Γάμος, αρραβώνας, συγκατοίκηση, σοβαρή σχέση. Αυτές είναι οι πιο συνηθισμένες λέξεις που χρησιμοποιούμε ως κοινωνία σαν καλούπια για να περιγράψουμε μια μονογαμική σχέση. Τη σωστή σχέση, την καλή, την αξιέπαινη, αυτή που όλοι θέλουν και προσπαθούν να αποκτήσουν. Σωστά;

Για την πλειοψηφία, ναι. Αυτό που πραγματικά επιδιώκουν σε μια σχέση, συν τοις άλλοις, είναι η μονογαμία, το να ‘ναι γενικά πιστός ο σύντροφός τους. Πολλές φορές, όμως, η θέληση δεν αρκεί κι η προσπάθεια αυτή αποτυγχάνει. Κάποτε κάποιος απ’ τους δυο απατά. Πώς προκύπτει αυτό; Κάποια άτομα είναι προγραμματισμένα καθάρματα; Όχι, απλά στη ζωή δεν έρχονται όλα ιδανικά όπως τα φτιάχνουμε στο μυαλό μας. Γινόμαστε αδύναμοι, ευάλωτοι, εγωιστές, αναζητάμε επιβεβαίωση ή διέξοδο. Και θα ρωτήσεις «εγώ φταίω;» Όχι, φυσικά, φταίει η νοοτροπία χιλιάδων χρόνων, δηλαδή η φούσκα πως όλοι οι άνθρωποι φτιάχτηκαν για να ‘χουν μόνο ένα ταίρι στη ζωή τους. Ειδικά οι γυναίκες, σύμφωνα με προκαταλήψεις και παλιές σεξιστικές αντιλήψεις.

Βλέπεις, για τον άντρα το να κερατώσει αντιμετωπιζόταν ανέκαθεν σαν ένα παράπτωμα, κάτι που τους είναι φυσικό κι έτσι κάπως δικαιολογείται. Κι αυτή η σκέψη, δυστυχώς, είναι ακόμη ριζωμένη στο μυαλό κάποιων από μας. Παρ’ όλα αυτά το σκεπτικό δεν είναι εντελώς λάθος. Όντως υπάρχουν κάποιοι άντρες που δεν μπορούν να στριμωχτούν στο καλούπι της μονογαμίας. Το ίδιο ακριβώς, όμως, ισχύει και για κάποιες γυναίκες.

Για να επανέλθουμε, όμως, στο θέμα μας, αν η ζημιά έχει γίνει, τότε μόνο δύο πράγματα μπορείς να κάνεις. Ή να χωρίσεις ή να συγχωρήσεις. Το τι θα κάνεις, όμως, δεν εξαρτάται ξεκάθαρα απ’ το τι είσαι διαθέσιμος εσύ να κάνεις, έχει να κάνει με το τι μπορείς –τι αντέχεις– να κάνεις.

Δεν μπορούμε όλοι να συγχωρέσουμε την απιστία κι είναι λογικό, κάθε άνθρωπος έχει τα όριά του. Αν, πάλι, αποφασίσεις πως θες να συγχωρέσεις το ταίρι σου και να δώσεις άλλη μια ευκαιρία στη σχέση σας, δεν είναι και δεδομένο πως θα πετύχει. Πρέπει κι οι δυο να εξοπλιστείτε με υπομονή. Η εμπιστοσύνη θέλει χρόνο για να ξαναχτιστεί -από 12 έως 24 μήνες λένε οι ειδικοί πως χρειάζεται μια σχέση μετά την απιστία για να επανέλθει. Καλό, λοιπόν, θα ‘ναι να μην το βάλετε κάτω με την πρώτη δυσκολία, εκτός αν είστε σίγουροι ότι τελείωσε.

Η διαδικασία είναι η εξής: Πρέπει να σταματήσεις να απατάς. Δεν υπάρχει λόγος να προσπαθείς να φτιάξεις τη σχέση σου αλλιώς, χαλάς και τον δικό σου χρόνο άδικα αλλά και του άλλου. Μίλα ανοιχτά, ειλικρινά και ξεκάθαρα. Πες πού, πότε και γιατί. Μόνο με την αλήθεια και τη διαφάνεια μπορείτε να πάτε παρακάτω. Έτσι κι ο άλλος θα σε εμπιστευτεί πιο εύκολα και θα ακούσει τη δικιά σου πλευρά, ώστε ό,τι σε έκανε να απατήσεις να μην εμφανιστεί ξανά στο δικό σας «μαζί».

Βέβαια, αν απλά δεν είσαι υπέρ της αποκλειστικότητας, κι αν και το ταίρι σου είναι σύμφωνο, μπορείτε να δοκιμάσετε μια ελεύθερη σχέση. Η ελεύθερη σχέση δεν είναι παίξε-γέλασε, όπως νομίζουν μερικοί. Θέλει τρομερή επικοινωνία για να πετύχει. Να συζητάτε διαρκώς για όλα εκείνα που σας κάνουν να αισθάνεστε άβολα κι εκείνα που σας αρέσουν. Επίσης σημαντικό είναι να συζητάτε για τα όριά σας. Ναι, κι όμως, κι η ελεύθερη σχέση χρειάζεται όρια. Μπορείτε μόνο να ‘χετε σεξουαλικές σχέσεις με άλλα άτομα ή έχετε το πράσινο φως να ερωτευτείτε και κάποιον άλλον;

Στις ελεύθερες σχέσεις –επειδή ακριβώς δεν αποτελούν κανόνα αλλά εξαίρεση– τα όρια δεν είναι απόλυτα, ανά ζευγάρι αλλάζουν. Γι’ αυτό και χρειάζονται μεγαλύτερη ειλικρίνεια κι εμπιστοσύνη. Είναι αναγκαίο να μην κρύψετε πράγματα ο ένας απ’ τον άλλον. Είναι πολύ εύκολο να πληγώσεις τα συναισθήματα κάποιου σε αυτό το είδος σχέσης.

Είναι απόλυτης σημασίας, όμως, να μην υπάρχει ζήλια μεταξύ σας εφόσον έχετε θέσει τους κανόνες σας. Η ελεύθερη σχέση είναι αυτό∙ να έχουν κι οι δύο το ελεύθερο να κάνουν ό,τι θέλουν, χωρίς γκρίνιες και παντόφλες. Υπάρχει λόγος που δε θες να ‘σαι σε σχέση, κι είναι ακριβώς αυτός.

Συντάκτης: Ελένη Κοτσαμπάσογλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη