Ένα ταξίδι αναψυχής, που άλλοτε θα αποτελούσε ιδανικό καλοκαίρι για κάποια οικογένεια, για την οικογένεια ΜακΚαν θα κατέληγε στον χειρότερο εφιάλτη δύο γονιών. Στις 28 Απριλίου του 2007, το ζευγάρι Γκέρι και Κέιτ ΜακΚαν μαζί με την 3χρονη Μάντλιν και τα δίδυμα Σον και Αμελί ηλικίας 2 ετών, φτάνουν στο «Πράια ντα Λουζ», στο Αλγκάβρε της Πορτογαλίας. Θα διέμεναν όλοι μαζί με ένα οικογενειακό τους ζευγάρι και τα παιδιά τους σε ένα πολυτελές θέρετρο για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Οι μέρες τους επρόκειτο να είναι γεμάτες με παιχνίδια, κολύμπι και χαλάρωση. Όχι όμως για πολύ.

Στις 3 Μαΐου 2007, μία μέρα πριν την αναχώρησή τους και μετά από ένα εξαντλητικό πρόγραμμα, η Κέιτ, η κυρία ΜακΚαν, βάζει τη Μάντλιν και τα δίδυμα για ύπνο. Η Μάντλιν, γνωρίζουμε πως κοιμήθηκε με ένα ροζ κοντομάνικο κι ένα μαλακό λούτρινο στην αγκαλιά της. Εκείνο το βράδυ, τα δύο ζευγάρια θα πήγαιναν για φαγητό στο εστιατόριο του θέρετρου, μόλις 55 μέτρα μακριά από τα δωμάτια. Το δωμάτιο της οικογένειας ΜακΚαν ήταν συγκεκριμένα, το νούμερο 5Α. Λόγω του ότι τα παιδιά κοιμόντουσαν στα δωμάτια μόνα τους και δεν υπήρχε η επιλογή φύλαξης, οι γονείς κατά τη διάρκεια του δείπνου σηκωνόντουσαν ανά 30 λεπτά ώστε να πάνε στα δωμάτια των ζευγαριών και να ελέγξουν ότι όλα είναι καλά.

Στις 22:00 το βράδυ, η μητέρα της Μάντλιν κατευθύνεται στα δωμάτια, προκειμένου να ελέγξει για ακόμα μια φορά τα παιδιά, όπου και συνειδητοποιεί πως η κόρη της λείπει χωρίς το αρκουδάκι της. Αμέσως, πανικόβλητη επιστρέφει στο εστιατόριο κι ενημερώνει τους υπόλοιπους. Στις 22:30, μόλις μισή ώρα μετά την εξαφάνιση της Μάντλιν, ενεργοποιείται το πρωτόκολλο για αναζήτηση εξαφανισμένου παιδιού. Έως και τις 4:30 τα ξημερώματα, αναζητούν το παιδί, προσωπικό κι επισκέπτες σε συνεργασία με την αστυνομία. Σύμφωνα με μαρτυρίες των επισκεπτών τότε, από τη μία άκρη του θέρετρου έως και την άλλη, ακουγόταν μόνο το όνομά της.

Στις επόμενες μέρες, το ζευγάρι ΜακΚαν έχουν έρθει αντιμέτωποι με τον πόνο και την ταραχή της εξαφάνισης της κόρης τους, ενώ η πορτογαλική αστυνομία έρχεται να τους αναστατώσει παραπάνω με την ανακήρυξή τους σε υπόπτους. Η αιτιολογία, πίσω από αυτή την υποψία ήταν πως η Μάντλιν σκοτώθηκε κατά λάθος σε ατύχημα στο διαμέρισμα και πως οι γονείς προσπαθούν να το συγκαλύψουν.

Στις 15 Μαΐου, ο Ρόμπερτ Μουράτ, ένας 34χρονος Βρετανός-Πορτογάλος, γίνεται ο πρώτος βασικός ύποπτος. Ο Μουράτ, ζούσε με τη μητέρα του σε ένα σπίτι σε απόσταση 140 μέτρων από το διαμέρισμα 5Α. Κρίθηκε ύποπτος, καθώς κατά τη διάρκεια των ερευνών έκανε πολλές ερωτήσεις για την υπόθεση κι ήταν πάντα κάπου κοντά με την αστυνομία. Αφού ολοκληρώθηκε ενδελεχής έρευνα, στο σπίτι, το αυτοκίνητο και την πισίνα του σπιτιού, ο Μουράτ δε φάνηκε να έχει κάποια ύποπτη σχέση με την υπόθεση εξαφάνισης.

Τα τελευταία 16 χρονιά, πολλά είναι τα δημοσιεύματα κι οι εικασίες που κυκλοφορούν σχετικά με την υπόθεση ΜακΚαν. Μία από αυτές είναι πως η 3χρονη απήχθη από διαρρήκτες που μπήκαν στο συγκεκριμένο διαμέρισμα για να το κλέψουν. Οι ίδιοι παραδέχτηκαν πως έκλεβαν άλλα δωμάτια του θέρετρου αλλά αρνήθηκαν ό,τι έχει να κάνει με την απαγωγή. Η δεύτερη θεωρία, υποστηρίζει πως ένας άντρας ονόματι Ευκλείδης Μοντέιρο, άρπαξε την Μάντλιν ως εκδίκηση για την απόλυσή του από το θέρετρο έναν χρόνο πριν, για τον λόγο ότι έκλεβε προσωπικά αντικείμενα πελατών για να τα πουλήσει και ν’ αγοράσει ναρκωτικά. Το DNA του ωστόσο, τον αποκλείει ως ύποπτο. Ο ίδιος σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα το 2009. Μια τρίτη θεωρία, συσχετίζει την αρπαγή της μικρής με την πιθανότητα να απήχθη με σκοπό να δοθεί σε κάποιο άτεκνο ζευγάρι, χωρίς ωστόσο να στηρίζεται η θεωρία αυτή σε βάσιμα στοιχεία.

Το 2017, ο 43χρονος Κρίστιαν Μπρίνκερ, με αφορμή το δελτίο ειδήσεων που παίζει σε κάποια παμπ κι αναφέρεται σε είδηση για την υπόθεση Μάντλιν, ομολογεί σε έναν φίλο του πως εκείνος ήταν ο άνθρωπος που την απήγαγε. Μέχρι και σήμερα, η ομολογία αυτή ερευνάται. Ο Κρίστιαν Μπρίνκερ, έζησε από τα 18 του χρόνια έως και τα επόμενα 12 σε ενοικιαζόμενη κατοικία λίγο πιο έξω από το «Πραια ντα Λουζ». Λίγο πριν την εξαφάνιση, φάνηκε να ζει σε ένα φορτηγάκι, ενώ αμέσως μετά την απαγωγή τα ίχνη του χάθηκαν. Εντοπίζονται ξανά στη Γερμανία όπου φυλακίστηκε για εμπόριο ναρκωτικών και κακοποίηση ανηλίκων. Τον Ιούνιο του 2020, ανακαλύφθηκε πως ο Μπρίνκερ μία ώρα πριν την απαγωγή έκανε ένα τηλεφώνημα μισής ώρας από την «Πραια ντα Λουζ». Ο δέκτης του τηλεφωνήματος, συνεχίζει να αγνοείται μέχρι και σήμερα.

Η φάση της έρευνας, πλέον είναι σε τέτοιο στάδιο, που η Scotland Yard κι ο επικεφαλής της έρευνας Κρίστιαν Χοπ θεωρούν πως η Μάντλιν δεν είναι ζωντανή. Για τα  τελευταία 9 χρόνια, φέτος και συγκεκριμένα τις μέρες που διανύουμε, πραγματοποιείται η μεγαλύτερη έρευνα, η οποία προέκυψε μετά από εύρεση φωτογραφιών από τη γερμανική αστυνομία, του βασικού ύποπτου μέχρι και σήμερα, του Κρίαστιαν Μπρίκερ, που απεικονίζουν ένα τοπίο το οποίο ο ίδιος συχνά αποκαλούσε “μικρό παράδεισό του”. Η έρευνα ξεκίνησε στο σημείο αυτό της φωτογραφίας από την αστυνομία του Ηνωμένου Βασιλείου, την πορτογαλική και τη γερμανική αστυνομία και σε συνεργασία με δύτες. Η έρευνα στην υπόλοιπη έκταση θα πραγματοποιηθεί με τα χέρια, γεγονός που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο μία ήδη περίπλοκη υπόθεση.

Πηγές της έρευνας, υποστηρίζουν πως στο συγκεκριμένο σημείο, ο ύποπτος στάθμευε το τροχόσπιτό του, περνώντας αρκετό χρόνο εκεί. Σύμφωνα με τους ντόπιους, το σημείο αυτό είναι πιο απόμερο, οπότε αν δεν το ξέρει κάποιος, είναι δύσκολο να βρεθεί. Πρόκειται για μια κρυμμένη τοποθεσία με μια απόκοσμη αίσθηση.

Ο βρετανός αστυνομικός της Μητροπολιτικής Αστυνομίας, Τζιμ Γκαμπλ, είναι σίγουρος πως οι αρχές γνωρίζουν σίγουρα κάτι, ώστε να κινητοποιηθούν τόσο και πιστεύει πως η Μάντλιν θα βρεθεί. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, η υπόθεση αυτή τα τελευταία 16 χρόνια έχει συγκλονίσει τον πλανήτη, με τους γονείς της να μην έχουν σταματήσει ποτέ να την αναζητούν. Οι ίδιοι πιστεύουν πως η κόρη τους ζει, αλλά ακόμα και να μη ζει, θέλουν να βρεθεί, ώστε να γαληνέψουν και να μπει ένα τέλος στον εφιάλτη τους.

Η τωρινή έρευνα, αποτελεί ίσως την πιο στοχευμένη από όσες έχουν γίνει και θα φέρει κάποιο στοιχείο στο φως, οδηγώντας την υπόθεση στην ολοκλήρωση της έρευνας. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να περιμένουμε τα γεγονότα να μας προλάβουν.

Συντάκτης: Χριστίνα Μίνου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου