Ο καθένας από εμάς ανεξαρτήτου ηλικίας, φύλου, μόρφωσης και κοινωνικής τάξης κρύβει μέσα του ένα μικρό παιδί που καιροφυλακτεί να βγει προς τα έξω σε περιστάσεις που αισθάνεται πιο ελεύθερος και χαλαρός. Οι στιγμές μας αυτές, είναι η διέξοδός μας απ’ την ενηλικίωση κι εκδηλώνουν μια νοσταλγία για τα χρόνια εκείνα που η κάθε μας συμπεριφορά ήταν δικαιολογημένη κι όλες μας οι έννοιες δεν ήταν παρά οι σκανταλιές που σκαρώναμε εδώ κι εκεί.

Μέσα απ’ τις πράξεις μας και τις ενέργειές μας απελευθερώνουμε αυτό το πιτσιρίκι, το οποίο γνωρίζει πολύ καλά τις αδυναμίες, τους φόβους, τις ανασφάλειες και τα μυστικά μας. Είναι ό,τι πιο πολύτιμο κατέχουμε γι’ αυτό κι είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σε ποιους αφήνουμε την προστασία και τη φροντίδα του. Ο λόγος αυτός αρκεί για να νιώθουμε κοντά μας συγκεκριμένα άτομα που μαζί τους δε φοβόμαστε να νιώσουμε και πάλι παιδιά.

Περισσότερη ανάγκη κι εμπιστοσύνη στο να δείξουμε το παιδικό της ηλικίας μας έχουμε συνήθως απέναντι στο έτερόν μας ήμισυ. Του δίνουμε έτσι τον ρόλο να αναλάβει όλα εκείνα που οι γονείς μας έχουν πάψει να πράττουν για εμάς απ’ τη στιγμή που ανοίξαμε τα φτερά μας και πετάξαμε μακριά απ’ τη φωλιά.

Στα χέρια του συντρόφου μας αισθανόμαστε την ίδια οικειότητα που έχουμε με την οικογένειά μας, ειδικά όταν είναι σημαντικός για εμάς. Γυρνάμε πίσω το χρόνο και γινόμαστε εκείνα τα μικρά ζωηρά αλλά και συνάμα αδύναμα πλάσματα που αποζητάμε την περίθαλψη που μας έχει λείψει. Φερόμαστε και πάλι σαν μικρά μωρά.

Αποτελούμε μία ειδική κατηγορία ανθρώπων. Όταν αγαπάμε, αγαπάμε βαθιά και δυνατά. Σας κρατάμε σε εγρήγορση, ζωντανεύοντας κάθε λεπτό τη σχέση με τα παιχνίδια και τα νάζια μας. Δεν πρόκειται να βαρεθείτε ποτέ μαζί μας. Η φαντασία μας τρέχει χιλιόμετρα μακριά και σας ταξιδεύει, αρκεί να αφεθείτε και να κλείσετε τα μάτια.

Αδυναμία μας, οι όμορφες εκπλήξεις. Οποιαδήποτε μικρή πράξη αγάπης μας ενθουσιάζει και μας αρκεί για να χαμογελάμε όλη τη μέρα ακόμα και στη σκέψη της. Θα έχετε πάντα έναν άνθρωπο να γελάσετε μέχρι δακρύων και να γίνετε δημοσίως ρεζίλι με τα καμώματά σας.

Έχουμε πάντα όρεξη για πειράγματα κι ο αυθορμητισμός μας εκδηλώνεται μονίμως με τεχνάσματα που θα σας κάνουν να αισθανθείτε σαν μικροί Θεοί. Το βλέμμα μας εκφράζει μια αθωότητα, μιας και την ψυχή μας αγγίζουν πράγματα μικρής σημασίας.

Δε θα μας βρείτε να διασκεδάζουμε ξέφρενα σε μπαράκια της παραλιακής και πίνοντας κοκτέιλ μέχρι πρωίας. Μας αρέσει μια βόλτα στη θάλασσα, να πλατσουρίσουμε τα πόδια μας μέσα στο νερό, να κυλιστούμε στην άμμο και να δούμε το ηλιοβασίλεμα.

Έχουμε την ανάγκη να μας φροντίζετε λίγο περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Να γίνουμε ένα καλομαθημένο μωρό που διεκδικεί κι απαιτεί την απεριόριστη προσοχή σας. Θέλουμε να μας σκεπάζετε τη νύχτα, να μαζευόμαστε σαν ένα μικρό κουβάρι, να χανόμαστε σε αγκαλιές.

Να μας ταΐζετε στο στόμα όπως οι γονείς τους τα μικρά πουλάκια. Να μας χτενίζετε και να μας ντύνετε όταν είμαστε πολύ κουρασμένοι. Πού και πού να μας μαλώνετε γιατί η αυστηρότητα υποδηλώνει ενδιαφέρον. Και τι πιο όμορφο απ’ το να αισθανόμαστε πως είμαστε σημαντικοί στη ζωή σας.  Έχουμε έναν τρομερά φανερό τρόπο να σας εκδηλώνουμε το πόσο μας λείπετε αφενός αλλά και το πόσο μας ενοχλεί κάτι που κάνετε και δε μας αρέσει αφετέρου.

Μη μου πείτε ότι δεν ευχαριστιέστε υπερβολικά να καθόμαστε στον καναπέ και να απολαμβάνουμε κινούμενα σχέδια γελώντας μέχρι δακρύων και να τρώμε χωρίς τέλος σοκολάτες και μπισκότα. Ή που επιτέλους βρήκατε έναν σύμμαχο στο Playstasion και σε κάθε πιθανή τρέλα.

Να μας προσέχετε λοιπόν λιγουλάκι παραπάνω εμάς τις γλυκές και παιδικές φατσούλες. Γιατί η συμπεριφορά μας κρύβει μια αλήθεια κι οι πράξεις μας καλοσύνη κι αθωότητα. Με τη θετική αύρα μας συνεπαίρνουμε τους πάντες κι έχουμε έναν μοναδικό τρόπο να ξεπερνάμε τις καταστάσεις με τσαχπινιά και σκέρτσο. Είμαστε η ψυχή της παρέας κι η δύναμή σου στα δύσκολα. Μπορεί να μη μεγαλώνουμε ποτέ μα δίνουμε τα πάντα για τους ανθρώπους που λατρεύουμε.

Συντάκτης: Μαίρη Νταουξή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη