Οι άντρες μεταξύ μας φημιζόμαστε για το διαρκή ανταγωνισμό που έχει ο ένας για τον άλλο. Έτσι αναγκαζόμαστε να πούμε αρκετά ψεματάκια για να αποδείξουμε ότι είμαστε καλύτεροι απ’ τους υπόλοιπους της παρέας. Η φαντασία οργιάζει κι η σύνδεση στην αφήγηση διαφόρων μυθιστορηματικών στοιχείων είναι απαραίτητη ώστε να δέσουν ωραία με την ιστορία. Ο στόχος είναι ένας και μοναδικός. Να φανεί όσο πιο αληθοφανής γίνεται.

Το πρώτο και το βασικότερο είναι για το ποιος έχει το πάνω χέρι μέσα στη σχέση ή στο γάμο. Σχεδόν όλοι αναφέρουμε ότι η κοπέλα μας, κάνει ό,τι θέλουμε, όταν βγαίνουμε πηγαίνουμε κυρίως στα μέρη που αρέσουν σε εμάς, αγοράζουμε ρούχα μόνοι μας χωρίς εκείνη να λέει τη γνώμη της, παρακολουθεί σχεδόν όλους τους αγώνες ποδοσφαίρου μαζί μας και μάλιστα την έχουμε μάθει μέχρι και τι είναι το αράουτ. Δεν παραπονιέται ποτέ αν αργήσουμε να γυρίσουμε σπίτι, αν δε σηκώνουμε το τηλέφωνο και μας αφήνει ελευθέρους να βγούμε με τους κολλητούς μας συνέχεια.

Μετά ακολουθούν οι ψεύτικες ιστορίες για το στρατό που είναι κι οι πιο διασκεδαστικές. Κανένας μας δε θα παραδεχτεί ότι είχε έστω ένα μικρό βύσμα κι έκανε τη θητεία του όσο πιο «ανώδυνα» γινόταν.

Όλοι λοιπόν την είχαμε πει κάποια στιγμή στον αξιωματικό, κάναμε ό,τι παράπτωμα μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους με αποτέλεσμα να βγαίνουμε σχεδόν κάθε πρωί αναφερόμενοι. Τις μέρες στέρησης εξόδου τις μετρούσαμε για παράσημα κι όποιος είχε τις περισσότερες κέρδιζε επάξια τον τίτλο του στρατηγού. Στην ουσία όμως ισχύουν ελάχιστα από αυτά που λέμε μεταξύ μας.

Και φτάνουμε στο φαγητό. Εκεί κερδίζουν αυτοί που τρώνε και πίνουν επίσης πολύ. Πραγματικά αν είχαμε καταναλώσει στην πραγματικότητα όλα αυτά που λέμε τότε θα έπρεπε να βρισκόμασταν σε κέντρα απεξάρτησης απ’ το αλκοόλ ή τα ινστιτούτα αδυνατίσματος να ήταν γεμάτα μόνο από άντρες.

Το πιτόμετρο, το πιτσόμετρο  και το μπιρόμετρο τερματίζει το κοντέρ κάθε φορά που έρχεται η ώρα αυτής της συζήτησης.  Αν βρεθεί τώρα κάποιος στην παρέα τώρα που του αρέσουν οι γκουρμέ καταστάσεις και λέει την αλήθεια, τότε έχει χάσει  το παιχνίδι και μάλιστα με υψηλή διαφορά. Μάλλον είναι αυτός που θα κεράσει στο τέλος.

Συνηθισμένο ψέμα είναι επίσης τα κέρδη που αποκομίζουμε απ’ το στοίχημα. Λατρεμένη συνήθεια ειδικά τα Σαββατοκύριακα. Εδώ όλοι κερδίζουμε και κανένας δε χάνει. Η ατάκα «σου είπα τι να παίξεις, αλλά δε μ’ άκουσες» κρύβει μέσα της ένα μεγάλο ψέμα αφού αυτός που τη λέει κατά πάσα πιθανότητα έχει πάει κουβά ή δεν έχει παίξει καν. Αν είχαμε κερδίσει όλα αυτά που αναφέρουμε, τότε δε θα έπρεπε να δουλέψουμε ποτέ ξανά. Θα είχαμε λύσει τα οικονομικά μας.

Το πιο διαδεδομένο ωστόσο είναι εκείνο που παίρνει το όσκαρ αντρικής ερμηνείας. Αφορά τις κατακτήσεις μας στις γυναίκες. Σε πόσες ρίξαμε χυλόπιτα –συνήθως έχει γίνει το αντίθετο–, με πόσες έχουμε πάει μέχρι τώρα στη ζωή μας. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένας που να μην έχει το παρατσούκλι του Καζανόβα. Οι ευσεβείς πόθοι αμέτρητοι, η πραγματικότητα είναι διαφορετική ωστόσο. Και φυσικά κανένας δεν έχει δακρύσει ποτέ για γυναίκα. Το ότι υπήρξαν στιγμές που έχουμε κλάψει ο ένας στον ώμο του άλλου, ξεχνιέται ως δια μαγείας.

Τελευταίο ψέμα και το πιο χιουμοριστικό, είναι οι επιδόσεις στον αθλητισμό. Όλοι μας κάποια στιγμή περάσαμε ένα σοβαρό τραυματισμό όταν ήμασταν μικροί και αυτό μας στοίχισε μια λαμπρή καριέρα στην Μπαρτσελόνα ή στον Ολυμπιακό. Ακόμα, τα πόσα κιλά σηκώνουμε στο γυμναστήριο, οι 50 πόντοι που βάζουμε σ’ έναν αγώνα μπάσκετ ή τα δέκα γκολ που βάλαμε χτες το βράδυ παίζοντας 5Χ5.

Όπως και να ‘χει είναι όμορφα αυτά τα ψέματα. Δε βλάπτουν κανένα γιατί όλοι γνωρίζουν την αλήθεια μέσα τους. Όταν κάτι δεν πάει καλά, ο ένας είναι εκεί συνήθως για τον άλλον.

Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη