Ό,τι λέω, το λέω μια φορά. Όχι δεν είναι θέμα σνομπισμού. Ούτε ψηλομύτα είμαι, ούτε γουστάρω να βασανίζω κόσμο. Δεν πίστεψα ποτέ όμως ότι η επανάληψη είναι η μάνα της μάθησης. Ίσως γι’ αυτό και δεν κατάφερα να το ενστερνιστώ ποτέ. Ανάγκες καλύπτει μόνο. Ανάγκες επιβεβαίωσης, εγωισμού. Τις δικές μου, τις δικές σου και του δίπλα.

Δε μου αρέσει λοιπόν να επαναλαμβάνομαι. Πριν βγουν οι λέξεις απ’ το στόμα μου, έχω σκεφτεί πολύ καλά τι θα πω. Βούτηξα τη γλώσσα μου στο μυαλό μου και φίλτραρα τις λέξεις μου, έχοντας πλήρη επίγνωση των συνεπειών. Κι όσων λέω, μα κυρίως όσων δε λέω. Έτσι ξέρεις πως ό,τι κι αν πω είναι αληθινό, μην έχεις καμιά αμφιβολία.

Γι’ αυτό και οι μεγάλες παύσεις στις συζητήσεις μας. Μ’ αρέσει να είμαι σίγουρη γι’ αυτά που σου λέω. Όχι για να σε πείσω για την αλήθεια των λόγων μου. Μεταξύ μας τώρα, δε με ενδιαφέρει ιδιαίτερα να σε πείσω όσο περίεργο και να σου φαίνεται. Με νοιάζει να καταλαβαίνεις ότι όσα σου εκφράζω ισχύουν και δεν επιδέχονται αμφισβήτηση για την αλήθεια τους.

Μην περιμένεις από μένα εκδηλώσεις αγάπης κάθε τρεις και λίγο. Μπορώ αλλά επιλέγω να μη θέλω να σου πλέκω το εγκώμιο συνεχώς. Μην προσπαθείς λοιπόν να μου τα εκμαιεύεις. Θα σου πω όσα μ’ αρέσουν σε σένα σε στιγμές που θα μ’ έχεις μεθύσει απ’ τη νιρβάνα της στιγμής μας. Σε στιγμές που θα νιώθω εγώ την ανάγκη να σου εκφραστώ κι όχι κάθε φορά που θα σε πιάνουν οι ανασφάλειες. Χάνει την ουσία του, ελπίζω να το βλέπεις.

Κι ας λες πώς είμαι ωμή και χάνω κάθε ίχνος ρομαντισμού. Δεν είναι έτσι, μάτια μου. Ίσως είμαι πιο ρομαντική απ’ όσο μπορείς να αντέξεις. Απλά αναγνωρίζω ότι δεν είναι κάθε ώρα ίδια. Υπάρχουν φορές που συζητάμε απλά σαν άνθρωποι. Για τα όνειρά μας, τους προβληματισμούς μας, τις ανασφάλειες μας αν τα καταφέρουμε. Περί ανέμων και υδάτων, δεν έχει σημασία το περιεχόμενο.

Κι είτε συμφωνούμε, είτε όχι δε χρειάζεται να σε πείσω για κάτι. Γιατί αν με ξέρεις έστω και στο ελάχιστο, θα έπρεπε πλέον να ξέρεις πως ό,τι λέω το πρεσβεύω. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τις απόψεις μου γενικά. Έχει άμεση ισχύ και ειδικά –σε μας. Γι’ αυτό σου λέω μην το παιδεύεις. Ξέρεις πως όταν έχω κάτι να πω, θα είσαι ο πρώτος που θα τ’ ακούσεις. Ο μόνος που με ενδιαφέρει να το ακούσει.

Γιατί λοιπόν να σου λέω ξανά και ξανά πώς νιώθω; Δε νομίζω ότι διάλεξες να μ’ έχεις στη ζωή σου για να ικανοποιώ τον εγωισμό σου. Αν νιώθεις πως κάπου το χάνεις, ζήτα πράξεις. Θα το εκτιμήσω περισσότερο κι εγώ αλλά κι εσύ, να είσαι σίγουρος.

Θυμάσαι άλλωστε τι σου είχα πει κάποια στιγμή όταν πρωτογνωριστήκαμε; Δεν είμαι απ’ αυτούς που μπορούν να προσφέρουν εύκολα στον άνθρωπό τους το παραμύθι. Βαριέμαι εύκολα, είμαι κυκλοθυμική  και δε μ’ αρέσει να δίνω περισσότερα απ’ όσα παίρνω. Ειδικά στον έρωτα. Γι’ αυτό μιλάω λίγο. Θέλω να ξέρω ότι έχω δίπλα μου έναν άνθρωπο που μπορεί να το αντέξει. Έχεις τα κότσια;

Συντάκτης: Κατερίνα Καλή