Ότι έχεις ξαπλώσει στον καναπέ κι ετοιμάζεσαι για μεταμεσονύκτιο μαραθώνιο game of thrones. Πιάνεις το κινητό να το τσεκάρεις πριν το παραπετάξεις στα αζήτητα και πατήσεις το play. Εννοείται πως η αναθεματισμένη συσκευή χτυπάει κόντρα στις ευνοϊκές συνθήκες για μια βραδιά αποχαύνωσης και συνάμα ψυχαγωγίας. Δεν μπορεί να είναι άλλος, απ’ τo λατρεμένο κολλητάρι. Σε έναν συλλογισμό τριών δευτερολέπτων σκέφτεσαι τι μπορεί να έπαθε και να διαταράσσει αυτό το γαλήνιο βράδυ. Με κάτι πρόχειρους υπολογισμούς καταλήγεις πως φταίει ο «μαλάκας» -ή η «μαλάκω» αντίστοιχα.

Σηκώνεις το τηλέφωνο και σχεδόν φωνάζεις στο ακουστικό: «Τι σου έκανε πάλι;». Ανάμεσα σε κλάματα, λυγμούς, ρουφήγματα και φυσήματα μύτης παίρνεις για απάντηση κάτι ακατανόητο, που θυμίζει έντονα «Αυτό ήταν, τελειώσαμε!». Με το τηλέφωνο στηριγμένο στον ώμο, φοράς ένα μανιφέστο του λεγόμενου «ό,τι βρήκα μπροστά μου» και συνεχίζεις στο ίδιο υστερικό κλίμα να προσπαθείς να αποσπάσεις την ακριβή τοποθεσία στην οποία βρίσκεται. Έχεις ήδη ξεκινήσει. Ακόμα και στην άλλη άκρη της πόλης να είναι, το ξέρει και το ξέρεις πως μέχρι να ανοίξει το δεύτερο πακέτο χαρτομάντιλα θα είσαι εκεί.

Δεν έχουμε πολλές τέτοιες φιλίες στη ζωή μας. Για ελάχιστους ανθρώπους χαλάμε τη βόλεψή μας ή θυσιάζουμε το πρόγραμμά μας για να βρεθούμε στο πλευρό τους ανά πάσα ώρα και στιγμή. Το συμπέρασμα ένα. Τους αγαπάμε πραγματικά πολύ και κάνουμε ό,τι περνάει απ’ το χέρι μας για να μας σκάσουν ένα χαμόγελο. Γι’ αυτόν το λόγο έχουμε καβάτζα δοκιμασμένες τεχνικές για να αποσπάσουμε το πολυπόθητο χαμόγελο της κολλητής πάση θυσία.

Βήμα πρώτο. Μπαίνεις στο αμάξι και πας να τη βρεις. Βασικό. Δεν την αφήνεις μόνη της να βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα. Η συμπαράσταση είναι αυτονόητο αγαθό που μοιράζεται απλόχερα στον δεσμό της φιλίας.

Βήμα δεύτερο. Εφοδιάζεσαι με τα απαραίτητα σύνεργα. Παγωτό σοκολάτα φερειπείν. Όλοι γνωρίζουμε τις θαυματουργές ιδιότητες  της σοκολάτας. Το ατομικό μέγεθος αποκλείεται αυτομάτως, προτείνεται οικογενειακή συσκευασία, η οποία θα καταναλωθεί με κουτάλια της σούπας. Το παγωτό δεν είναι το μόνο που θα μοιραστείτε απόψε, το πρόβλημά της κι οι θερμίδες είναι τα άλλα δύο. Μια ατασθαλία πού και πού επιτρέπεται και πόσο μάλλον σε έκτακτες περιστάσεις όπως αυτή. Μην ξεχνάμε δε, πως η σοκολάτα βοηθά στην παραγωγή σεροτονίνης κι ενδορφινών, όπως μας πληροφορεί η ιατρική, τα οποία λειτουργούν ως φυσικά παυσίπονα κι ηρεμιστικά του οργανισμού μας.

Βήμα τρίτο και τελευταίο. Την παίρνεις την πιο σφιχτή αγκαλιά που μπορείς να της χαρίσεις. Σε αυτό το ουσιαστικό βήμα, είναι σημαντικό να αφήσεις, γι’ αυτό το βράδυ, τα δικά σου προβλήματα έξω από αυτή την αγκαλιά. Μη σκεφτείς την ώρα κι όταν σε κοιτάξει με puppy eyes και σου πει «Πες μου τα δικά σου, σε έχω πάρει μονότερμα», να της κλείσει το μάτι και να της απαντήσεις: «Άλλη φορά. Όλα μπορούν να περιμένουν».

Άφησέ τη με τις ώρες να σου διηγείται την ιστορία της. Ρώτησέ την ξανά για το σημείο που σου έκανε εντύπωση, φώναξε μαζί της και βρίσε κι εσύ το «μαλάκα» που την έφτασε στο χάλι που τη βρήκες. Ρώτα όσα πιο πολλές λεπτομέρειες μπορείς, ενδιαφέρσου πραγματικά να μάθεις όλα τα γεγονότα. Ζήτα της να γίνει όσο πιο περιγραφική μπορεί, έχει την ανάγκη να επιμερίσει τον πόνο της ανάμνησης. Άφησέ τη να σε βάλει στη σκηνή του χωρισμού και μοιράσου τη θλίψη της. Μπες μέσα στο μυαλό της και βρες τι είναι αυτό που την πονάει περισσότερο κι όταν το βρεις πάτα το κάτω με λύσσα.

Σκούπισέ της τα μάτια και πες της ένα απ’ τα αστεία σας. Δε θα μπορέσει να γελάσει με την ψυχή της, αλλά μέσα της θα χτυπήσει το καμπανάκι που θα σημαίνει την έξοδό της απ’ το τούνελ. Στο δεύτερο αστείο ίσως να γελάσει περισσότερο, είναι άλλωστε ο ρόλος σου να της θυμίσεις πως μπορεί η βροχή να μας χαλάει, αλλά το ουράνιο τόξο μας αποζημιώνει πάντα.

Είναι ευλογία να μοιράζεσαι ουσιαστικές φιλίες. Εκείνες που χτίζονται πάνω στην εμπιστοσύνη και την κατανόηση κι όχι στην ανάγκη ή το συμφέρον. Κλέβουν λίγη απ’ τη σπίθα του έρωτα. Είναι αυθάδεις. Τηλεφωνούν ξημερώματα και κάνουν παράπονα και μούτρα. Δεν κωλώνουν να ζητήσουν τον χρόνο σου, αλλά σε ανταμείβουν με το πιο ακριβό αντάλλαγμα, μια αγκαλιά να κλάψεις και ένα γέλιο να ταιριάζει με τον τόνο της φωνής σου.

Συντάκτης: Μαρίνα Τριανταφύλλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη