Μας κυνηγούν πολλά πράγματα καθημερινά. Σκέψεις, ανασφάλειες, φοβίες. Πελαγώνουμε στην προσπάθεια του πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα ευνοϊκό περιβάλλον γύρω μας, για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε σε ό, τι μας φέρει το μέλλον. Βάζουμε στόχους, που προσπαθούμε να τους πετύχουμε, φτάνοντας σχεδόν καθημερινά στο εκατό τοις εκατό των ορίων μας. Εμπόδια εμφανίζονται για να μας σταματήσουν, τις περισσότερες φορές τα καταφέρνουν, μα πάντα αν θέλεις κάτι και είσαι αφοσιωμένος σ’ αυτό βρίσκεις έναν τρόπο να φέρεις ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

Οι ανάγκες δεν τελειώνουν ποτέ. Πάντα κάτι θα χρειάζεται παραπάνω, για να μας δίνει εφόδια να συνεχίζουμε. Και πάμε πάλι από την αρχή. Στόχοι- Εμπόδια- Αποτέλεσμα. Στόχοι- Εμπόδια- Αποτέλεσμα. Κάθε μέρα. Αυτά τα τρία πράγματα ποτέ μα ποτέ δεν πάνε ξεχωριστά. Πάντα υπάρχει ο στόχος, που φέρνει τα εμπόδια, που επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Όπως είπε και η Μαρία Σολομού ως πολυαγαπημένη Ράνια: «Όταν ο στόχος συναντά τα εμπόδια, το αποτέλεσμα της σύγκρουσης είναι η ζωή που καταλήγουμε να ζούμε». Έχει ένα δίκιο εδώ που τα λέμε. Πάμε, όμως πρώτα, να δούμε το καθένα ξεχωριστά.

 

Στόχος

Πολλά γνωμικά και παροιμίες έχουν γραφτεί για τους στόχους και για τον λόγο ύπαρξής μας εξαιτίας αυτών. Για την αυτοπεποίθηση και την προσωπική ευχαρίστηση που νιώθουμε όταν τα καταφέρνουμε. “Exitus acta probat”, είπε ο Οβίδιος. Η μετάφραση της φράσης είναι πως ο σκοπός δικαιώνει την πράξη. Με πιο απλά λόγια λέμε πως οι στόχοι μας καθορίζουν. Μπορεί να είναι εφικτοί. Για κάποιους άλλους ουτοπικοί. Πάντα έχουμε την ανασφάλεια και τις ερωτήσεις του τύπου αν είμαστε αρκετοί ή αν τα καταφέρουμε. Κάθε αρχή και δύσκολη. Όπως κι αν είναι, όταν βάζουμε υψηλούς στόχους, είτε καταφέρουμε να τους πετύχουμε, είτε όχι, πάντα έχουμε πάρει αρκετές γνώσεις ώστε να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο ή σε διαφορετικό. Για να πας στην Ιθάκη, πρέπει  να ξεκινήσεις το ταξίδι σου.

 

 

Εμπόδια

Είναι αυτές οι μικρές (ή και μεγάλες) αναποδιές που καταφέρνουν να μπαίνουν στη μέση, με μόνο σκοπό να μας αποθαρρύνουν και να μας βγάλουν από το δρόμο του στόχου. Έχουν σκοπό, βέβαια, άθελά τους (ή και ηθελημένα), να μας διδάξουν και να μας δείξουν τις τρύπες που έχουμε και δεν τις βλέπουμε. Πολλές φορές αποκαρδιωνόμαστε, δε θέλουμε να συνεχίσουμε και σκεφτόμαστε να τα παρατήσουμε. Είναι οι στιγμές που πιστεύουμε πως οι δυνάμεις και γνώσεις μας δεν είναι αρκετές για να πάμε ένα βήμα παραπέρα. Και εδώ είναι που την πατάμε. Ό, τι δε γνωρίζουμε, είναι αυτό που δεν έχουμε ψάξει αρκετά. Και η μπάλα συνεχίζει και γυρίζει, καθώς παίρνουμε σιγά- σιγά πίσω το κουράγιο μας, για να συνεχίσουμε την ανηφόρα.

 

 

Αποτέλεσμα

Τα αποτελέσματα ποικίλουν και εξαρτώνται από το πόσο παλέψαμε, τις συγκυρίες τις οποίες βρισκόμαστε και τους χειρισμούς τους οποίους κάναμε. Άλλες φορές είναι θριαμβευτικά. Καμαρώνουμε για τους στόχους που επιτύχαμε, ξεπερνώντας τα εμπόδιά τους. Άλλες είναι απλός ικανοποιητικό το αποτέλεσμα. Λέμε πως μπορούμε να πάμε και καλύτερα. Με αυτό τον τρόπο, έχουμε τις δύο επιλογές. Να το συνεχίσουμε ή να μείνουμε με αυτό που καταφέραμε, όταν βλέπουμε πως μας αξίζει και μας ικανοποιεί. Τέλος, άλλες πάλι η αποτυχία μας χτυπά την πόρτα. Δεν είναι λόγος να το βάλουμε κάτω. Είναι η ευκαιρία μας να προσπαθήσουμε ξανά και να βάλουμε πιο γερά θεμέλια. Ή βρίσκουμε αυτό που μας ταιριάζει καλύτερα. Πολλά μπορούν να συμβούν.

 

Όλα τα παραπάνω πάνε πακέτο. Δεν στηρίζεται το ένα χωρίς τα υπόλοιπα. Άλλωστε, αυτή είναι και η μαγεία τους. Να μπλέκονται όλα μαζί και να μας κάνουν τη ζωή δύσκολη. Αλλά, η ανταμοιβή; Η ανταμοιβή είναι η ανάσα που παίρνουμε για να συνεχίσουμε σε άλλους, πιο μακρινούς στόχους. Έρχεται αργά; Γρήγορα; Με χελώνα κουτσή από την Κίνα; Δεν έχει σημασία. Έρχεται. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά είναι να περιμένουμε. Θέλει υπομονή η δικαίωση. Υπομονή και συνεχή μάθηση. Δύσκολα και τα δύο, αλλά χωρίς λίγη ταλαιπωρία, δεν έχει γλύκα.

Συντάκτης: Σία Πέρση
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου