Αμέτρητες σκέψεις και αναμνήσεις βγαίνουν τσάρκα στο μυαλό σου και ως συνήθως η αγαπημένη τους ώρα είναι εκείνη που ξαπλώνεις αργά το βράδυ στο κρεβάτι σου, κοιτώντας το άχαρο ταβάνι και νιώθοντας τη μοναξιά που σου προκαλεί το σκοτάδι κι η ηρεμία της νύχτας. Δε σ’ αφήνουν να κοιμηθείς, μπλέκονται στα σεντόνια και μουσκεύουν τα μαξιλάρια σου. Αναλύεις καταστάσεις και ανθρώπους, έναν-έναν, τίποτα δε σε ηρεμεί, όσο και να στριφογυρίζεις, όσο και να σκέφτεσαι. Το αίσθημα του κενού και της απογοήτευσης διαπερνά το κορμί σου και μια απορία δε σε αφήνει ήσυχο. «Γιατί; Γιατί να είσαι μόνος;».

Μεταξύ μας, μεγαλοποιείς λίγο παραπάνω τα πράγματα. Αλλά και αυτό το άτιμο το σύμπαν, σε κυνηγάει παντού. Βγαίνεις για ένα ποτό με τα κολλητάρια για να ξεχαστείς, κοιτάς δεξιά, βλέπεις ζευγαράκι, κοιτάς αριστερά -μάντεψε-, κι άλλο ζευγαράκι. Δε θα σταματήσει να σε κυνηγάει το σύμπαν, μέχρι να σε κάνει να καταλάβεις πόσο λάθος είναι ο τρόπος σκέψης σου και έπειτα να βγεις από το λούκι που εσύ ο ίδιος έχεις επιλέξει να μπεις.

Ποιος είπε ότι για να είσαι ευτυχισμένος και ολοκληρωμένος πρέπει να έχεις σχέση; Ποιος είπε πως η ευτυχία βρίσκεται εκεί και ότι έτσι η μοναξιά εξαφανίζεται; Το να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο να σε σκέφτεται και να σε αγαπάει είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα, όμως η ευτυχία ξεκινάει από σένα τον ίδιο και αν εσύ δεν είσαι ευτυχισμένος, καμία σχέση δε θα μπορέσει να σε κάνει. Και το αντίθετο, όταν είσαι μόνος, χωρίς σύντροφο, μπορείς να νιώθεις ολοκληρωμένος και ευτυχισμένος.

Προσπαθείς απεγνωσμένα να βρεις παρηγοριά σε κάθε άγνωστο πρόσωπο και μετά ξεκινάς να λες ψέματα στον μοναδικό άνθρωπο που οφείλεις να είσαι ειλικρινής, στον εαυτό σου. Ζεις με ψευδαισθήσεις αναζητώντας μια εφήμερη ευτυχία. Άνθρωποι έρχονται να γεμίσουν για λίγο το κενό σου, ώστε να σε κάνουν να πιστεύεις πως μόνο τότε θα είσαι ευτυχισμένος. Και όσο εσύ βυθίζεσαι στο παραμύθι σου, έρχεται το σύμπαν και φέρνει πάνω-κάτω τα πράγματα.

Μην ψάχνεις απεγνωσμένα για ταίρι, είναι ανούσιο, διότι πιέζεις καταστάσεις και όσο ψάχνεσαι, τόσο θα απογοητεύεσαι. Δεν είναι και τόσο άσχημη η μοναξιά. Μάθε καλύτερα τον εαυτό σου και βρες τι θα σε κάνει χαρούμενο. Είναι χάσιμο χρόνου να έχεις μία σχέση, απλώς για να την έχεις. Πρώτον υποτιμάς εσένα και δεύτερον μην ξεχνάς πως και ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου έχει αισθήματα.

Σου έμαθαν πως για να είσαι καλά πρέπει να είσαι με κάποιον, αλλά δεν είναι έτσι. Μάθε να αντέχεις, να πατάς στα πόδια σου, να στηρίζεις τον εαυτό σου, να σε αγαπάς, να σε φροντίζεις, να σε ακούς. Μάθε πως η ευτυχία βρίσκεται μέσα σου, ανήκει σε σένα, δεν μπορεί ούτε να στην προσφέρει, ούτε να στην στερήσει κανένας άλλος. Μα πάνω απ’ όλα ζήσε, ζήσε το τώρα, τη στιγμή κι όλα θα κυλήσουν από μόνα τους, και ,πίστεψέ με, θα είναι έρθουν όπως τα θες.

Συντάκτης: Λεμονιά Κροπάλη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.