Σου έχει συμβεί ποτέ να αποκαλύπτεται η έγνοια και ο προβληματισμός που έχεις στο μυαλό σου με έναν τελείως μαγικό τρόπο από εκείνους τους ανθρώπους που θεωρείς δικούς σου ανθρώπους; Και δεν εννοούμε να προσπαθήσουν να μαντέψουν τι είναι αυτό που σε παιδεύει και σε τρώει, ποιος είναι προβληματισμός. Εννοούμε πολύ απλά το να μπορούν να καταλάβουν μονομιάς την έγνοια σου πολύ, απλώς επειδή σε ξέρουν. Επειδή σε γνωρίζουν τόσο καλά που δε χρειάζεται να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια για να ξεσκεπάσουν το «μυστήριο».

Αυτοί που συνδέονται μαζί μας με έναν τρόπο μαγικό είναι αυτό που θεωρούμε δικούς μας ανθρώπους. Είναι σαν αποδέκτες μηνυμάτων που εμείς εκπέμπουμε με το σήμα και την κεραία πάντα σε λειτουργία, βρίσκονται πάντα εκεί για εμάς. Μπορεί να είναι η γλώσσα του σώματός μας που θα κάνει τον δικό μας άνθρωπο να καταλάβει πως κάτι τρέχει. Όταν ο άλλος σε έχει παρατηρήσει τόσο πολύ και έχει σκανάρει κινήσεις που αποκαλύπτουν την ψυχολογική σου διάθεση, τότε μπορεί άνετα να καταλάβει αν και πότε κάτι σε βαραίνει.

Έχεις λοιπόν στο μυαλό σου το δικό σου πρόβλημα που σε τρώει ημέρες τώρα, αλλά δε θέλεις να το πεις. Όχι γιατί δε θέλεις να το μοιραστείς αλλά, γιατί δε θέλεις να απασχολήσεις τους άλλους με τα δικά σου θέματα. Θέλεις να προσπαθήσεις να βρεις τις λύσεις δίχως βοήθεια από άλλους. Και μπαίνεις σε αυτή τη διάθεση ενστικτωδώς, αλλά και βλακωδώς -αν μου επιτραπεί η έκφραση. Διότι κανείς δεν είναι ικανός να τα λύνει όλα μόνος του και φυσικά δεν είναι κακό να παραδεχόμαστε πως νιώθουμε αδύναμοι μπροστά σε κάποιο πρόβλημα.

Κι έρχεται εκείνος ο άνθρωπος, ο δικός σου άνθρωπος, να τα καταλάβει όλα. Μην μπεις στη διαδικασία να αρχίσεις να προσποιείσαι πως δεν τρέχει κάτι και πως όλα είναι φίνα. Αυτό είναι δείγμα του ότι τρέχει κάτι και πως τίποτε δεν είναι φίνα. Θα σου πει πως σε παρατηρεί ημέρες τώρα και πως έχει καταλάβει από διάφορες κινήσεις σου τους προβληματισμούς σου. Θα προσπαθήσεις με χαμόγελο να το αρνηθείς ή να αλλάξεις συζήτηση μα και αυτό είναι δείγμα ότι κάτι σε προβληματίζει. Η παραπάνω είναι μια εικόνα λίγο ή πολύ γνωστή σε όλους μας.

Ο δικός σου άνθρωπος θα καταλάβει στο πι και φι πότε σε απασχολεί κάτι. Σκέψου τον άνθρωπο που σε αγαπάει και που νοιάζεται για εσένα πραγματικά και βαθιά. Σκέψου πώς θα σε κοιτάξει όταν μοιράζεται την έγνοια σου. Δε θα μπορείς να αντισταθείς σε ένα νεύμα, σε μια αγκαλιά που θα σε αποφορτίσει. Δε θα μπορείς να αντισταθείς στο φιλί που θα υπόσχεται πως είναι εδώ για σένα. Και γιατί να το κάνεις άλλωστε; Την θέλεις όλη αυτή την προσοχή και τη φροντίδα. Την αποζητάς, ειδικά όταν κάτι σε προβληματίζει και σε παιδεύει.

Όταν αναφέρεις πως κάτι σε απασχολεί σε εκείνον τον δικό σου άνθρωπο -είτε είναι η σχέση σου είτε φιλικό σου πρόσωπο-, αυτό που αποζητάς είναι η συναισθηματική ασφάλεια. Και με έναν μαγικό τρόπο αυτό λαμβάνεις από τους ανθρώπους. Το πώς θα ανιχνεύσει τη δική σου διάθεση είναι κάτι που πολλές φορές δε θα μπορείς να εξηγήσεις. Θα απορείς με την ευκολία που μπορεί και το καταφέρνει πάντα. Θα αναρωτηθείς πολλές φορές πόσο καλά σε ξέρει τελικά. Θα νιώσεις όμως απίστευτη ασφάλεια και ευγνωμοσύνη για το ότι υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος -ή και περισσότεροι- στη ζωή σου, γιατί στην τελική αυτό είναι το ζητούμενο.

Μην απορείς πώς μπορεί κάποιος να σε καταλαβαίνει «από χιλιόμετρα». Ο άνθρωπος που σε νοιάζεται έχει καταλάβει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το μυαλό σου. Αυτό δεν έχει να κάνει με αλήθειες και ψέματα. Έχει τρυπώσει στη σκέψη σου πολλές φορές πατώντας πάνω σε δικές σου λέξεις και φράσεις. Ανιχνεύει από τον τόνο της φωνής σου τα πάντα. Τις χαρές, αλλά και τις λύπες. Το θέμα είναι πως έχει όλη τη διάθεση να το κάνει, να ασχοληθεί μαζί σου και με οτιδήποτε σε απασχολεί. Γιατί όλα ξεκινούν από το κατά πόσο θέλει και ξέρει κάποιος να σε νοιάζεται.

Οι δικοί μας άνθρωποι, οι δικοί μας αποδέκτες μηνυμάτων, αυτοί που μας καταλαβαίνουν με τρόπο μαγικό είναι ευλογία στη ζωή. Είναι οι άνθρωποι που θα μπορούμε να στηριχτούμε πάνω τους σε πολλές και διάφορες φάσεις κάθε φορά που τους χρειαζόμαστε. Θα μας «διαβάζουν» και θα αναλύουν τη δική μας συμπεριφορά κάθε φορά που κάτι μας βαραίνει. Γιατί; Απλούστατα επειδή μας αγαπούν. Απλώς επειδή μας νοιάζονται, επειδή μας ξέρουν τόσο καλά ώστε να μπορούν να το κάνουν. Δεν είναι υπερβολή, ούτε και κάτι σπάνιο. Νιώθουμε ευγνωμοσύνη για το ότι υπάρχουν. Γι’ αυτό θα πρέπει να φροντίζουμε να κάνουμε κι εμείς το ίδιο για εκείνους, γιατί λειτουργούν αμφίδρομα. Ο ανθρώπινες σχέσεις είναι δούναι και λαβείν.

Οι δικοί μας άνθρωποι είναι μαγικοί. Κι έχουν πάντα τον τρόπο να μας ξαφνιάζουν με το ανιδιοτελές ενδιαφέρον τους. Είναι εκεί για εμάς και καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα από όσα λέμε. Γιατί όταν η ψυχή συνδέεται, όλα μιλούν κι ας μην τα ακούμε πάντα.

Αφιερωμένο σε κάθε «δεν έχω κάτι, είμαι καλά». 

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.