρες για να αποφασίσεις να αρχίσεις δίαιτα.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Τριγώνη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
