Φουλάρισες το ντεπόζιτο, έκανες κρατήσεις των αεροπορικών εισιτηρίων μήνες πριν, βγήκες στους δρόμους για autostop, έπηξες σε τρένα ή λεωφορεία, στρίμωξες τα ρούχα του μήνα σε ένα σάκο πλάτης για να γλυτώσεις τα έξτρα έξοδα από αποσκευές. Στην ανάγκη, ανέχτηκες κάθε λογής ιδιοτροπίες γιατί το share the ride είναι της μόδας. Στερήθηκες εξόδους και διακοπές για να μαζέψεις χρήματα ή έκανες δυο δουλειές ταυτόχρονα για να να μηδενίσεις τις αποστάσεις μεταξύ σας. Το αμόρε σου είναι κάτι χιλιόμετρα μακριά κι οι φήμες λένε πως σε απατά. Τα στοιχήματα ανάμεσα στις σχέσεις εξ αποστάσεως δίνουν μεγαλύτερα ποσοστά κέρδους στο κέρατο. Κι εσύ τώρα αναρωτιέσαι ποιος πληρώνει τον λογαριασμό.

Σε μούντζωσαν οι παρέες σου, καθώς είπαν να σου ανοίξουν τα μάτια για να μην πληγωθείς, επειδή εγγυημένα η απόσταση πονάει. Κι εσύ τους έκρυψες πολλές φορές τα ταξίδια σου, για να αποφύγεις καζούρα και κηρύγματα. Κι όλα αυτά για να μην τους αποδείξεις πως υπάρχει αγάπη στην απόσταση, χωρίς τρίτους. Δεν έσβησε ο έρωτας επειδή είστε σε άλλη πόλη ή χώρα, χωρίς κανέναν μπαλαντέρ να χτυπάει τις πόρτες της σχέσης σας.

Την ώρα που κάποιοι είναι στα πατώματα γιατί έπεσε χωρισμός μετά το τηλεφώνημα, εσείς μετράτε αντίστροφα μέχρι να ‘ρθει η στιγμή που κανονίσατε μαζί τις άδειές σας. Είσαι μέρος της εξαίρεσης που αποτελεί τον κανόνα. Με τον δικό σας προσωπικό κόπο, συναισθηματικό και χρηματικό, κρατήσατε τη σχέση σας απτόητη κι αποδείξατε, πρώτα στους εαυτούς σας, πως όσο οι κανόνες θα πληθαίνουν, τόσο δένει αυτή η σχέση.

Μια σχέση με πολλή δουλειά. Με ώρες αμέτρητες στα τηλέφωνα για να λύνονται παρεξηγήσεις. Με μέρες ολόκληρες χωρίς καμία επαφή. Κι όμως, το κοινό που είχατε κι οι δυο σας για να φτάσει να ‘ναι τόσο δυνατή αυτή η σχέση, ήταν το κλειδί. Κι αυτό το κοινό δεν είναι άλλο απ’ τη δύναμη που κρύβει η μονογαμία όταν είναι επιλογή συνειδητή. Η εγκράτεια κι η απόφαση να μην πληγώσεις τον άνθρωπο που αγαπάς.

Τη στιγμή που όλοι σε κάνουν να πιστεύεις πως η απόσταση είναι που παίζει ρόλο στον κέρατο, σου περνούν απ’ το μυαλό ένα σωρό παραδείγματα, με ζευγάρια που είναι στην ίδια πόλη, στην ίδια γειτονιά, στο ίδιο σπίτι και το κέρατο πάει σύννεφο. Κι εσύ δεν ενδίδεις σ’ αυτήν την παράνοια, γιατί ακόμα πιστεύεις στα ειλικρινή συναισθήματα. Γιατί ξέρεις πως χειρότερη απόσταση είναι αυτή που γεννούν οι σιωπές κι η απουσία αμοιβαιότητας. Κι αυτή δεν καλύπτεται με κανένα εισιτήριο.

Ίσως να ανήκεις σε μια κοινότητα τρελών που πρόεδρος θα μπορούσες να ‘σαι εσύ. Λάβαρό σας να ήταν μια συλλογή από αποδείξεις διοδίων ή υγρών καυσίμων κι ένα τσιγάρο σε κάθε μέλος, σαν αυτά που καπνίζεις μανιωδώς, καθώς διανύεις ποτάμια και θάλασσες. Διαμαρτυρόμενοι θα ‘ναι όλοι αυτοί που άκουσαν τον πόνο σου σε ένα απ’ τα πολλά σου ταξίδια. Κι αν υπάρχει έστω ένας που άκουσε τον νταλκά σου και δεν απόρησε ή δε σε λυπήθηκε, είναι σίγουρα μελλοντικό μέλος της κοινότητας αυτής. Γιατί ξέρει από πάθη κι έχει σίγουρα σκεφτεί να αλλάξει τη ζωή του για έναν έρωτα. Όχι σαν όλους τους άλλους, τους προδιαγεγραμμένους. Σαν αυτόν το δικό σου, έναν έρωτα τρελό, ξεχωριστό αλλά και μακρινό.

Κι είναι αυτή η μαγκιά που τον κάνει τρελό. Η μαγκιά του θάρρους να επενδύσεις σε έναν άνθρωπο που ίσως σου λέει ψέματα. Ίσως δεν είναι στο σπίτι μόνος, αλλά σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και περιμένει παρέα μόλις θα πείτε καληνύχτα. Έτσι, τουλάχιστον, θα σκεφτόταν ένας καλοθελητής ή ένας φοβισμένος άνθρωπος, που κάνει την ανησυχία του καχυποψία. Εσύ, όμως, ξέρεις πως είσαι η επιλογή ανάμεσα σε πολλές άλλες. Είσαι η προτεραιότητα κι αυτό δεν αλλάζει.

Όχι προτεραιότητα στα λόγια. Προτεραιότητα στις πράξεις.  Γιατί έχει διαφορά να σε αγαπά κανείς με το στόμα. Είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να σε αγαπήσει κανείς με την καρδιά, διαχωρίζοντας τα κρεβάτια της μίας βραδιάς με τον άνθρωπο της μίας ζωής. Εκεί είναι η αγάπη. Στη δύναμη που υπάρχει ακόμα και στην απόσταση. Γιατί στην απόσταση γίνονται οι καλύτεροι απολογισμοί.

Κι η αγάπη δε χωρά σε αυτούς.

 

Συντάκτης: Ιωάννης Σαββίδης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη