Όμορφος, έξυπνος, με χιούμορ. Έτσι δεν απαντάμε όλοι όταν μας ρωτάνε πώς θέλουμε να είναι ο ιδανικός μας σύντροφος; Έτσι ακριβώς και μάλιστα μ’ αυτή τη σειρά. Έχουμε κάνει την εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση απαραίτητη προϋπόθεση κι αν ο άλλος δεν πληροί το κριτήριο, απορρίπτεται. Μα το έχουμε σκεφτεί άραγε καλά; Πρόσεξε τι εύχεσαι, λένε…

Τον βλέπεις και λιώνεις. Εξωπραγματικά όμορφος, σταρ του σινεμά, James Dean. Χαμογελάει και το έδαφος χάνεται απ’ τα πόδια σου, μπαίνει στο δωμάτιο κι όλα τ’ άλλα παύουν να έχουν σημασία. Σου μιλάει κι αφαιρείσαι, πώς τάχα να συγκεντρωθείς, πώς να δώσεις σημασία σε κάτι πέρα απ’ τα μάτια του, την έκφρασή του, το βλέμμα του; Για σένα, είναι θεός. Για τους άλλους; Δυστυχώς το ίδιο.

Κάποιοι άνθρωποι είναι πιο όμορφοι στα μάτια μας απ’ ό,τι στων ξένων κι αυτό είναι γεγονός. Φταίει ο έρωτας που ζωγραφίζει πρόσωπα και παύεις να προσέχεις ατέλειες και σημάδια. Εσύ βλέπεις ομορφιά κι ας μην είναι αντικειμενική, ούτε σε νοιάζει ούτε και σε απασχολεί. Φοράς τα γυαλιά με μάτια καρδούλες και συνεχίζεις να βλέπεις τον κόσμο πιο όμορφο, πιο ροζ. Πιο εξιδανικευμένο.

Κάποιοι άλλοι είναι όμορφοι στα μάτια του καθένα. Είναι εκείνοι, οι ωραίοι, οι γοητευτικοί. Το πριγκιπάτο του παραμυθιού, ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ο ένας που κάνει όλους να θαυμάζουν. Ω, ναι, υπάρχουν αυτοί οι τύποι εκεί έξω κάνοντας το ίδιο φύλο να ζηλεύει και το άλλο να λιώνει. Κι η ζωή συνεχίζεται.

Κάποτε καταλαβαίνεις πως τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι απαραίτητα άπιαστο όνειρο, έχουν και σάρκα κι οστά κι αισθήματα και μια πλευρά τόσο ανθρώπινη που απορείς γιατί ένας άγγελος προσποιείται τον κοινό θνητό. Μα όχι, αλήθεια, μπορείς και να τον κατακτήσεις και να τον κάνεις δικό σου κι ας φαινόταν εξωπραγματικό, κι ας νόμιζες πως η Σταχτοπούτα ήταν λιγότερη ρεαλιστική κι απ’ την Άριελ που βγήκε στη στεριά. Κι έτσι εσύ κι ο mister perfect γίνεστε ζευγάρι. Επόμενο κεφάλαιο.

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα κι ας νόμιζες πως το να τον κατακτήσεις ήταν ο Γολγοθάς. Τώρα τον έχεις εκεί, μπροστά σου και πρέπει να βρεις τρόπο να τον διαχειριστείς. Πρόσεξε, είναι πιο δύσκολο απ’ όσο φαντάζεσαι. Γιατί; Μα γιατί μπορεί να είναι δεσμευμένος, μα είναι ακόμη το ίδιο όμορφος, το ίδιο εντυπωσιακός, το ίδιο στόχος για κάθε single εκεί έξω που έχει μάτια και θαυμάζει. Κι εσύ πρέπει να διεκδικήσεις τα κεκτημένα.

Πόσο εύκολα μπορείς να διαχειριστείς τα έντονα βλέμματα, τα τυχαία αγγίγματα, τις προσκλήσεις και τις κολακείες; Όχι όταν γίνονται σε σένα, μα στον άνθρωπό σου. Στην αρχή γελάς, νιώθεις ανώτερος, αυτοί κοιτούν, εσύ αγγίζεις. Κέρδισες κι ας ζηλεύουν οι άλλοι όσο θέλουν. Για πόσο; Η σχέση αλλάζει κι από υπεράνω αρχίζεις να νιώθεις μειονεκτικά. Αυτός είναι τέλειος. Εσύ;

Ζηλεύεις, στεναχωριέσαι, εκνευρίζεσαι, ξεσπάς. Νιώθεις κατώτερος, ανίκανος να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις του ρόλου που κέρδισες με τόση δυσκολία βγάζοντας πέρα όλο τον ανταγωνισμό. Αισθάνεσαι λίγος· γιατί να μείνει μαζί σου όταν μπορεί να έχει όποιον κι αν αυτός θελήσει;

Η σχέση σου γεμίζει τερατάκια κι αντί να τα διώχνεις, δημιουργείς μόνος σου κι άλλα. Βλέπεις φαντάσματα εκεί που δεν υπάρχουν και σε κάθε ευκαιρία δημιουργείς ταραχές. Κι εκείνος; Κοιτάζει με τα ωραία μάτια του την ταλαιπωρημένη σχέση και σιγά-σιγά σταματάει να σου χαρίζει εκείνα τα αφοπλιστικά χαμόγελα. Κουράστηκε. Τον κούρασες.

Ποιος φταίει και ποιον άραγε μπορείς να κατηγορήσεις; Εκείνον που είναι ωραίος και κινούμενος μαγνήτης; Εκείνους τους ξένους που προσπαθούν με κάθε τρόπο να διεκδικήσουν την προσοχή του; Εσένα που θεωρείς πως είσαι λίγος, κατώτερος, που έμπλεξες με το χάος γιατί απλά ήταν όμορφο; Ποιος να φταίει, τελικά, για τη σχέση που καταστρέφεται, για τον θαυμασμό που μετατρέπεται σε ζηλοφθονία, για τα άγρυπνα βλέμματα που δε σε αφήνουν να χαλαρώσεις και να απολαύσεις τον άνθρωπο που σ’ αγαπάει παρά τη γυάλα που τον έκλεισες χωρίς να τον ρωτήσεις;

Βαρύ φορτίο η ανασφάλεια, μα οφείλεις να το κουβαλήσεις μόνος σου. Αν τον φορτώσεις με τις δικές σου σκοτεινές σκέψεις δε θα αντέξει, θα λυγίσει. Κι ας έχει όλα τα καλά του κόσμου, μπροστά στον δικό σου αρνητισμό θα εγκαταλείψει χωρίς να σου χρωστάει εξηγήσεις. Δικιά σου η επιλογή,  δικιά σου η δύναμη. Εκείνος διάλεξε εσένα κι εσύ διαλέγεις τη ζήλια. Τον αδικείς χωρίς να του αξίζει.

Αν πιστεύεις πως δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα μαζί του, άσ’ τον να φύγει. Μείνε να τον θαυμάζεις από μακριά, όπως οι άλλοι, με τη γνώση πως εκείνος σε ήθελε, μα εσύ νικήθηκες απ’ τους φόβους σου. Αν, όμως, ο έρωτάς σου είναι δυνατότερος απ’ τις ανασφάλειες πάρε μια βαθιά ανάσα κι άσε τους δαίμονες να φύγουν.

Είσαι κι όμορφος κι έξυπνος κι έχεις χιούμορ. Πίστεψε σε σένα και δείξ’ του τον καταπληκτικό εαυτό σου χωρίς δεύτερες σκέψεις και χωρίς να νιώθεις μειονεκτικά. Διάλεξε εσένα γιατί το αξίζεις. Διάλεξες εκείνον γιατί σου αξίζει.

Κι ας ελπίσουμε τα παιδιά σας να πάρουν τα πιο όμορφα χαρακτηριστικά του.

 

Συντάκτης: Νεφέλη Κομματά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη