Το φλερτ θα μπορούσε να θυμίσει σε κάποιον που ασχολείται με την πολιτική ή τα οικονομικά τη διαπραγμάτευση. Δυο μέρη, όχι πάντα ισοδύναμα, τα οποία έχουν από μια ατζέντα και προσπαθούν να ικανοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα απ’ τα αιτήματα που έχουν γραμμένα μέσα της.

Fact: Κανείς δεν μπαίνει σε μια σχέση για την ψυχούλα της μάνας του, αλλά για να βελτιώσει τη ζωή του. Και για να πειστεί ότι πρέπει να κάνει το βήμα με έναν άνθρωπο, πρέπει ο τελευταίος να τον έχει πείσει ότι αξίζει τον κόπο.

Όλα τα ζώα έχουν τον τρόπο τους να φλερτάρουν. Τα παγόνια φουσκώνουν, οι κόκορες κορδώνονται, οι γάτοι ουρλιάζουν στα κεραμίδια κι ούτω καθεξής. Θα μου πεις υπήρχε κι ο μακαρίτης ο σκύλος μου που πήγαινε στις θηλυκές κι άφηνε τα παιχνίδια του και κόκκαλα (ευτυχώς που δεν είχε γεννηθεί άνθρωπος γιατί θα του τα ‘χαν φάει τα μπουρδέλα με τέτοια μυαλά που κουβάλαγε), αλλά η γενικότερη εικόνα είναι αυτή. Πού θέλω να καταλήξω, θα αναρωτηθείς. Ότι όλα τα υπόλοιπα ζωάκια περιορίζονται σε δυνατότητες που έχουν, με εξαίρεση τον άνθρωπο που το ερωτικό του κάλεσμα περιλαμβάνει έναν ορυμαγδό από ψέματα κι υποσχέσεις που στο μέλλον δε θα κρατήσει.

Υποτίθεται ότι είναι φαινόμενο unisex, αλλά τελικά είναι όσο unisex είναι κι οι εφημερίδες για το πάμε στοίχημα. «Μην τάξεις σε Άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι» έλεγαν οι παλιοί. Ε τώρα θα προσθέσουμε «και σε γυναίκα έρωτες». Δεν είναι τυχαίο που η προσθήκη δεν είχε γίνει παλιότερα, αλλά τώρα. Είναι δεδομένο ότι οι παλιότεροι δε θα ρίσκαραν την ταμπέλα του ψεύτη για να «ρίξουν» μια γυναίκα.

Υποσχόμαστε όσα μπορούμε κι όχι όσα χρειάζεται για να εντυπωσιάσουμε. Γιατί όχι; Γιατί απλούστατα τα έχουν ξανακούσει, πολλές φορές κιόλας, κι αν γίνεις ακόμα ένα “repeat” σε κείνη την κασετούλα που παίζουμε λέγοντας τα ίδια και τα ίδια, έχεις ήδη ανοίξει το τσουβάλι με τους υπόλοιπους Καζανόβες κι έχεις μπει μόνος σου μέσα.

Το «απίθανο» είναι ο στόχος, η προσδοκία. Κι όσο περισσότερο επιδιώκεις το αδύνατο, τόσο πιο κοντά έρχεσαι στο καλύτερο δυνατό. Ποτέ δεν υπόσχεσαι όμως το ανέφικτο, γιατί όσο κι αν θα προσπαθήσεις, θα είσαι πάντα πολύ μακριά από αυτό που έταξες.

«Την έχουν δει όλες πριγκιποπούλες και ζητούν στέμματα και πετραχήλια» θα σκεφτείς. Και θα έχεις κι απόλυτο δίκιο. Παραχαϊδεμένες κορούλες από υπερπροστατευτικούς γονείς που δεν τους αρνήθηκαν ποτέ τίποτα, και τώρα όπως κάποιοι από μας ψάχνουν τη μαμά τους, έτσι αυτές ψάχνουν τοn μπαμπά τους. Ναι, όπα.

Κάνε μια μικρή παρένθεση και σταμάτα να σκέφτεσαι σαν άντρας για λίγα δευτερόλεπτα. Πήγαινε δυο παραγράφους πάνω, εκεί που λέμε ότι «επιδιώκοντας το ανέφικτο, πετυχαίνεις το καλύτερο δυνατό». Πήγαινε ακόμα πιο πάνω τώρα, εκεί που λέμε για τα υπόλοιπα ζωάκια. Από όλο το τσίρκο που στήνουν τα αρσενικά, η θηλυκή θα πάει τελικά με το νικητή. Δεν έχει σημασία ποιος γατούλης θα έχει την πιο δυνατή φωνή, ποιος έχει το πιο λαμπερό τρίχωμα ή τα πιο ωραία χρώματα. Αυτός που θα επιλεγεί είναι αυτός που θα κάνει τη μεγαλύτερη προσπάθεια. Συνδύασε αυτά τα δυο και θα καταλάβεις. Αν δεν καταλάβεις, καλή κι η μοναξιά, συνάδελφε.

Δε θα το πάμε πολύ παλιά που ακόμα και το νερό έπρεπε να το κουβαλήσεις στην πλάτη για να το φέρεις σπίτι σου. Βασικά δε θα το πάμε καν λίγο παλιά, γιατί το έχουμε παραξηλώσει να μας φταίνε όλα τα υπόλοιπα, αλλά ποτέ η μαλακία που μας δέρνει. Μπορεί να ζούμε σε εποχές δύσκολες, αλλά πολλά απ’ τα βασικά μας προβλήματα είναι λυμένα. Κι αν δεν είναι λυμένα, δε μας απασχολούν οι έρωτες. Όσοι λοιπόν έχουν χρόνο και διάθεση για έρωτες, ας στηριχτούν στα ποδαράκια τους κι όχι στα λόγια. Κι αυτό είναι όντως unisex.

Τα λόγια θα φέρουν τον έρωτα μόνο αν ακολουθούνται κι από πράξεις που τα επιβεβαιώνουν. Ακόμα καλύτερα, ας μην ειπωθούν καν. Ας συνάγονται απ’ τις πράξεις. Αλλά αν πρέπει ντε μου και καλά να ειπωθούν, να μη θυμίζουν υποψήφιο πρωθυπουργό μια βδομάδα πριν τις εκλογές. Τα λόγια θα αποικίσουν τη μνήμη, ενώ οι πράξεις τις καρδιές.

Ένα αγόρι πίσω απ’ την κουβέντα που ξεστομίζει βλέπει μόνο το αποτέλεσμά της. Ένας άντρας βλέπει την ευθύνη που συνεπάγεται αυτό που είπε. Γι΄αυτό δε φλυαρεί άσκοπα και δεν παριστάνει κάτι άλλο από αυτό που είναι. Ονειρεύεται, φαντάζεται, ευελπιστεί, αλλά δε μιλά μέχρι να το καταφέρει. Κι αν δεν το καταφέρει, καταπίνει τον εγωισμό του και προχωρά παρακάτω.

Συντάκτης: Αλέξης Φαραντούρης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη