Οι τηλεοπτικές σειρές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Τις συζητάμε με την παρέα, στη δουλειά, ανταλλάζουμε απόψεις και τρελαινόμαστε να αναλύουμε τους πρωταγωνιστές και να μοιραζόμαστε τις προβλέψεις μας για τα επόμενα επεισόδια. Οι πιο πολλές από αυτές ντύνουν έναν έρωτα με διαφορετικό φόντο βασισμένο στη θεματολογία της σειράς. Πολλές φορές λοιπόν, ενώ οι σειρές είναι καθαρά κοινωνικές, αστυνομικές κ.λπ., κάπου στο παρασκήνιο παρακολουθούμε την εξέλιξη ενός έρωτα, μιας σχέσης. Μήπως όμως μέσα από ένα απλό “Netflix and Chil” οι προσδοκίες που έχουμε για τις σχέσεις μας αλλάζουν και επαναπροσδιορίζονται βάσει του τι λαμβάνουμε στους δέκτες μας;

 

1. Sex and the City

Η σειρά αυτή έσπασε πολλά ταμπού, με κυριότερα από αυτά την απελευθέρωση των δύο φύλων και την απενοχοποίηση του έρωτα. Όμως παράλληλα προήγαγε την πεποίθηση ότι από αυτόν που καθορίζουμε ως «έρωτα την ζωής μας» δεχόμαστε τα πάντα. Παρουσίαζε μια πρωταγωνίστρια έτοιμη να συγχωρέσει όλες τις αδυναμίες και λάθη του συντρόφου της συμπεριλαμβανομένου και κοινωνικού εξευτελισμού, χωρισμούς, αδυναμίες στη δέσμευση και πολλά άλλα. Ίσως όμως δεν είναι λιγάκι ουτοπικό να ελπίζουμε σε μια αγάπη που για χάρη της εκμηδενίσαμε όσα μας χαρακτηρίζουν; Άλλωστε αυτό είναι η αγάπη;

 

2. Friends

Ίσως η πιο επιτυχημένη sitcom που έπαιξε ποτέ στους δέκτες μας. Η σειρά αυτή μας δίδαξε ότι η διαφορετικότητα των χαρακτήρων στις σχέσεις δε σημαίνει απαραίτητα τη μη λειτουργικότητά της. Δύο εντελώς αταίριαστοι άνθρωποι και με όλες τις ατελείς που τους χαρακτηρίζουν μπορούν να γίνουν καλοί φίλοι ή σχέση, φτάνει να σέβεται ο ένας τον άλλο. Εκτός αυτού όμως η μεγαλύτερη προσδοκία που φώλιασε μέσα μας, είναι ότι ο έρωτας της ζωής μας είναι ίσως ο πιο κοντινός μας φίλος.

 

3. You

Με αυτή την σειρά έχουμε βιώσει την πιο εξωφρενική μορφή αγάπης. Πόσο όμως απέχει από την πραγματικότητα; Εκτός από την προφανή ψυχική διαταραχή του πρωταγωνιστή, και την αρρωστημένη μορφή αγάπης που έτρεφε για την ηρωίδα, μήπως δε σκέφτηκες και εσύ πως θα ήθελες έναν έρωτα που να σε λατρεύει απόλυτα; Έναν έρωτα που να μπορούσε να κάνει τα πάντα για σένα και που ο ουσιαστικός σκοπός του στη ζωή του θα ήταν η δική σου ευτυχία, σεβόμενος φυσικά πάντα τα ανθρωπιστικά κοινωνικά όρια; Και κάπως έτσι, γεννήθηκε μια άποψη θυματοποίησης που προσδοκά το απόλυτο, το οποίο μπορεί να είναι οριακά επικίνδυνο.

 

4. How I met you mother

Ό τίτλος από μόνος του σερβίρει την πιο καλοφτιαγμένη μπλόφα. Περιμέναμε για πάνω από 5 σεζόν την εξιστόρηση του σπουδαίου έρωτα του πρωταγωνιστή με τη μητέρα των παιδιών τους για να καταλήξουμε ότι ο έρωτας της ζωής του ήταν μια πρώην, νυν φίλη του και πρώην του κολλητού του. Μια ιστορία αγάπης χτισμένη πάνω στην πεποίθηση ότι το πεπρωμένο «φυγείν αδύνατον». Μήπως όμως η σειρά κατέληξε να κλείσει τις «λάθος επιλογές ζωής » των πρωταγωνιστών πίσω από τις ταμπέλες του «πεπρωμένου» περνώντας μας την ίδια προσδοκία;

 

5. The Simpsons

Όταν η αγάπη ξεπερνάει κάθε χαζομάρα και τρέλα. Ένας γάμος, ή μια μακροχρόνια σχέση χρειάζεται κατανόηση και αποδοχή του άλλου όπως και αν είναι. Πόσο όμως μπορείς να συμβαδίζεις με την τρέλα του ανθρώπου σου όταν η μια συνεχώς διαδέχεται την άλλη; Η σειρά αυτή κατάφερε να περάσει στο μέσο θεατή ότι η αγάπη είναι ικανή να ξεπεράσει τα όρια κάθε χαζομάρας. Είναι όμως;

 

6. Δυο μέρες μόνο

Καθηλωτική, με πολλά κοινωνικά πρωτοπόρα μηνύματα, άφησε τη δική της εξωφρενική εκδοχή του έρωτα. Απάτη ο πεπρωμένος έρωτας ή όχι; Μια σειρά βασισμένη σε ένα έρωτα που πιο πολύ έμοιαζε με απωθημένο. Βασίστηκε σε δυο μέρες μόνο και σε ένα σύντομο παρελθόν των πρωταγωνιστών, για να φορέσει την ταμπέλα του μεγάλου έρωτα. Και παρ’ όλο που ήταν ένας έρωτας χωρίς ιδιαίτερο παρελθόν ή παρόν οι πρωταγωνιστές αέναα ζητούσαν από τη ζωή ένα σωστό timing να ζήσουν το μέλλον. Ο θεατής αν και βίωσε το happy end έμεινε να αναρωτιέται αν ουσιαστικά μπορείς να ερωτευτείς και να διεκδικείς για χρόνια ένα άνθρωπο που μαζί του έζησες μονάχα κάποιες κλεμμένες στιγμές.

 

7. Πενήντα-Πενήντα

H αποκαθήλωση κάθε πρότυπου σχέσης για τους άνω στον 50. Έχουμε κλάψει ανελέητα από το γέλιο και τις ατάκες που ακούστηκαν και αποτελεί σειρά που άφησε εποχή. Κατάφεραν να μας περάσουν το μήνυμα ότι η σχέση θέλει τρέλα και πάθος σε όλες τις ηλικίες και εξύμνησαν το «μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε». Πώς όμως στην πραγματική ζωή θα σου φαινόταν κάθε εβδομάδα ο μπαμπάς ή παππούς σου έκαναν τρομερά παρεμβατικές πράξεις τύφλα στο μεθύσι από ένα ουζερί; Εξωφρενική ή όχι, η κατανόηση και η αποδοχή του παλιμπαιδισμού και του mid-life crisis εφόρου ζωής;

 

8. Δυο ξένοι

Εντάξει εδώ δεν έχουμε να πούμε και πολλά. Ένας έρωτας που αποτέλεσε την ουσιαστική ενσάρκωση του ρητού «τα ετερώνυμα έλκονται» και αυτή την προσδοκία έχτισε στο μυαλό μας. Όμως πόσο μπορείς να κρατήσεις την ταυτότητά σου προσπαθώντας να ταιριάξεις με ένα άνθρωπο τόσο διαμετρικά αντίθετο με εσένα; Στην πραγματικότητα, μήπως τα ετερώνυμα μέσα στην έλξη τους, καταλήγουν αυτοκαταστροφικά και καίγονται μέσα στην ίδια τους την καψούρα;

 

9. Είσαι το ταίρι μου

Η σειρά αυτή καταφέρει να μας μεταφέρει την πεποίθηση ότι ο έρωτας γεννιέται από την ψυχή, την αύρα και την αρμονία των ατόμων ως ζευγάρι. Δεν κολλάει σε εξωτερικά καλούπια ομορφιάς, και ερωτεύσιμος είναι ένας άνθρωπος με γεμάτη ψυχή. Και όσο εξωφρενικά αταίριαστοι και αν φαίνονται δύο άνθρωποι εξωτερικά, είναι αρκετό εάν εσωτερικά οι ψυχές τους εκπέμπουν στα ίδια fm. Εξωφρενικό ή όχι, θέλει κότσια να διεκδικείς έναν έρωτα που δε χωράει σε καλούπια.

 

10. Ψίθυροι καρδιάς

Ένας έρωτας ντυμένος με προκαταλήψεις, κοινωνικά στερεότυπα και προσδοκίες. Ένας έρωτας που εναντιώθηκε σε όσα εμπόδια στάθηκαν στο δρόμο του και τα νίκησε. Εκτός από όλα τα βαρύγδουπα ενός παραμυθένιου έρωτα και τις πεταλούδες που σου γεμίζουν το στομάχι η σειρά αυτή μας έκανε να πιστέψουμε ότι η αγάπη νικάει τα πάντα. Όμως στην πραγματική ζωή νικάει πάντα ο έρωτας; Όταν οι πιο σημαντικοί κοινωνικοί παράγοντες όπως η θρησκεία, η κοινωνική αποδοχή και η διαφορετικότητα του κάθε λαού υψώνουν τείχη ο έρωτας όντως αντέχει τα πάντα;

 

Η κάθε μια από αυτές τις ιστορίες και άλλες πολλές που δεν αναφέρθηκαν, έχουν ντυθεί με ένα πέπλο μαγείας, το λεγόμενο happy end, που αν δεν αποτελεί κομμάτι της σειράς, κάτι μας ξενίζει. Αυτό, είναι ίσως, η πιο εξωφρενική προσδοκία που έχει λάβει ο ανθρώπινος εγκέφαλος μέσα από τις τηλεοπτικές σειρές.

 

Συντάκτης: Χριστίνα Τρακοσιή