Για τη φιλία και τους φίλους που χάνονται έχει χυθεί πάρα πολύ μελάνι. Είναι τέτοιοι πλέον οι ρυθμοί της ζωής μας, που μπορεί να χαθούμε ακόμα και με τους πιο καρδιακούς μας φίλους. Φίλους με τους οποίους μεγαλώσαμε μαζί, παίξαμε μαζί, πληγωθήκαμε μαζί, συμμαχήσαμε μαζί και περάσαμε πάρα πολλές φάσεις της ζωής μας. Οι φίλοι άλλωστε είναι η οικογένεια που επιλέγουμε να έχουμε. Τι γίνεται όμως, όταν οι φίλοι χάνονται από τη ζωή μας; Μπορούμε σε κάποια δύσκολη στιγμή να τους πάρουμε τηλέφωνο και να μας καταλάβουν, παρόλο που μπορεί να έχουμε καιρό να μιλήσουμε;

Οι απαισιόδοξοι θα πουν ότι ίσως ένας φίλος που χάνεται και δεν συμβαδίζει πλέον με τη ζωή σου, δεν μπορεί να σε καταλάβει. Αν δηλαδή μετά από δύο-τρία χρόνια σηκώσετε το τηλέφωνο και ξαναμιλήσετε και του εκμυστηρευτείς το πρόβλημά σου, δεν θα μπορέσει να σου δώσει τη σωστή λύση. Αυτή τη λύση και συμβουλή που δίνει ο φίλος ο σωστός. Ίσως γιατί έχει χάσει επαφή με τη ζωή σου. Γιατί έχετε αλλάξει τρόπους, συνήθειες κι ασχολίες κι οι δύο. Ίσως γιατί δεν έχετε πλέον τον ίδιο κώδικα επικοινωνίας. Ίσως γιατί οι παλιοί φίλοι έχουν αντικατασταθεί από καινούριους. Ισχύει όμως αυτό στην πραγματικότητα;

Η φιλία είναι μία δυναμική σχέση, η οποία χρειάζεται βάσεις. Όταν οι βάσεις αυτές μπουν σωστά, δύσκολα γκρεμίζεται. Για παράδειγμα, ένα κτίριο, για να χτιστεί, πρέπει να έχει γερά θεμέλια. Αν κάποια στιγμή το εγκαταλείψεις, αυτό θα αρχίσει να καταρρέει. Αλλά τα θεμέλια του θα υπάρχουν εκεί. Έτσι είναι κι η φιλία. Ακόμα κι αν περάσουν πολλά χρόνια, η φιλική σχέση που έχειw δημιουργήσει με άνθρωπο που χάθηκες, που τον θεωρείς παλιό, καλό φίλο, υπάρχει ακόμα. Μπορεί να χρειαστεί λίγη αναζωπύρωση κι ίσως κάποια μερεμέτια, για να «ξαναστηθεί», αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ο παλιός, ο καλός ο φίλος που στην πορεία χαθήκατε, δε μπορεί να σε σώσει σε μια δύσκολη στιγμή.

Οι πραγματικοί φίλοι δε χάνονται. Βρίσκονται κάπου μακριά, σε σκέφτονται, σε νιώθουν και ξέρουν ότι ανά πάσα στιγμή, θα σηκώσουν το τηλέφωνο και θα σε βρουν εκεί. Σε έχουνε μάθει από μικρό και ξέρουν ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν στη ζωή. Ξέρουν να σε αφουγκράζονται, ξέρουν να σε συμβουλεύουν, ξέρουν πως νιώθεις. Για αυτό κι ο παλιός ο φίλος, όταν χαθεί, στην πραγματικότητα είναι εκεί. Διαθέσιμος, όταν εσύ τον χρειαστείς. Όπως κι εσύ θα είσαι εκεί για αυτόν. Είναι αυτός που θα σε καταλάβει περισσότερο από αυτούς που μόλις σε έχουν γνωρίσει. Από αυτούς που μπήκαν τα τελευταία χρόνια στη ζωή σου.

Ο άνθρωπος που επέλεξες για φίλο σου από τα παλιά είναι κι αυτός που σε ξέρει πιο βαθιά. Η απόσταση δεν εξαφανίζει τη φιλία. Ο χρόνος δεν αλλοιώνει τη φιλία, αντιθέτως την ενδυναμώνει. Ξέρεις ότι ο παλιός καλός φίλος είναι κάπου εκεί κι ανά πάσα στιγμή θα τον έχεις στήριγμα. Κι αυτός ξέρει ότι όταν θα χρειαστεί τη συμβουλή σου, θα είσαι online. Οι πραγματικοί φίλοι δε χάνονται, απλώς περνούν λίγο ή πολύ χρόνο μακριά, για να βρουν τα πατήματά τους στη ζωή. Κι όταν ξαναβρεθούν τίποτα δε θα έχει χαθεί, μα θα έχετε να πείτε πολλά.

Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά