Καπρίτσιο; Ιδιοτροπία; Ιδιορρυθμία; Τίποτα από όλα αυτά. Επιλόχεια κατάθλιψη ονομάζεται και ναι, είναι σοβαρό. Μια ασθένεια που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Μια ασθένεια ύπουλη που πρέπει να την προλάβεις όσο το δυνατόν νωρίτερα. Μία στις δέκα γυναίκες την εκδηλώνει περίπου έναν μήνα μετά απ’ τον τοκετό.

Ιστορίες και μαρτυρίες γύρω μας πολλές. Η κριτική που ασκείται σε αυτές τις γυναίκες μπορεί να χαρακτηριστεί και σκληρή. Τα αίτια της επιλόχειας κατάθλιψης μπορεί ναι είναι διαφορετικά και να ποικίλλουν από γυναίκα σε γυναίκα. Το πιο σύνηθες είναι το άγχος για το νέο μέλος της οικογένειας κι η αϋπνία. Τα επίπεδα ορμονών στο σώμα αυξομειώνονται καθημερινά προκαλώντας μεγάλες αλλαγές στη διάθεση των γυναικών, κάνοντας τις γυναίκες αυτές να αισθάνονται το σύνδρομο της «κακής μητέρας».

Πεσμένη διάθεση, νεύρα, έντονα ξεσπάσματα, μελαγχολία είναι μερικά απ’ τα ήπια συμπτώματα αυτής της νόσου. Οι γυναίκες αυτές αισθάνονται έντονα το συναίσθημα ότι δεν μπορούν να ικανοποιηθούν με τίποτα. Μπορούν να κλάψουν με το παραμικρό, εμφανίζουν αδυναμία συγκέντρωσης ακόμα και στις πιο απλές καθημερινές υποχρεώσεις τους. Πολλές από αυτές απορρίπτουν και το ίδιο τους το μωρό και κατά συνέπεια απορρίπτουν και τον ίδιο τους τον σύντροφο. Φαντάζονται ένα δύσκολο μέλλον, κάτι που τις κάνει να περνάνε στην αδράνεια και να κλείνονται ολοένα και περισσότερο στον εαυτό τους. Έναν εαυτό που έχουν παραμελήσει προ πολλού.

Ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών περνάει επιλόχεια κατάθλιψη λόγω της ήδη χαμηλής αυτοεκτίμησης που έχει για τον ίδιο του τον εαυτό, όπως επίσης γυναίκες που συνηθίζουν να είναι τελειομανείς είναι επιρρεπείς στη συγκεκριμένη νόσο. Γυναίκες που έχουν συνηθίσει να έχουν την άψογη εικόνα στο κοινωνικό τους σύνολο αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, τους είναι δύσκολο να αποδεχτούν πως κάποια πράγματα δεν είναι εφικτά κατά τη διάρκεια μιας εγκυμοσύνης και για κάποιο διάστημα μετά τη γέννα.

Η έλλειψη υποστήριξης απ’ τον σύντροφο κι απ’ το άμεσο περιβάλλον ευνοούν την εμφάνιση της νόσου. Η υπερκόπωση, η έλλειψη ύπνου και φυσικά το άγχος μιας γυναίκας για το άγνωστο κι η απειρία της όταν πρόκειται για το πρώτο της μωρό αποτελούν κι αυτά αίτια.

Η καλύτερη πρόληψη είναι η ενημέρωση. Η ενημέρωση απ’ τον ίδιο τον γιατρό. Ρωτήστε και να είστε προετοιμασμένες. Μια νόσος που συνεχώς αυξάνεται στις μέρες μας δε θεωρείται ντροπή. Δε θεωρείται καν πρόβλημα. Μόλις διακρίνετε κάποιο σύμπτωμα απευθυνθείτε στο σύντροφό σας, στο γιατρό σας κι αν χρειαστεί ακόμα και σε κάποιον ειδικό.

Οι περισσότερες γυναίκες το ξεπερνούν με απλή βοήθεια απ’ το οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον. Υπάρχουν όμως κι αυτές που πιθανόν να χρειαστούν και κάποια ήπια αγωγή. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι κακό. Είμαστε άνθρωποι και ναι, είναι φυσιολογικό να φοβόμαστε, να αγχωνόμαστε, να τρομάζουμε. Φυσιολογικό όμως είναι και να ζητάμε βοήθεια. Ίσως η πιο πολύτιμη βοήθεια που θα χρειαστεί να ζητήσουμε.

Μην είστε αυστηρές με τον εαυτό σας. Πολλές φορές ακόμα και μία απλή συζήτηση με τον σύντροφό σας ή με τον γιατρό σας βοηθάει. Μία βόλτα έξω απ’ το σπίτι βοηθάει. Μικρές καθημερινές θετικές σκέψεις βοηθάνε. Ακόμα κι η διατροφή βοηθάει. Δεν είστε γυναίκες περιοδικών και σε τελική ανάλυση δεν σας περιμένει ο φωτογράφος της γαλλικής VOGUE έξω απ’ το σπίτι σας για να απαθανατίσει κάθε σας κίνηση. Οπότε χαλαρώστε, ηρεμήστε και δώστε χρόνο στον εαυτό σας να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

Ακόμα κι αν γύρω σας επικρατεί πανικός, ακόμα κι αν σας φαίνεται ακατόρθωτο κι ότι αυτή η κατάσταση θα κρατήσει αιώνια, προσπαθήστε να βρείτε χρόνο για εσάς τις ίδιες. Κρατάτε στα χέρια σας ένα ανεκτίμητο δώρο που δυστυχώς δεν μπορεί να δοθεί σε όλους. Χωρίς τύψεις και χωρίς ενοχές βρείτε οποιονδήποτε τρόπο θα σας κάνει να το χαρείτε.

Γιατί αυτό το μικρό ανεκτίμητο δώρο μεγαλώνει κι οι στιγμές μαζί του δεν ξαναγυρνάνε. Και χωρίς εσάς δεν μπορεί να μεγαλώσει. Σας χρειάζεται δίπλα του, μαζί του. Είστε ό,τι πιο πολύτιμο έχει. Είναι αποδεκτό να πέσετε, επιβάλλεται όμως να σηκωθείτε. Αυτό που θα σας σηκώσει είναι ένα μικρό χεράκι. Επικεντρωθείτε σε αυτό λοιπόν κι όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά. Τα πάντα αντιμετωπίζονται αρκεί να υπάρχει διάθεση, θέληση και σωστή ενημέρωση.

 

Συντάκτης: Φωτεινή Μαρκογιάννη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη