Ο Νίκος Κούρκουλος ήταν ο εμβληματικός ηθοποιός-ζεν πρεμιέ του ελληνικού θεάτρου κι ο απόλυτος σταρ-πρότυπο αρρενωπότητας του ελληνικού κινηματογράφου τη δεκαετία του ’60. Η Μαριάννα Λάτση, ήταν μια όμορφη δισεκατομμυριούχος που τα φλας άστραφταν σε κάθε εμφάνισή της.
Λίγο καιρό μετά το διαζύγιο της Μαριάννας Λάτση με τον Γρηγόρη Κασιδόκωστα, έρχεται η γνωριμία της με τον Νίκο Κούρκουλο, το καλοκαίρι του 1986, σε μια παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Η χημεία ήταν εμφανής αλλά οι συνθήκες απαγορευτικές.
Ο Νίκος Κούρκουλος, σε συνέντευξή του το 1994 στον Νίκο Χατζηνικολάου περιέγραψε με πάθος τη στιγμή που την πρωτοαντίκρισε λέγοντας: «Κάνω έτσι και παγώνω. Ξαφνικά βλέπω ένα πλάσμα να ανεβαίνει τις κερκίδες κι αυτό ήταν.» Ο παντρεμένος τότε, πρωταγωνιστής, λίγους μήνες μετά κι αφού υπάρξει μαζί της σε παράλληλη σχέση, χωρίζει τη σύζυγό του και διεκδικεί την καρδιά της. Το ζευγάρι μένει μαζί, αποκτά δύο παιδιά, τον Φίλιππο και την Εριέττα αλλά ο πατέρας της Μαριάννας Λάτση, Γιάννης, στέκεται εμπόδιο στην τέλεση του γάμου τους, όπως ακριβώς είχε εναντιωθεί και στον πρώτο της γάμο. Μετά το θάνατό του, παντρεύονται το 2003 και ζουν ευτυχισμένες στιγμές.
Η Εριέττα Κούρκουλου έχει δηλώσει: «Ήταν πρώτα οι δυο τους και μετά εμείς. Αυτός ο έρωτας μας έχει δυσκολέψει τη ζωή. Ήταν από αυτούς που διαβάζεις στα παραμύθια. Την κοίταζε κι έλιωνε. Αυτό ήταν ξεκάθαρο. Μας το τόνιζε και συνέχεια, ειδικά όταν οι δυο τους τσακώνονταν για εμάς, στενοχωριόταν πάρα πολύ. Ήταν ο άνθρωπός του. Ήταν ξεκάθαρο πως ήταν εκείνη, οι δυο τους και μετά εμείς.»
Δεν παραλείπει να τονίσει πως ο έρωτας του πατέρα της για τη μητέρα της ήταν πάντοτε αγνός κι απαλλαγμένος από οικονομικές βλέψεις. «Απλά ερωτεύτηκε έναν άνθρωπο που έτυχε να είναι πολύ άνετος οικονομικά. Τον αγάπησε πολύ αυτόν τον άνθρωπο και τον πήγε εκεί η ζωή. Είχε τόσο δυνατή προσωπικότητα που δεν υπήρχε περίπτωση εξωτερικός παράγοντας να τον επηρεάσει. Έμεινε αυτός που ήταν πραγματικά. Αυτό που ζύγισε ήταν η σχέση του με τη μητέρα μου κι η σχέση του με εμάς. Πέρα από αυτό, ήταν ο Κούρκουλος που ήταν πάντα. Πήγαινε στο θέατρο από το πρωί ως το βράδυ. Η ζωή του ήταν εκεί. Δεν άλλαξε η ζωή του σε μεγάλο βαθμό, αν εξαιρέσεις ότι κοιμόταν σε ένα μεγάλο σπίτι με μια γυναίκα που είχε πολλά λεφτά.»
Το παραμύθι της ευτυχίας δείχνει να εξελίσσεται ευοίωνα, ώσπου το 2007 ο Νίκος Κούρκουλος χάνει μετά από πέντε χρόνια τη μάχη με τον καρκίνο. Η Μαριάννα Λάτση διοχέτευσε το μεγάλο της πόνο σε συγκινητικές πράξεις αγάπης και κοινωνικής προσφοράς. To 2015 έκανε μια δωρεά στο Κέντρο Ημερήσιας Νοσηλείας «Νίκος Κούρκουλος» και στην ανακοίνωσή της, την αφιερώνει στον άνθρωπό της. Αλλά δε σταμάτησε εδώ. Μετά τη δωρεά της προς το Γενικό Αντικαρκινικό-Ογκολογικό Νοσοκομείο «Ο Άγιος Σάββας» στην Αθήνα, τον Δεκέμβριο του 2021 εγκαινιάστηκε και η δεύτερη σύγχρονη αποκεντρωμένη Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας «Νίκος Κούρκουλος», που ανακατασκευάστηκε κι εξοπλίστηκε πλήρως με την προσωπική της δωρεά προς το Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Θεαγένειο».
Όπως αναφέρει η ίδια, η επώδυνη εμπειρία της την οδήγησε σε μια πράξη λύτρωσης: «Έζησα έντονα έξι χρόνια με τον Νίκο στα νοσοκομεία, τις αγωνίες των ασθενών και των συντρόφων τους, τον πόνο και την προσευχή, την ελπίδα που γεννιέται, σβήνει και ξαναζωντανεύει, το ημίφως των θαλάμων αναμονής, τις προσπάθειες των γιατρών και νοσηλευτών, αλλά και την ανεπάρκεια των υποδομών. Με την ευκαιρία, Όλα τα βίωσα βαθιά κι αφού ο ίδιος δεν το έβαλε ποτέ κάτω και πολέμησε μέχρι τέλους, θέλησα με τη δωρεά αυτή -πράξη καθήκοντος, λύτρωσης- να συνδράμω στην προστασία και το σεβασμό της αξιοπρέπειας στη ζωή και την ασθένεια.»
Να γιατί αξίζει τελικά ν’ αναφερθεί κανείς σε ένα τέτοιο αφιέρωμα .Δεν ήταν απλώς ο έρωτας του μεγαλύτερου γόη του ελληνικού κινηματογράφου και μιας από τις πλουσιότερες γυναίκες παγκοσμίως, αλλά η βαθιά σύνδεση δύο ανθρώπων που μόνο ο θάνατος κατάφερε να τους χωρίσει. Κάποιες φορές, όμως, ακόμη κι αυτός, είναι μια μικρή παύση, αφού η αγάπη βρήκε τον τρόπο να γίνει η αφορμή να βρουν ανακούφιση, φροντίδα και περίθαλψη χιλιάδες ογκολογικοί ασθενείς. Ίσως, μόνο έτσι αξίζει ν’ αποκαλέσεις ένα έρωτα παραμυθένιο: όταν αφήνει ένα τέτοιο πολύτιμο κοινωνικό αποτύπωμα. Άλλωστε κάπως έτσι δε νομίζεις ότι ένας έρωτας μπαίνει στη σφαίρα του «αιώνιου»;
Συντάκτης: Κυριακή Σεληνιωτάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
