Με μέθυσες κι απόψε εσύ και το άρωμά σου. Πέρασες και πάλι δίπλα μου, δήθεν τυχαία. Το ξέρεις πως μ’ αρέσει, φαίνεται άλλωστε. Εκείνη τη στιγμή ξεχνάω πως πρέπει ν’ αναπνεύσω, δε θέλω να χαραμίσω ούτε δευτερόλεπτο σ’ αυτή τη διαδικασία. Μα, αν δεν αναπνέω, δε θα το νιώσω να με ταξιδεύει. Κι αυτό το ταξίδι είναι διαφορετικό, μυρίζει εσύ.

Κλείνω τα μάτια και απολαμβάνω να με παρασέρνει η μυρωδιά που σε συντροφεύει. Με βλέπεις; Νιώθεις, άραγε, την καρδιά μου να χτυπά σαν τρελή; Ή μήπως ακούς την ανάσα μου να βαραίνει; Σ’ αρέσει να μου το προκαλείς αυτό, έτσι δεν είναι; Το βλέπω στο βλέμμα σου.

Μείναμε οι δυο μας τώρα, ή καλύτερα οι τρεις μας. Εγώ, εσύ και το άρωμά σου. Έλα πιο κοντά. Πάρε μια τζούρα από μένα, να πάρω μια τζούρα κι εγώ από σένα. Με παραλύεις ξέρεις. Όλες οι αισθήσεις μου είναι σε αδράνεια, επιτρέποντάς μου ν’ απολαύσω εσένα και τη μυρωδιά που αναδύει το σώμα σου. Εκείνη τη στιγμή πόσο την λαχταρώ, κάθε φορά σαν να είναι η πρώτη.

Άγγιξέ με και θα δεις πως τρέμω. Τρέμεις κι εσύ το ίδιο; Λατρεύω όταν σκύβεις επίτηδες και με κοιτάς στα μάτια. Τι ζητάς και τι περιμένεις να σου πω; Φίλα με κι άσε με να σε φιλήσω. Να μπερδευτούν οι γεύσεις μας κι οι μυρωδιές μας. Αργά, νωχελικά τα χείλη σου να κολλάνε στα χείλη μου, τα χείλη μου στα δικά σου. Το άρωμά σου πρωταγωνιστής, με μοναδικό σκοπό την αποπλάνηση.

Οι σκέψεις μου θολές, το μυαλό σε πλήρη σύγχυση. Σ’ αρέσει να ξέρεις πως με αποσυντονίζεις. Το νιώθεις, είναι γραμμένο ξεκάθαρα σε κάποιο σημείο πάνω μου, δεν μπορώ να το κρύψω. Σ’ ερεθίζει; Να ξέρεις πως είναι δυνατόν να σε θέλω τόσο πολύ. Πως μόνο που είσαι δίπλα μου, μ’ αυτό το ευθαρσώς βαλμένο άρωμα, αναπνέω και ηδονίζομαι.

Θέλω να μάθεις πως το δοκίμασα και σε μένα, μα δεν είναι το ίδιο χωρίς εσένα. Εσύ το κάνεις να μοιάζει μοναδικό και εθίζομαι σ’ εσένα. Μπλέκεται η μυρωδιά του με τη δική σου και το αποτέλεσμα είναι η πλήρης και ολοκληρωτική επιθυμία μου να σου παραδοθώ. Γιατί η ουσία του είναι μαγική, το άρωμά σου δεν παγιδεύεται. Με κάνει να χάνω τα λόγια μου και το μυαλό μου. Είναι αυτό που με παρέλυσε και μ’ έφερε εδώ απόψε να κρέμομαι απ’ την κάθε σου κίνηση.

Θέλω να νιώσεις την ανάσα μου στο λαιμό σου να καίει, καθώς πλησιάζω για να σε φιλήσω. Εκεί, στο πρώτο σημείο του σώματός σου, που ακουμπά αυτό το μεθυστικό άρωμα. Άφησέ με εκεί, να μεθύσω. Να σε φιλάω και να μεθάω. Να μ’ ακούς να βαριανασαίνω, όταν μου έρχεται η μυρωδιά σου και να σε ακούω να τρέμεις από ηδονή.

Τόσο εθιστικό το άρωμά σου, δε θέλω να σταματήσω να σε μυρίζω. Το νιώθεις; Ηδονίζεσαι όσο εγώ; Άσε το παιχνίδι να συνεχίσει κι ας γίνει το άρωμά σου ο μαέστρος που θα συντονίσει την κάθε μας κίνηση και θα μπλέξει αρμονικά τα σώματά μας.

Κάνε με να ζαλιστώ κι άσε με να χαθώ στη δίνη σου. Εγώ κι εσύ στην πιο ηδονική αγκαλιά, με μόνη συντροφιά τ’ αρώματά μας. Εκεί που ξεπερνάμε τα όρια κι αφήνουμε το πάθος να κυριαρχήσει. Την ώρα που τα κορμιά μας μπλέκονται και οι αναπνοές μας συγχρονίζονται απόλυτα. Την ώρα που το άρωμά σου έχει τον πρώτο λόγο.

Θέλω να με ζαλίσεις ξανά, να παραλύσω, να χαθώ. Άσε με να μπερδεύομαι και να χάνω τα λόγια μου. Μέθυσέ με και δώσε μου μια τζούρα από σένα. Θα ‘ναι η τελευταία, στο υπόσχομαι. Ξημέρωσε.

Μόνο που τώρα, πλέον, όλα μυρίζουν τ’ άρωμά σου και τρελαίνομαι.

Συντάκτης: Ειρήνη Μπάμπλιου
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου