Aνιαρούς και προβλέψιμους ανθρώπους συναντάμε παντού. Ιδίως στις σχέσεις. Άτομα που λένε τα ίδια και τα ίδια. Λόγια χιλιομασημένα, που ανακατεύονται με υποσχέσεις, όρκους και θεωρίες. Τα έχεις ακούσεις κι εσύ, τα έχεις χορτάσει. Εκτοξεύονται με ασύλληπτη ταχύτητα και με επιδέξιες κινήσεις προσπαθείς να τα αποκρούσεις.

Είναι που τα έχεις ακούσει πολλές φορές και δεν αντέχεις άλλο. Ως πότε θα συνεχιστεί το αστειάκι; Εσύ το ξέκοψες, δεν πρόκειται να γυρίσεις πίσω. Ο άλλος όμως εκεί, ακλόνητος, ξαναμετρά τα λόγια του, φτιάχνει στρατηγικές κι εμφανίζεται πάλι μπροστά σου. 

Μηνύματα με λόγια αηδιαστικής λατρείας, λουλούδια και μεταμεσονύχτια τηλέφωνα περιλαμβάνονται στο μενού. Εσύ, όμως, τα ‘χεις χορτάσει και μόνο αηδία σου φέρνουν. Μόνο μια καλή αποτοξίνωση σου χρειάζεται και αυτό επιθυμείς. Αλλά πού;

Κουράστηκες να λες όχι. Στην αρχή κολακεύτηκες, δεν το κρύβεις. Είναι ωραίο το στενό μαρκάρισμα. Ακόμα και να μη γουστάρεις, νιώθεις πως μετράς. Έρχεται όμως το σημείο μηδέν. Έχεις κι άλλα πράγματα να ασχοληθείς. Δεν αντέχεις να ακούς εκείνο το ρημάδι το κινητό σου να βαράει συνεχώς με ικετευτικά μηνύματα, πόσο μάλλον να τα διαβάζεις.

Δε σε αφήνει να πας παρακάτω η όλη κατάσταση. Πρώτα απ’ όλα δεν πρόκειται να σταυρώσεις σχέση, όταν ο πρώην καραδοκεί σε κάθε σου κίνηση. Πόσο να αντέξει κι ο καινούργιος – βλάκας είναι; Μία-δυο θα αγανακτήσει, θα μαζέψει τα κουβαδάκια του και θα μετακομίσει σε άλλη παραλία.

Καλώς ή κακώς έχεις και τις ρημάδες τις αμφιβολίες που μπλοκάρουν το μυαλό σου. Αναρωτιέσαι αν αποφάσισες σωστά. Αμφιταλαντεύεσαι ανάμεσα στη συνήθεια και την ησυχία σου. Διότι για αυτήν την ησυχία τον έστειλες. Δεν ήθελες να σε τριγυρνάει συνεχώς και να που κατέληξες. Να τον έχεις βραχνά στο κεφάλι σου.

Φταις κι εσύ βέβαια που δεν καταλαβαίνει. Όλο και κάποια ελπίδα θα άφησες να αιωρείται κι εκείνος πήρε αβάντα. Πάντα τα βήματα στον έρωτα τροφοδοτούνται από ένα φως στον ορίζοντα που εσύ ξέχασες να το κλείσεις.

Να ξέρεις, ο βήχας κι ο έρωτας, εκτός του ότι δεν κρύβονται, πρέπει να κόβονται μαχαίρι. Μια κι έξω. Διαφορετικά αφήνουν κατάλοιπα και κατακάθια. Οφείλεις, άλλωστε, να σεβαστείς και τη συναισθηματική φάση του άλλου. Εσύ μπορεί να το βλέπεις για παιχνίδι αλλά για αυτόν σίγουρα είναι σοβαρό. Αν είχε κάτι πιο ενδιαφέρον να ασχοληθεί, δε θα κλωθογύριζε στα πόδια σου.

Κάπου πρέπει να μπερδεύτηκες κι εσύ. Μάλλον νόμιζες πως σήμαινε κάτι παραπάνω απ’ όσα του είχες προσδώσει. Το συναίσθημα μας κάνει πολλές φορές να χάνουμε το μέτρο. Ωστόσο, οι σχέσεις δε μας βγαίνουν πάντα όπως τις ονειρευόμαστε στο μυαλό μας. Ο έρωτας κάποια στιγμή εξανεμίζεται και το κατρακύλισμα της σχέσης έχει μόλις ξεκινήσει.

Βέβαια, κι αυτός τώρα το θυμήθηκε ότι είναι τρελός για σένα; Όταν έπρεπε να σε κρατήσει, κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. Έτσι πάει σχεδόν πάντα. Μόνο όταν χάσεις κάποιον τον εκτιμάς. Λες και οι άνθρωποι γίνονται τυφλοί και ξαφνικά επανακτούν την όραση τους. Με θολωμένο βλέμμα, λοιπόν, χαζεύουν μια κατάσταση και ξαφνικά ξεκαθαρίζουν όλα, όταν πλέον είναι αργά.

Βάλε σφήνα και τον εγωισμό της απόρριψης και θα έχεις μια τέλεια εξήγηση, γιατί δεν το παίρνει απόφαση πως δεν έχει δεύτερο γύρο. Η ερωτική ήττα είναι βαριά κι ασήκωτη, ό,τι και να αισθάνεσαι για τον άλλον. 

Και κάπου εδώ αναρωτιέσαι πού πήγες κι έμπλεξες. Αλλά τι να κάνεις; Όπως στρώνει κανείς κοιμάται, λένε. Φρόντισε τουλάχιστον, την επόμενη φορά, να βάλεις στο κρεβάτι σου άτομο που θα σε κάνει πραγματικά να νιώσεις. Μην παρασυρθείς από έναν απλό ενθουσιασμό.

Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου