Θα λέγαμε ότι αποτελεί μια ιστορία από ένα ζευγάρι γνωστού μας που μένει στο εξωτερικό κι εμείς δεν τους έχουμε δει ποτέ ή ένα σενάριο για ταινία με happy end σ’ ένα παραθαλάσσιο σπίτι με δυο-τρία παιδιά. Κάθε φορά που ανοίγεται μια τέτοια συζήτηση, είμαστε τόσο καχύποπτοι γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Κι αυτό αποδεικνύει την ανικανότητά μας να δεχτούμε ότι υπάρχει το διαφορετικό κι είναι αληθινό. Δεν έχει ψέματα να κρύψει και μάσκες να αλλάξει. Είναι ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλους μ’ ένα χαρακτηριστικό αξιοζήλευτο. Λέει πάντα την αλήθεια.

Αλήθεια σημαίνει να ‘σαι καλά με τον εαυτό σου και να αναζητείς με την κάθε ευκαιρία έναν τρόπο να εξελιχθείς. Αλήθεια είναι να μη χρειάζεται να μπεις στη διαδικασία να συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλους. Όχι γιατί κάπου το διάβασες, αλλά γιατί δεν το έχεις ανάγκη. Κι αυτοί οι άνθρωποι, όσο ιδανικό κι αν ακούγεται, υπάρχουν. Και δεν έχουν καμία ανάγκη να κλείσουν συμβόλαιο με μια σχέση για παροχή ασφάλειας, προστασίας και δώρο τα τέλη συνδρομής! Δεν είναι δυσεύρετοι, είναι όμως αραδιασμένοι κάπου ανάμεσα στη μάζα που αγαπάει τους αδύναμους κι επικρίνει τους δυνατούς, απλώς γιατί τους φοβάται.

Τέτοιους είδους –υπό εξαφάνιση– άτομα όταν βρεθούν, περνάν από κόσκινο. Είμαστε τόσο συνηθισμένοι σε εφήμερες σχέσεις κι ιδανικές δεσμεύσεις που όταν μας ανακοινώνουν ότι το παρόν τους νοιάζει περισσότερο, τους σιχαινόμαστε χωρίς να το παραδεχτούμε. Αρχίζει μια ψυχανάλυση ενδόμυχα, όπου οι πιθανότητες για αυτοκαταστροφή είναι πολύ μεγάλες. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι δεν ψάχνουν μια σχέση για να αλλάξουν τους ανθρώπους. Πως δεν αναζητούν το άλλο τους μισό και δεν ονειρεύονται το μέλλον, αλλά, αντίθετα, εργάζονται γι’ αυτό απολαμβάνοντας το παρόν.

Γι’ αυτούς το σήμερα είναι δώρο απ’ την πρώτη στιγμή της ημέρας. Και δεν είναι επειδή τους έκατσε το τζόκερ. Είχαν κι αυτοί δύσκολη μέρα στη δουλειά ή μια αστοχία στο μπάτζετ του μήνα. Αυτό, όμως, δεν τους έκανε μίζερους απέναντι στον άνθρωπό τους. Κι αυτό γιατί η σκέψη τους ξεκινάει αλλιώς. Θέλουν κοντά τους ανθρώπους που θα ‘ναι μαζί σε πάρτι μέχρι το πρωί και σερί για τη δουλειά. Ανθρώπους που θα κάτσουν να δουν ταινία χωρίς ντροπή γιατί τα λεφτά τους δε φτάνουν για ποτά. Είναι τόσο απαιτητικοί με το να νιώθουν ευγνώμονες για τη κάθε στιγμή που μπορούν κι απολαμβάνουν τα καλά της ζωής, γι’ αυτό και δεν κάθονται να αναλύσουν με τους φίλους τους το αν έχουν πέραση ή όχι. Δε χαραμίζουν τα λεπτά τους με υπεραναλύσεις για το πού θα πάει η σχέση τους ή για το πώς θα ‘ναι σε δέκα χρόνια από τώρα.

Θα σε γνωρίσουν στους γονείς τους χωρίς να έχουν μπει στον κόπο να σκεφτούν αν βλέπουν σοβαρά αυτή τη σχέση, χωρίς υποσχέσεις και προσδοκίες, απλά γιατί είσαι μέρος της ζωής τους. Θα σε εντάξουν στην παρέα τους για να δεις από κοντά τους ανθρώπους με τους οποίους επέλεξαν να μοιράζονται στιγμές. Αβίαστα, χωρίς προκαταλήψεις και στερεότυπα. Δεν έχουν σκοπό να σε αλλάξουν, ούτε θα σε καταδικάσουν για τα μειονεκτήματα του χαρακτήρα σου. Ξέρουν ότι είναι η φύση του ανθρώπου έτσι.  Στόχος τους να βρίσκουν το κλειδί για την κάθε σας ευτυχισμένη στιγμή.

Γι’ αυτό την επομένη, που θα ‘χεις την τύχη να βρεις έναν τέτοιο άνθρωπο, μην κάνεις το λάθος να σταθείς στο πώς βλέπουν οι άλλοι τη σχέση σας. Βγες απ’ το κεφάλι σου και δες πως η στιγμή θέλει να την μοιράζεσαι χωρίς δεύτερη σκέψη.

Κι αυτό δεν είναι συμβουλή, είναι αλήθεια.

 

Συντάκτης: Ιωάννης Σαββίδης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη