Πολλοί από μας θα έχουμε αναρωτηθεί ποιο είναι το μυστικό που κάνει μια σχέση να επιβιώνει στο παρόν και να τραβάει μπροστά στο μέλλον. Εκτός απ’ τα βασικά –αγάπη, επικοινωνία, εμπιστοσύνη, ειλικρίνεια, σεβασμός,  συντροφικότητα– το ζευγάρι χρειάζεται να ‘χει φίλους και πιο συγκεκριμένα ξεχωριστούς φίλους.

Πολλές φορές όταν ξεκινάμε μια καινούργια σχέση μπορεί άθελά μας να απομακρυνθούμε απ’ την παρέα μας είτε γιατί πλέον δεν έχουμε τον ίδιο ελεύθερο χρόνο είτε γιατί το παρακάνουμε με το να γαντζωνόμαστε πάνω στο νέο ταίρι μας, με αποτέλεσμα ο προσωπικός χωροχρόνος μας να γίνεται ανύπαρκτος.

Αρχίζουμε να υιοθετούμε κάποιες απ’ τις συνήθειες της σχέσης μας και βγαίνουμε με τους φίλους του ανθρώπου μας, για να τους γνωρίσουμε και να μας γνωρίσουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τους δικούς μας φίλους και τον σύντροφό μας. Κι αν ταιριάξουμε (ή προσποιηθούμε πως ταιριάξαμε) ξαφνικά γινόμαστε όλοι μία ωραία παρέα. Μόνο που αυτό σε βάθος χρόνου δε θα αποδειχθεί κι ό,τι καλύτερο, ούτε για μας, ούτε για το ταίρι μας, ούτε καν για τα φιλαράκια μας.

«Τι πειράζει, μωρέ, που έχουμε τους ίδιους φίλους; Περνάμε χρόνο όλοι μαζί, χωρίς να παραμελούμε κανέναν». Αρχικά είναι πολύ σημαντικό το ζευγάρι να έχει τον προσωπικό του χώρο, να βγαίνει αρκετά συχνά και μόνο του, να μην περιορίζονται οι έξοδοί του σε καφέδες και ξενύχτια με φίλους, και να βρίσκονται οι δυο τους μόνο μέσα στο σπίτι. Εξίσου σημαντικό είναι το να ‘χει ο καθένας χώρο και χρόνο για τον εαυτό του. Σίγουρα, να ξοδεύουν πολλές στιγμές μαζί, να μοιράζονται δραστηριότητες, αλλά κι ο καθένας ξεχωριστά να συνεχίζει να κάνει όσα τον ευχαριστούσαν -είτε μόνος του είτε με τους φίλους του και την οικογένειά του.

Προσκολλημένοι ο ένας στον άλλον, χωρίς ιδιωτικό χώρο και με μία κοινή παρέα, δεν παίρνουμε στιγμή ανάσα από τη σχέση. Όσο κι αν αγαπιόμαστε, όσο ευτυχισμένοι κι αν δηλώνουμε, αργά ή γρήγορα όλη αυτή η τριβή θα μας κουράσει. Χρειαζόμαστε την ελευθερία μας, στιγμές με τα φιλαράκια μας όπως παλιά, να μπορούμε να μιλήσουμε ανοιχτά για όλα, για τα παράπονά μας, για τους πρώην έρωτές μας, για τις ανασφάλειές μας, χωρίς να σκεφτόμαστε πώς θα το κρίνει αυτό το ταίρι μας.

Αν δε βλέπουμε τον περιορισμό που επιβάλλουμε στον εαυτό μας, ας σκεφτούμε πόσο μπορεί να πνίγουμε τον σύντροφό μας. Πολύ πιθανό να μην το απολαμβάνει όλο αυτό, να αισθάνεται την εξάρτηση ως ευθύνη που τον βαραίνει, κάτι που δεν αποκλείεται να τον τρομάξει και να τον απομακρύνει.

Άλλωστε, κάποια πράγματα μπορεί να μη θέλουμε να τα συζητήσουμε με το σύντροφό μας, όχι γιατί δεν τον εμπιστευόμαστε ή δεν τον αγαπάμε, αλλά γιατί μπορεί να θέλουμε μια διαφορετική γνώμη, είτε γιατί μπορεί να τον αφορούν άμεσα είτε γιατί απλά θέλουμε μία φιλική συμβουλή. Όπως το ίδιο ισχύει κι αντίστροφα. Μπορεί κάποια απ’ τα ενδιαφέροντα που έχουμε να διαφέρουν, δεν είναι κακό να μη μας αρέσουν οι ίδιες ταινίες ή το ίδιο άθλημα. Δεν ερωτευτήκαμε κι αγαπήσαμε τον άλλον γι’ αυτά. Όταν περνάμε όλη τη μέρα και τον χρόνο μας με ένα και μόνο άνθρωπο, είναι απολύτως λογικό να αρχίσουμε να βαριόμαστε και να χάσουμε το ενδιαφέρον μας.

Εκτός, λοιπόν, του ότι βάζουμε μια θηλιά στη σχέση μας, καταπιεζόμαστε και καταπιέζουμε, φέρνουμε σε άβολη θέση και τα φιλαράκια μας, που διάλεξαν εμάς και δεν είναι υποχρεωμένα συμπαθήσουν το ταίρι μας και τους φίλους του, ούτε μπορούν να αισθάνονται το ίδιο άνετα να μας ανοιχτούν, μπροστά σε ανθρώπους που δεν επέλεξαν εκείνοι.

Είναι πολύ σημαντικό να μοιράζουμε σωστά τον χρόνο μας ανάμεσα στη σχέση και τους φίλους μας, ώστε κανείς να μη νιώθει παραμελημένος. Για τους ανθρώπους που αγαπάμε και θέλουμε στη ζωή μας πάντα θα βρίσκουμε χρόνο, κι ας κοιμόμαστε λιγότερο. Δεν υπάρχει το «δεν έχω χρόνο να σε δω» αλλά «δε θέλω (αρκετά) να σε δω».

Είναι σημαντικό να θέτουμε ως προτεραιότητα τον εαυτό μας, να κάνουμε πράγματα για εμάς, να περνάμε δημιουργικό χρόνο ασχολούμενοι με όσα μας γεμίζουν και μας ευχαριστούν, ρίχνοντας περισσότερο βάρος σε μας, στους φίλους μας κι όσα ήμασταν πριν γνωρίσουμε αυτόν τον άνθρωπο, κι όχι να τα παρατάμε όλα για χάρη του.

Αυτό είναι κάτι που θα φέρει ισορροπία μέσα μας, άρα και στη σχέση μας και θα βοηθήσει τον σύντροφό μας να θέλει να ‘ναι περισσότερο κοντά μας, χωρίς να νιώθει αυτό το βάρος που βάζουμε εμείς πάνω του στρέφοντας το ενδιαφέρον μας αποκλειστικά σε εκείνον, χωρίς αποκλειστικούς φίλους και προσωπικό χώρο.

 

Συντάκτης: Στέλλα Δημητρίου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη