Αν ρωτήσεις έναν ψυχολόγο ή έναν ειδικό πάνω στις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις, θα σου απαντήσει ότι δεν υπάρχει ιδανική σχέση. Και αυτό γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Θα σου μιλήσουν όμως για τους τρείς πυλώνες που πρέπει να στηρίζεται μια ερωτική (και όχι μόνο) σχέση, αν θέλει να είναι υγιής. Αυτοί οι τρεις πυλώνες είναι τα τρία C, τρεις λέξεις δηλαδή που αρχίζουν από “c”: Communication (επικοινωνία), compromise (=συμβιβασμός) και commitment (=δέσμευση). Θεωρούνται τα τρία βασικά θεμέλια για το χτίσιμο μιας υγιούς και σταθερής σχέσης και η έλλειψη ενός μπορεί να φέρει τριγμούς.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Communication· όπως λέμε επικοινωνία. Όχι απαραίτητα με γραπτό λόγο ή με καθημερινά τηλεφωνήματα. Ακόμα και με μία ματιά επιτυγχάνεται. Και είναι τόσο χρήσιμη και απαραίτητη, που η έλλειψή της φαίνεται αμέσως και στο ζευγάρι και στους γύρω. Με την επικοινωνία ο άλλος καταλαβαίνει ότι τον έχεις ανάγκη. Ότι εκτιμάς κάθε του προσπάθεια και αναγνωρίζεις τον κόπο και το χρόνο που διαθέτει στη σχέση. Είναι βέβαια απαραίτητο όχι μόνο να λες αλλά και να ακούς. Και το βασικότερο: παίζει ρόλο και ο τρόπος που λέγεται ή ακούγεται κάτι ανάμεσα στο ζευγάρι. Γιατί μπορεί ο ένας να νιώθει οκ με αυτό που είπε αλλά ο τρόπος να έκανε τον άλλο να νιώσει άσχημα. Η επικοινωνία σε μια σχέση έχει στο terrain δύο παίκτες που πρέπει να σκοράρουν στην ίδια εστία.

Το δεύτερο “C” ακούει στο όνομα commitment· όπως λέμε δέσμευση. Μια λέξη που κάνει αρκετούς να τρέχουν μακριά. Δεν είναι όμως τόσο δύσκολο και τόσο επίπονο όσο κάποιοι θα πουν. Είναι ουσιαστικά η μετατροπή του «εγώ» και του «εσύ» σε «εμείς». Είναι τα σημεία της σχέσης όπου μπορεί να χρειαστεί να δώσεις ή και να θυσιάσεις ακόμη πράγματα. Και γιατί φαντάζει αυτό δύσκολο στα μάτια κάποιων; Γιατί απλά ο εγωισμός είναι αυτός που έμμεσα δεν επιτρέπει σε έναν ή και στους δύο να δώσουν πράγματα, χωρίς να περιμένουν να πάρουν ανταμοιβή.

Και όταν η δέσμευση κάνει κάποιους διστακτικούς, τότε μάλλον το τρίτο “C” μπορεί και να τους τρομάξει. Compromise· όπως λέμε συμβιβασμός. Και δυστυχώς αυτή είναι μια λέξη που έχει συνδεθεί με δύσκολες καταστάσεις μέσα και έξω από δικαστικές αίθουσες και για πολλούς είναι συνώνυμο της ήττας. Στη σχέση όμως δε μιλάμε για παιχνίδι που ο ένας κερδίζει στο τέλος. Μιλάμε για ένα κεντρικό τραπέζι όπου ο κάθε ένας τοποθετεί τις διαφορετικές του αντιλήψεις, απόψεις και συνήθειες. Και στήνουν μαζί τη σχέση. Και κάπου εκεί στο τραπέζι αυτό ανακαλύπτονται σιγά-σιγά τα πράγματα που συνδέουν το ζευγάρι. Τα οποία πρέπει να είναι αυτά που θα υπερτερούν σε σχέση με τα υπόλοιπα μέσα της. Είναι ουσιαστικά μια μορφή δικαιοσύνης. Ένα βήμα ο ένας πίσω, ένα βήμα και ο άλλος. Το βασικό είναι να μην απομακρυνθεί κανείς από το κεντρικό τραπέζι.

Τα τρία “C” είναι ουσιαστικά τα εφόδια του ζευγαριού στη μάχη με τα τρία «Π»: τις προκλήσεις, τους πειρασμούς και τα προβλήματα. Όταν υπάρχει επικοινωνία, συμβιβασμός και δυνατή δέσμευση, τότε μια σχέση μπορεί να αντέξει αλώβητη στο χρόνο. Σε δεύτερες αναλύσεις, οι ψυχολόγοι και οι ειδικοί πρόσθεσαν άλλα δύο “C” -άλλους δύο μικρότερους πυλώνες δηλαδή- τη συμβατότητα (compatibility) και τη συναίνεση (consent). Μπορεί να θεωρούνται μικροί, αλλά σίγουρα βοηθάνε κι αυτοί στο οικοδόμημα που λέγεται «σχέση».

 

Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη