Οι άντρες την τρέμουν, οι γυναίκες την αποζητούν. Είναι εκείνο το μεταβατικό στάδιο στη σχέση. Το μεταίχμιο μεταξύ χαλαρού και σοβαρού. Ο λόγος λοιπόν, για τη συγκατοίκηση πριν το γάμο.

Είναι, πλέον, σύνηθες τα ζευγάρια να συγκατοικούν πριν περάσουν το κατώφλι της εκκλησίας. Μια ωραία πρωία, ξυπνάς με τον καλό σου στο κοινό σας σπίτι. Νιώθεις μια μικρή πριγκίπισσα στο δικό σου παλατάκι, έτοιμη να πολεμήσεις τους δράκους του δικού σου παραμυθιού.

Κάπου εδώ γελάω και σε παρακαλώ θερμά να επανέλθουμε στην πραγματικότητα.

Ναι, η συγκατοίκηση είναι απαραίτητη πριν το γάμο. Όχι όμως, για να πεις πως επιτέλους τον τύλιξες τον Μητσάρα. Έχει βάθος το ζήτημα. Βγάλε μπρατσάκια και πάμε στα βαθιά.

Σίγουρα είναι ωραίο να έχεις τον άνθρωπο που αγαπάς δίπλα σου. Να γυρνάς και να είναι σπίτι, να κοιμάστε αγκαλιά και να χαλαρώνετε χωρίς άγχος, να κάνετε συζητήσεις και να μαγειρεύετε το χάραμα. Ωραία τα συναισθήματα, αλλά υπάρχουν και πιο πρακτικά ζητήματα. 

Η συγκατοίκηση είναι μια πρόβα για τη μετέπειτα ζωή σας. Επειδή η κοινή συμβίωση δε σημαίνει και γάμο, θα τεστάρεις αν ο άλλος σου κάνει για να πεις το μεγάλο ναι, όταν έρθει η ώρα. Μπορεί ν’ ακούγεται κυνικό, αλλά αφορά τη ζωή και την ευτυχία σου και γι’ αυτό όλα πρέπει να ζυγιστούν προσεκτικά.

Στη συγκατοίκηση, μαθαίνεις τον άλλον απ’ έξω κι ανακατωτά. Ο χαρακτήρας του ξεδιπλώνεται σε όλο του το εύρος, στα δύσκολα και τα εύκολα. Η αντιμετώπιση περίεργων καταστάσεων είναι ενδείξεις για το πώς θα διαχειριστεί αργότερα κάτι εξίσου σημαντικό. Διότι ναι, τον αγαπάς, αλλά αν σε μια δύσκολη φάση παραιτείται και μένεις εσύ να βγάλεις το φίδι απ’ την τρύπα, τι να το κάνεις; 

Ακόμη, σκέψου πως ανακαλύπτεις τα χούγια του. Μη μου πεις ότι τα ξέρεις, επειδή πήγατε πέντε μέρες διακοπές. Οι μικρές καθημερινές συνήθειες του καθενός είναι κομμάτι του εαυτού του, άρα τις δέχεσαι σχεδόν αδιαπραγμάτευτα. 

Κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος. Πριν τον απομυθοποιήσεις με συνοπτικές διαδικασίες, έχε στο μυαλό σου, πως ο σύντροφός σου δεν είναι ο Mr. Perfect. Μπορεί να είναι ακατάστατος,  ζηλιάρης, να ροχαλίζει δυνατά και να μην ξέρει καν να κάνει καφέ. Η συμβίωση θα σε φέρει πιο κοντά με την καθημερινή πλευρά του, αυτήν που δεν είχες χρόνο ν’ αγγίξεις στα ραντεβού σας. Να είσαι λοιπόν, έτοιμη να σεβαστείς τις παραξενιές του. Κι αν τελικά δεν τις αντέχεις, παίρνεις τα μπογαλάκια σου και φεύγεις.

Είναι μια δοκιμασία η συμβίωση. Πέρα από τα παραπάνω, δίνει τη δυνατότητα να βιωθεί η σχέση με άλλους τρόπους, με μεγαλύτερη συνυπευθυνότητα, μοίρασμα χώρου, χρόνου, αλλά και οικονομικών. Είναι ένα σημαντικό μάθημα ζωής όσον αφορά το μοίρασμα. Εκπαιδεύεσαι να μην παίρνεις μόνο, αλλά και να δίνεις, και μάλιστα χωρίς αντάλλαγμα. Στην τελική, έρχεστε πιο κοντά επειδή το να χαρίζεις στο έτερον ήμισυ τόσα πράγματα απλόχερα, προσφέρει μεγάλη πληρότητα.

Ωστόσο, η κοινή ζωή μπορεί να κρύβει και κινδύνους. Η τριβή και το τέλμα στη σχέση μπορούν να σε φοβίσουν ή ακόμη και να σε κατασπαράξουν –αν τ’ αφήσεις. Γι’ αυτό, φρόντισε να τα σκοτώσεις εσύ νωρίτερα.

Κι αν όλα τα παραπάνω σε τρόμαξαν, θα σου απαντήσω πως είναι λογικό. Κανείς δεν είπε ότι η συγκατοίκηση είναι εύκολη. Αλλά ποια η αξία της απόφασης, αν δεν υπάρχει ρίσκο;

Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου