Για τον μέσο Έλληνα, ηθικός πανικός. Για κάποιους άλλους υπόγεια γοητεία. Ο αγοραίος έρωτας θεωρείται η πιο βάρβαρη μορφή απαξίωσης της γυναίκας. Δεν είναι απλά ένα επάγγελμα, καθώς η παρεχόμενη υπηρεσία ενσωματώνει και την επιθυμία της γυναίκας, αλλά και την αξιοπρέπειά της. Η πατριαρχία και η ζηλοτυπία έχουν επικρατήσει, η θρησκεία αφορίζει όποια γυναίκα κάνει σεξ εκτός γάμου, και η κυρα Εφτέρπη τις αποκαλεί «βρωμιάρες πουτάνες που ξεμυαλίζουν τους άντρες».
Είναι μάταιος κόπος κυρά Ευτέρπη μου να σου εξηγήσει κάποιος ότι το πράμα τους θα το κάνουν ό, τι θέλουν, και δε θα βάλουν κανέναν τελώνη στο μουνί τους. Αγνοείς το προφανές, ότι δηλαδή ο κυρ Νιόνιος της χτύπησε την πόρτα του μπορντέλου, δεν τον απήγαγε η πόρνη γιατί είναι ο απόλυτος εραστής και δεν αντέχει να αποσυρθεί χωρίς να ‘χει πάει μαζί του.
Αγνοείς επίσης ότι η «βρωμιάρα» εφόσον είναι νόμιμα εκδιδόμενο πρόσωπο, κάνει κάθε δεκαπενθήμερο τις εξετάσεις που εσύ κάνεις κάθε τρία χρόνια για να σφραγιστεί το βιβλιάριό της. Θα πιαστείς από το ότι εργάζεται σε περιοχή αμιγούς κατοικίας, και θα διαβάλλει τη συνείδηση του γιόκα σου, που στον υπολογιστή του έχει μισό terra τσόντες. Ενοχοποιείς το «ίδρυμα» για τις ενδεχόμενες επισκέψεις του κυρ Νιόνιου, λες και το πρόβλημα στη σχέση σας είναι ότι βρέθηκε κάποια διαθέσιμη, και όχι ότι ήθελε να ξενογαμήσει.
Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι η ιερόδουλη δεν είναι επιτήδεια ταραντούλα που ξερνά καρδούλες για να ξεζουμίσει το πορτοφόλι του επισκέπτη, δεν πουλά έρωτα, αλλά σεξ. Και όταν ο πελάτης ξεχαρμανιάσει, η συνεργασία λαμβάνει τέλος. Ακόμα πιο «νια νια»; Η απόκτηση σχέσης σημαίνει και διακοπή του επαγγέλματος για μια γυναίκα που έχει μάθει σε έναν καλό μισθό, και σε πλήρη αυτοδιάθεση. Πολύ δύσκολα θα τα αλλάξει αυτά. Αν οι επαγγελματίες ερωτεύονταν τους συχνότερους πελάτες, η κυρα Λίτσα η σουβλατζού απέναντι θα είχε παρατήσει τον άντρα της για μένα εδώ και χρόνια.
Α ναι, και ξεκόλλα από την πιπίλα «να πήγαινε να καθαρίσει σκάλες αν δεν έβρισκε άλλη δουλειά». Aν πήγαινε να καθαρίσει σκάλες, αυτή που τις καθαρίζει τώρα τι θα έκανε; Πουτάνα θα γινόταν; Και επειδή είσαι θρήσκα και χριστιανή, άκου και αυτό: Ο Ιησούς του οποίου την ζωή και τις διδαχές ακούς να ψέλνει και να εξιστορεί ο πλέον συντηρητικός θεσμός, γνώρισε την Μαγδαληνή, την άκουσε και την συγχώρεσε. Και το πρωί μετά την βάρδιά της που ξαπλώνει, κατά πάσα πιθανότητα προσεύχεται στον ίδιο Θεό με σένα. Ίσως το διπλανό κερί από το δικό σου στην εκκλησία να είναι δικό της. Με ποια ιδιότητα είπαμε θα την κρίνεις;
Κάποιες είναι όμορφες, ενώ κάποιες άλλες νομίζεις ότι τους πάτησαν το πρόσωπο κοτόπουλα, και αναρωτιέσαι για το αν έχουν πελάτες, και τι πελάτες είναι αυτοί. Και ίσως και να μην έχει καν σημασία, έχουν ένα «φως», που μοιράζονται με όποιον έχει το κατάλληλο αντίτιμο και πρέπουσα καθαριότητα. Δεν εκθέτουν και δεν αναλώνονται σε τυπικότητες, ούτως ή άλλως ο πελάτης έχει σαφώς ορισμένο σκοπό κι αυτές το ταλέντο να παραμερίζουν την αμηχανία.
Καμία τους δε μεγάλωσε «πριγκιπικά», και το χώρο τους τον προστατεύουν, όπως οι λέαινες. Έχουν μεταξύ τους ένα bushido του πεζοδρομίου και αλληλοϋπερασπίζονται. Βρίσκονται σε νομική ομηρεία από μια νομοθεσία που θέλει τις παραβάσεις μιας νόμιμης πόρνης να τιμωρούνται ως πλημμέλημα, ενώ μιας παράνομης να τιμωρούνται ως πταίσμα με χρηματικό πρόστιμο.
Έχουν άριστο ένστικτο και εξίσου άριστα αντανακλαστικά. Θα δεχθούν τους άντρες που άλλες δύσκολα θα πλησίαζαν και θα πάνε με άντρες με κινητικά ή διανοητικά προβλήματα. Ξέρουν να σιωπούν και να μην τρομάζουν ή να βάζουν τα γέλια με κάποια γενετική ή ανατομική ανωμαλία στο σώμα κάποιου. Δε θα του διέλυαν την ψυχολογία, κάτι που ίσως τον έκανε να μισεί τις γυναίκες αδιάκριτα. Τα ‘χες σκεφτεί αυτά κυρά Ευτέρπη μου, ή όπως αλλιώς σε λένε;
Και εν κατακλείδι, μάθε τη διαφορά της πορνείας με την παραπορνεία, που είναι τόσο βασική, όση η διαφορά του καταστήματος με είδη ταξιδίου με το λαθρέμπορο που πουλά τσάντες έξω από το πολυτεχνείο. Ιερόδουλη δεν είναι η ματαιόδοξη φαντασμένη πιτσιρίκα ή γεροντομπεμπέκα που κάνει έκκλητο βίο για να κάνει κοσμική ζωή, ούτε η τοξικοεξαρτημένη γυναίκα που εκπορνεύεται για να βγάλει τη δόση της, ούτε το θύμα του trafficking που την εξώθησαν στο πεζοδρόμιο οι πορνοβοσκοί, ούτε η ευκαιριακή πόρνη. Αυτές είναι είτε θύματα του υποκόσμου, είτε σκλάβες των ναρκωτικών, είτε wannabe μοντέλες που χρησιμοποιούν το σώμα τους με αντάλλαγμα χρήματα, εν πολλοίς φορείς ασθενειών που ίσως και να μη γνωρίζουν, και παράνομες, αφού για να διαφυλάξουν την ανωνυμία τους ή την λαθραία παραμονή τους στο κράτος, αν είναι αλλοδαπές, δεν ελέγχονται, ούτε εκδίδουν άδεια άσκησης επαγγέλματος. Η ιερόδουλη δεν είναι ούτε πόρνη κατά συνήθεια, ούτε κατ’ ανάγκη, αλλά κατ’ επάγγελμα.
Φυσικά δε σε έπεισα ότι είναι γυναίκα με ευαισθησίες, εντιμότητα και αξιοπρέπεια, και δεν πρόκειται. Δεν είναι υποχρέωση να σεβαστείς το επάγγελμα ή την νοοτροπία της. Αλλά έχεις χρέος να αναγνωρίσεις ότι εκτός από τους συνήθεις πελάτες που απλά θέλουν να εκτονώσουν τις ορμόνες τους, εξυπηρετεί και ανθρώπους που πραγματικά δεν έχουν άλλη διέξοδο από αυτήν, και ίσως να μην γνώριζαν και ποτέ το σεξ. Και το κυριότερο, δέχεται τα άτομα που αν δεν υπήρχε αυτή ως λύση στην ανάγκη τους, θα διέτρεχες κίνδυνο εσύ η ίδια, η κόρη σου, η αδερφή μου, η κοπέλα μου.
Συντάκτης: Αλέξης Φαραντούρης
