Ο καιρός μόνιμα αλλάζει και δίνει στα πάντα άλλο σχήμα και έννοια. Ένα είναι σίγουρο όμως όσον αφορά στον έρωτα: Δε διδάσκεται. Είναι κάτι που έχουμε μέσα μας. Επιλέγει να εκδηλωθεί όταν έρθει σ’ επαφή με το άτομο που του μοιάζει ιδανικό και δε γίνεται απλά να «μεταφερθεί» σαν γνώση. Γιατί, δεν είναι κάτι που απλώς «γνωρίζεις», χρειάζεται να το έχεις έμφυτο -και δεν το έχουν όλοι. Όμως, ακόμα και αν κάποιος έχει μέσα του τον έρωτα, γίνεται να τον διδάξει σε κάποιον άλλο; Μπορεί ίσως να προσπαθήσει με κάποια λόγια, όμως αν δεν το νιώσει τ’ άλλο άτομο από την ψυχή του, δε θα ‘ναι δύσκολο να το καταλάβει;

Παλαιότερα, ο έρωτας δεν είχε την ίδια μορφή που έχει τώρα. Ήταν σαν τη μελωδία ενός πιάνου, μα πιο αργός, με περισσότερο νόημα. Σε ταξίδευε σε μέρη που ονειρευόσουν πάντα να πας και χόρευε μαζί σου στα πιο ηλιόλουστα σημεία. Σήμερα, οι καιροί έχουν αλλάξει τόσο πολύ κι όλα γίνονται πιο γρήγορα. Οι επιλογές που έχει ο κάθε άνθρωπος εκεί έξω είναι τόσες πολλές. Διαλέγει -δεν ξέρει αν έχει διαλέξει σωστά- και βλέπει μήπως υπάρχει στον ορίζοντα κάτι καλύτερο. Πιθανόν γιατί δεν είναι σίγουρος αν έχει κάνει την καλύτερη δυνατή επιλογή. Κι αφού ο έρωτας δε διδάσκεται, είναι σαν τη σημερινή εποχή, να ξεχάσαμε πώς να παίζουμε σωστά μαζί του.

Πλέον, ο έρωτας είναι άμεσα συνδεδεμένος με το ερωτικό κομμάτι το οποίο, ξεκινά από τις εφηβικές ηλικίες. Οι σημερινοί έφηβοι, όπως λένε κάποιοι, ωριμάζουν ταχύτερα και προχωράνε γρηγορότερα στις ερωτικές τους σχέσεις -όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Βιάζονται ίσως κάπως να μεγαλώσουν, ναι -όμως κι εμείς το ίδιο δεν κάναμε; Επηρεάζονται από πρότυπα τα οποία δεν αντιπροσωπεύουν ακριβώς την ηλικία τους, αφού με την τόσο γρήγορη μετάδοση των πραγμάτων και την εξέλιξη της τεχνολογίας είναι λογικό να επηρεαστεί κι η ανάπτυξη της ερωτικής περιέργειας.

Επίσης, υπάρχει εύκολη πρόσβαση σ’ όλα. Εύκολα προσελκύεις κάποιον, εύκολα μιλάς, εύκολα βγαίνεις ραντεβού. Ακόμα κι η ερωτική πράξη είναι σχετικά ευκολότερο στο να γίνει εξαιτίας της σ@@ουαλικής απελευθέρωσης. Όλοι οι κοινωνικοί τομείς που υπάρχουν γύρω από έναν έφηβο και οι εξελίξεις που ζει καθημερινά τον κάνoουν να θέλει να κινείται και να δρα σύμφωνα με τους σύγχρονους ρυθμούς ζωής. Όμως το να κάνεις πράγματα από μικρή ηλικία, δε σημαίνει πως είσαι και ώριμος να τα κάνεις. Και αυτό είναι κάτι που επηρεάζει αρνητικά τους εφήβους καθώς δεν κάνουν πράγματα τα οποία θα έπρεπε να λαχταρούν στην ηλικία που βρίσκονται και τα αντικαθιστούν με πράγματα τα οποία, πολλές φορές και «εγκεφαλικά» δεν είναι για εκείνους, αφού δεν μπορούν να τα διαχειριστούν σωστά.

Για αυτό ίσως είναι καλύτερο κάποια πράγματα να γίνονται όταν πρέπει να γίνουν -και δε μιλάμε μόνο για την ερωτική πράξη σε πολύ μικρές ηλικίες αλλά και για 1000 ακόμα πράγματα. Όλα τ’ αντικείμενα στο μυαλό του ανθρώπου πρέπει να είσαι σε μια νοητή σειρά ώστε να μην μπλέκονται και δημιουργούν προβλήματα, ειδικά σ’ έναν έφηβο, ο οποίος πολλές φορές δεν είναι έτοιμος να τ’ αντιμετωπίσει, εξαιτίας  του νεαρού της ηλικίας του.

Ο κάθε άνθρωπος, είναι καλό να μεγαλώνει πρώτα μέσα του και μετά έξω του. Να βλέπει πρώτα εκείνον. Να μάθει να ξεχωρίζει, αν αυτό που νιώθει είναι έρωτας ή αν είναι ενθουσιασμός. Να μάθει το σώμα του και μετά να δει πως νιώθει με διάφορα ερεθίσματα.

Με τα σημερινά δεδομένα, μπορούμε να πούμε, πως είναι τυχερός ένας άνθρωπος αν έχει έστω και μια ευκαιρία στη ζωή του να ερωτευτεί και να τον ερωτευτούν πραγματικά. Γιατί είναι δύσκολο να καταφέρεις ν’ αγαπήσεις κάποιον τόσο, ώστε να μην πονάς.

Συντάκτης: Μαρίλια Μυστεγνιώτου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου