Η αγκαλιά ανά τον κόσμο μπορεί άλλοτε να παρεξηγηθεί άλλοτε πάλι απλά να αποτελεί τυπική κοινωνική συμπεριφορά. Αν δεις, για παράδειγμα, τους Αμερικάνους να ανταλλάσουν μια αγκαλιά αυτό υποδηλώνει πως η σχέση τους είναι σίγουρα στενή και η οικειότητα μεταξύ τους  επισφραγίζεται μέσα από τον εναγκαλισμό. Στη Γαλλία, από την άλλη, εάν θέλεις να γίνεις αγενής ακόμα και σε κάποιον οικείο σου μπορείς απλά να τον αγκαλιάσεις.

Κάθε κουλτούρα έχει τους δικούς άτυπους κοινωνικούς κανόνες που πλέκουν τα όρια αποδοχής ή απόρριψης μίας συμπεριφοράς. Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση που μία συμπεριφορά εκδηλώνεται ως κοινωνική συνθήκη από τον δότη και εκλαμβάνεται ως συναισθηματική έκφραση από τον λήπτη.

Ένα πολύ κλασικό παράδειγμα που αντανακλά μία τέτοιας φύσεως σύγχυση ή παρερμηνεία αποτελεί η αγκαλιά απέναντι στο άτομο που έχουμε απορρίψει ερωτικά. Ας βαφτίσουμε αυτήν την αγκαλιά -για πρακτικούς λόγους- η αγκαλιά της χυλόπιτας.

Πόσο ξεκάθαρο μπορεί να είναι το μήνυμα που δίνεται και εκλαμβάνεται μέσω μίας τέτοιας αγκαλιάς;

Ας βάλουμε αυτή την αγκαλιά σε μία υποθετική κατάσταση ώστε να διερευνηθεί κατά πόσο θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή παρεξήγησης ή καθησυχασμού. Έστω ότι το Α είναι ερωτευμένο με το Β.

Η ιστορία ξεκινάει ως εξής. Σε μία τυχαία συνάντηση σε κάποιο μπαρ της πόλης το Α γοητεύεται από το Β. Χωρίς να χάνει χρόνο το Α κοντοζυγώνει το Β και με ιδιαίτερο λεπτό χειρισμό εκδηλώνει τον ενθουσιασμό του. Έχει τον τρόπο του το Α και φλερτάρει επιδέξια με το Β διατηρώντας την απαραίτητη απόσταση ώστε να μην φανεί και ξελιγωμένο ή απελπισμένο. Στέκεται, λοιπόν, σωστά στο ύψος του το Α και καταφέρνει να κλείσει ένα ραντεβού με το Β, ώστε να βολιδοσκοπήσει την κατάσταση και να δώσει την ευκαιρία να γνωριστούν χωρίς πίεση και τον ήχο του μπαρ στη διαπασών να σκεπάζει τις πρώτες τους κουβέντες.

Δεκτικό το Β να βγει ραντεβού με το Α κανονίζουν να πάνε για φαγητό το επόμενο απόγευμα ώστε να μπορέσουν να γνωριστούν. Κατενθουσιασμένο το Α για το πρώτο ραντεβού έχει ήδη αρχίσει να σεναριολογεί πριν καλά καλά συναντηθούν. «Εφόσον δέχτηκε να βγούμε δεν μπορεί να μην του αρέσω. Θα φορέσω τα καινούρια μου ρούχα και την κολόνια που πήρα προχθές και θα είμαι άνετος στο ραντεβού. Δε θα δείξω όλο μου τον ενθουσιασμό στο Β για να μην τρομάξει και φύγει αλλά θα εκδηλώσω ένα συγκρατημένο ενδιαφέρον. Αυτό πάντα πιάνει» σκέφτεται το Α με περισσή αυτοπεποίθηση και ξεκινά για την πρώτη τους συνάντηση.

Το ραντεβού φαίνεται να κυλάει ομαλά. Το Α  προσπαθεί να χαλιναγωγήσει τον ενθουσιασμό του ενώ το Β κρατάει μια τόσο ουδέτερη στάση που προκαλεί μια αράδα ερωτηματικά στο Α.

«Πώς να εκλάβω τη συμπεριφορά του, τώρα; Είναι φιλική; Είναι ερωτική αλλά συγκρατημένη όπως η δική μου; Είναι τυπικά ευγενική; Είναι διακριτικά απόμακρη; Από τη μία χαμογελά με το χιούμορ μου αλλά από την άλλη δείχνει αμηχανία στα που κάνω. Από τη μία μου λέει ότι έχω πολύ ενδιαφέρον ως άνθρωπος αλλά από την άλλη ότι βρίσκεται σε μία πολύ μπερδεμένη συναισθηματική κατάσταση. Εγώ τι να καταλάβω∙ ότι θέλει να ξεμπερδέψει αυτό το μπέρδεμα με έναν ενδιαφέρον άνθρωπο όπως εγώ ή ότι δεν θέλει κάτι καινούριο στη ζωή του σε συναισθηματικό επίπεδο;» αναλογίζεται το Α στο πρώτο ραντεβού, το οποίο διαδέχεται ένα δεύτερο κι έπειτα ένα τρίτο ραντεβού το οποίο έρχεται για να λύσει τα ερωτηματικά και καταλήγει να γεννά καινούρια.

Στο τρίτο ραντεβού, λοιπόν, το Β ξεκαθαρίζει ότι η διάθεσή του είναι αμιγώς φιλική. Κι ενώ το Α προσπαθεί να χωνέψει την ωραιότατη χυλόπιτα που του σερβιρίστηκε πλησιάζει το Β και του χαρίζει μία τρυφερή αγκαλιά. Κάπου εδώ ανοίγει ένας νέος κυκεώνας ερωτηματικών να στροβιλίζεται στις σκέψεις του Α.

Αυτή η αγκαλιά της χυλόπιτας είναι που σηματοδοτεί τη διαφορά αντίληψης ανάμεσα στον δότη (Β) και τον δέκτη (Α). Ο δότης νιώθει την ανάγκη να εκδηλώσει την εκτίμησή του απέναντι στον δέκτη σε καθαρά ανθρώπινο επίπεδο. Από την άλλη ο δέκτης, έχει χτίσει ιδεατές προσδοκίες σε ερωτικό επίπεδο και εκλαμβάνει την αγκαλιά ως ένδειξη διχασμού του δότη. Η λεκτική απόρριψη χάνει την ισχύ της μετά από μία αγκαλιά και διχάζει τον δέκτη με αποτέλεσμα να του γεννά νέες προσδοκίες εκ του μη όντος.

Με άλλα λόγια όσα η γλώσσα ξεκαθαρίζει, η επαφή τα αναιρεί. Μιας, λοιπόν, και έρχεται καλοκαίρι και οι χυλόπιτες θα φορεθούν πολύ φέτος να θυμάστε: «Μας περιμένουν οι χαρές της ψυχής, της καθαρής ψυχής. Γι’ αυτό προσέξτε! Όχι αγκαλιές της χυλόπιτας, σε θάλασσες και ακτές για να μπορούμε να χαιρόμαστε όλοι μας κι αυτό το καλοκαίρι».

      

 

 

Συντάκτης: Χριστίνα Πέσιου