Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως η απιστία ή τα ψέματα είναι ίσως οι χειρότερες μορφές προδοσίας μέσα σε μια σχέση. Κι είναι αλήθεια διότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για την απόλυτη ρήξη ανάμεσα στους δυο συντρόφους. Υπάρχει όμως κι άλλο ένα είδος προδοσίας το οποίο επίσης δεν ξεπερνιέται εύκολα. Αν δεν παίρνεις το μέρος του ανθρώπου που αγαπάς κι αν δεν υποστηρίζεις τα όνειρα που έχει, τότε λυπάμαι αλλά διαπράττεις προδοσία. Και μάλιστα στον έσχατο βαθμό.
Για να μη μακρηγορούμε λοιπόν, ας ξεκινήσουμε με το τι εννοούμε όταν λέμε να υποστηρίζει ο ένας τον άλλον μέσα στη σχέση. Η επικοινωνία είναι το βασικότερο κομμάτι για οποιαδήποτε σχέση. Δε μιλάμε μόνο για σχέσεις που κατέληξαν σε γάμο αλλά και για ερωτικές σχέσεις που δεν αποζητούν την επιβεβαίωση σε αυτή τη μορφή. Ο κάθε σύντροφος λοιπόν έχει θα λέγαμε την ηθική υποχρέωση προς τον άλλον να κατανοεί τη δική του πλευρά πριν μπει στη διαδικασία να φέρει αντίλογο, πόσω μάλλον να κρίνει.
Πάνω σε συζητήσεις, σε συναντήσεις με φίλους κι οικογένεια ή ακόμη και μεταξύ σας, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει η ουσιώδης στήριξη. Η πραγματική όχι η τυπική για να πάμε παρακάτω. Αυτό που αποζητάμε δηλαδή δεν είναι το να μας πουν «ναι όλα καλά» δείχνοντας μια απλή συγκατάβαση σε οτιδήποτε λέμε απλά και μόνο για να μην υπάρξει αντιπαράθεση. Η ουσία είναι να σου πει κάποιος «έχεις δίκιο, καταλαβαίνω τι λες» βλέποντας και τη δική σου πλευρά. Αντιστοίχως ισχύει το ίδιο και για εσένα προς τον άνθρωπο που αγαπάς.
Δεν είναι κακό να υποστηρίζεις τον άνθρωπο που αγαπάς. Δεν είναι υποχώρηση οποιουδήποτε είδους το να κάνεις ολοφάνερα πίσω στη δική σου άποψη και να ενστερνίζεσαι του άλλου. Γιατί να αφήνεις τον εγωισμό να κάνει παιχνίδι έχοντας στο μυαλό ότι δε θα αφεθείς για να χάσεις και καλά. Δεν είναι μάχη οι σχέσεις αλλά συνεργασία. Δε μετράμε ποιος είχε δίκιο ή όχι τις περισσότερες φορές. Αν είναι να γίνεται αυτό κάθε φορά που φτάνουμε στο σημείο να αποζητάμε την έμπρακτη στήριξη του άλλου τότε μάλλον θα πρέπει να αναρωτηθούμε όχι μόνο για την πορεία αλλά και τις βάσεις της σχέσης μας.
Το ίδιο ισχύει και για τη στήριξη σε ένα όνειρο, όσο άπιαστο κι αν είναι. Πόσο ερωτεύσιμο μπορεί να είναι το να μοιράζονται μαζί σου τα προσωπικά όνειρα που μπορεί αργότερα να γίνουν –γιατί όχι– και κοινά. Δε γίνεται να κατανοούμε ότι υπάρχουν όνειρα και στόχοι αλλά να μην κατανοούμε την ανάγκη υλοποίησής τους. Κι εδώ, φαίνεται και πάλι η ουσιώδης στήριξη του ενός προς τον άλλον. Αν απλώς ακούμε για ν’ ακούσουμε, προσπερνώντας τις επιθυμίες του άλλου, τότε και πάλι δεν υπάρχει έμπρακτη στήριξη.
Οι σχέσεις αξίζει να είναι καταφύγιο. Να παρέχουν την ασφάλεια που αποζητούν οι σύντροφοι. Γιατί η αίσθηση ασφάλειας είναι μεγάλο ζητούμενο ακόμη και στα πρώτα βήματα μιας σχέσης. Πρέπει να νιώθεις πως σ’ αγαπούν, πως σε φροντίζουν και πως νοιάζονται για τα όσα είσαι και πρεσβεύεις. Για τις απόψεις σου, τις ιδέες σου και τους στόχους σου. Και πιστέψτε με, δεν υπάρχει τίποτε πιο ζηλευτό κι αξιοθαύμαστο από το να βλέπεις δυο ανθρώπους που αγαπιούνται να μιλάνε με θαυμασμό ο ένας για τον άλλον.
Αν λοιπόν όλα τα παραπάνω δε συμβαίνουν και υπάρχει ασέβεια ως προς τις απόψεις σου και τη γνώμη σου, τότε θα πρέπει να αναλογιστείς ακόμη και τη συναισθηματική χειραγώγηση. Εξάλλου, δε θα έπρεπε να προσπαθείς να πείσεις κάποιον να σε στηρίξει. Αν είναι να πασχίσεις για να σε καταλάβουν ή να δουν εσένα και τα πιστεύω σου τότε μάλλον κάτι δε λειτουργεί σωστά.
Η προδοσία λοιπόν σε όλο αυτό που περιγράψαμε μπορεί να μην έχει να κάνει με τα απτά στοιχεία μια κλασικής προδοσίας αλλά έχει το ίδιο βάρος σε σημασία. Νιώθεις προδομένος ως άνθρωπος όταν επανειλημμένα δε σε υποστηρίζουν στα όσα λες ή πιστεύεις. Νιώθεις προδοσία, συναισθηματική και κυριολεκτική όταν διαπιστώνεις πως οι απόψεις σου είναι μεν υπαρκτές αλλά όχι υπολογίσιμες. Νιώθεις πως μπαίνεις στην αφάνεια και πως θα πρέπει να αποδεικνύεις πως δεν είσαι ελέφαντας κάθε φορά.
Αυτή λοιπόν η προδοσία είναι τόσο σημαντική που μπορεί και να μη συγχωρεθεί σε μια σχέση. Υπάρχουν σχέσεις που άντεξαν την προδοσία μιας απιστίας αλλά όχι αυτού του είδους την προδοσία. Το να είσαι το «φάντασμα» της σχέσης είναι καταστροφικό έως και απογοητευτικό. Σε ρίχνει ως άνθρωπο και σε μειώνει ως το «άλλο κομμάτι» μιας σχέσης. Η επικοινωνία λοιπόν είναι το κλειδί σε όλα. Μα πάνω απ’ όλα η επικοινωνία με το μέσα σου. Ώστε να μπορέσεις να αποφύγεις τέτοιου είδους προδοσίες.
Τις προάλλες διάβασα κάτι που ταιριάζει απόλυτα με όσα αναφέραμε. Το χειρότερο με την προδοσία είναι πως δεν προέρχεται ποτέ από εχθρό. Κι αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια.
Αφιερωμένο στις φανερές και μη, προδοσίες.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
