Ίσως μία απ’ τις μεγαλύτερες πίκρες που τρως όταν είσαι φοιτητής είναι το γεγονός ότι κάποιοι απ’ τους πιο κοντινούς σου φίλους θα περάσουν σε άλλη πόλη. Ναι, είναι πίκρα, γιατί όσες παρέες κι αν κάνεις στο πανεπιστήμιο κι όσες δυνατές φιλίες κι αν δημιουργήσεις, πάντα οι φίλοι που είχες απ’ το σχολείο θα έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου και πάντα θα τους περιμένεις πώς και πώς να γυρίσουν.

Σε όποια έξοδο κι αν κάνεις με τους νέους σου φίλους, πάντα θα ήθελες να είναι μαζί σας κι οι φίλοι σου απ’ το σχολείο. Θα τους στέλνεις ηχογραφήσεις όταν το μαγαζί θα παίζει τα αγαπημένα τους καψουρoτράγουδα, θα πείτε τα γνωστά inside jokes σας και φυσικά γύρω στις πέντε το ξημέρωμα κι ενώ θα έχεις πιει τα άντερά σου, θα στείλεις κι ένα «μου λείπεις πολύ, ρε φιλαράκι, σ’ αγαπώ». Γιατί αν δε μεθύσεις, πες μου, πώς θα ξέρουν οι φίλοι σου στις πέντε το πρωί ότι τους αγαπάς κι ότι σου λείπουν, ε;

Το μόνο όμως που μπορείτε να κάνετε είναι υπομονή κι έτσι σε κάθε περίοδο εορτής, έχεις ανάμεικτα συναισθήματα. Γιατί ενώ απ’ τη μία φεύγουν τα φιλαράκια σου απ’ τη σχολή για να επιστρέψουν στις πόλεις τους, απ’ την άλλη έρχονται οι φίλοι που τόσο καιρό πρόσμενες για να θυμηθείτε τα παλιά, να πείτε τα νέα σας και να περάσετε όσο περισσότερο χρόνο μπορείτε μαζί. Θα έρχονται τα Χριστούγεννα, θα μετράτε αντίστροφα για το Πάσχα, κι όταν περάσει κι αυτό προσμένετε πια το καλοκαίρι. Η καλύτερη εποχή, καθώς τότε είναι που μπορείς να απολαύσεις την παρουσία τους στη ζωή σου για τουλάχιστον ένα-δυο μήνες.

Με αυτούς τους φίλους λοιπόν, τους παλιούς και τους καλούς, όσο είστε μακριά στις πόλεις που σπουδάζετε, μπορεί να τύχει να μη μιλήσετε για μέρες, για εβδομάδες, ακόμη και για μήνες. Όσο διάστημα όμως κι αν περάσει, όταν ξαναμιλήσετε θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Δε θα κρατήσετε μούτρα ο ένας στον άλλον, ούτε θα πετάξετε καρφιά τύπου «μπα, μας θυμήθηκες;». Γιατί ξέρετε πως το γεγονός ότι τόσο καιρό ο ένας απ’ τους δυο σας δεν έστειλε ένα μήνυμα δεν είναι ούτε επειδή βρήκε καλύτερους φίλους ούτε επειδή ξέχασε το αγαπημένο του φιλαράκι.

Η ζωή τρέχει, μαζί με αυτήν κι οι υποχρεώσεις. Το γεγονός ότι θα κάνεις, για παράδειγμα, ένα μήνα να στείλεις ένα μήνυμα ή να πάρεις τηλέφωνο τον κολλητό σου, δε σημαίνει ότι μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα δεν τον σκέφτηκες καθόλου. Ίσα-ίσα, το πιο πιθανόν είναι ότι κάθε μέρα περνούσε απ’ τη σκέψη σου και μάλιστα μπορεί να είπες «να, κάνω τώρα αυτό και του στέλνω», αλλά έγινε μετά κάτι άλλο, και μετά κάτι άλλο, και κάπως έτσι ξεχάστηκες και δεν έστειλες.

Το μαγικό με αυτές τις παλιές, καλές φιλίες είναι η δύναμή τους, οι καλές και βαθιές ρίζες που έχουν. Αντέχετε την απόσταση, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο. Είναι πολύ εύκολο να χαθείς με τον οποιοδήποτε κι η απόσταση είναι ένας παράγοντας που κάτι τέτοιο το ευνοεί. Εσείς όμως είστε η απόδειξη ότι αν δύο ή παραπάνω άνθρωποι δε θέλουν να χαθούν, δε θα χαθούν. Αν θέλουν η φιλία τους να αντέξει στο χρόνο και να παλέψουν γι’ αυτήν, θα το κάνουν και τα αποτελέσματα θα είναι άκρως επιθυμητά.

Γιατί στον πραγματικό φίλο θα δείξεις κατανόηση που δε σου έστελνε επειδή δούλευε, είχε εξεταστική και γενικά ήταν στο τρέξιμο και δε θα του το χτυπήσεις που τόσο καιρό δεν έστειλε τίποτα -άλλωστε, εσύ γιατί δεν έστειλες; Δε θα θυμώσεις με τον κολλητό σου επειδή απ’ τη μέρα που ήρθε δε βγαίνει συνέχεια ή άργησε να βγει μαζί σου, καθώς έχει κι άλλα άτομα να δει. Όσο κι αν δεν τον χορταίνεις, πρέπει να σεβαστείς το γεγονός ότι για τις λίγες αυτές μέρες που ήρθε στην πόλη του έχει αρκετά άτομα να δει, και να ‘σαι σίγουρος ότι αν μπορούσε να βγαίνει και να βλέπει κάθε μέρα μόνο εσένα, θα το έκανε.

Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, το καλοκαίρι είναι η περίοδος ευτυχίας. Είναι η εποχή που επιτέλους σμίγεις με τους φίλους απ’ το σχολείο, που μπορείτε να βγαίνετε όσο συχνά θέλετε. Είναι ένα διάστημα κατά το οποίο προσπαθείτε να καλύψετε τα κενά που δημιούργησε η απόσταση, κάνοντας τη νύχτα μέρα, κανονίζοντας sleepover, συζητώντας τα πάντα μέχρι το ξημέρωμα και τσεκάροντας τα προφίλ παλιών σας συμμαθητών είτε για να γελάσετε λίγο παραπάνω είτε για να μείνετε έκπληκτοι με τη θετική τους εξέλιξη, που παλιά φάνταζε ψιλοαπίθανη.

Αν είχατε, λοιπόν, σωστή οργάνωση και, κυρίως, χρήματα, θα έχετε κανονίσει και τις διακοπές σας και θα είστε κομπλέ. Υπάρχει, όμως, πάντα η περίπτωση το καλοκαίρι να μην είναι όπως το περιμένατε, καθώς θα πρέπει να δουλέψετε και κατά πάσα πιθανότητα, για άλλη μια φορά, να χωριστείτε. Μην πτοήστε όμως. Όπως και να ‘χει, όσες φορές κι αν χωρίσετε, πάντα θα προσμένετε την αντάμωση, ακόμη κι αν η απόσταση μοιάζει να μη λαμβάνει τέλος ποτέ. Γιατί τις συγκυρίες και τις καταστάσεις δεν τις κανονίζεις πάντα όπως σε βολεύουν.

Το θέμα είναι να αποδείξετε όσες φορές χρειαστεί πως ό,τι εμπόδιο κι αν προκύψει, η φιλία σας θα το ξεπεράσει. Μη δίνετε βαρύτητα στην απόσταση γιατί μεγαλύτερο εμπόδιο θα είναι ο φίλος σου να σου παίξει πουστιά και να μην είναι σωστός, παρά να είναι σε άλλη πόλη, ή ακόμη και σε άλλη χώρα λόγω συνθηκών. Γιατί να ξέρεις, φίλους καλούς σήμερα δε βρίσκεις εύκολα.

Τέλος, όπως διάβασα κάπου: «οι καλοί φίλοι είναι σαν το κρασί: όσο πιο παλιοί, τόσο πιο καλοί».

 

Συντάκτης: Ειρήνη Μανουσαρίδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη