Περί χωρισμού διδάγματα

Είναι δύσκολη η ερωτική συνύπαρξη δύο ανθρώπων, απαιτεί πολλή και αμοιβαία προσπάθεια για ν’ ανθοφορήσει, πόσο μάλλον να κρατηθεί ανέγγιχτη για μεγάλη χρονική διάρκεια. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να βλέπουμε τα λάθη μας αφού χωρίσουμε και βρεθούμε σε αδιέξοδο, λάθη που θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει ή ακόμα και εκείνα που θα μπορούσαμε να κάνουμε αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν κάναμε ποτέ. Κάνεις δεν έχει γεννηθεί για να είναι τέλειος μέσα στη σχέση του, το ερωτικό κομμάτι είναι κάτι που χτίζουμε και μαθαίνουμε σιγά-σιγά, πράγμα που σημαίνει ότι με τον χρόνο και σχέση με τη σχέση, αποκτάμε μια κάποια σοφία (λέμε τώρα). Διαφέρουν τα μαθήματα που μας διδάσκει ο κάθε χωρισμός, παρ’ όλα αυτά υπάρχουν κάποιες αλήθειες που λίγο ή πολύ όλοι μας έχουμε παραδεχτεί μετά το πέρας του.

1. Τα ετερώνυμα έλκονται, αλλά όχι για πολύ

Είναι αρκετά ιντριγκαδόρικο στην αρχή μιας σχέσης να διαφωνείς με τον άλλον και μέσα από αυτήν τη διαδιακασία να μαθαίνεις τις απόψεις του, είναι αρκετά γοητευτικό επίσης αυτός που έχεις απέναντί σου να σου δίνει τροφή να σκεφτείς κάτι διαφορετικό από αυτό που σκεφτόσουν μέχρι τώρα. Όταν όμως ο πρώτος ενθουσιασμός γνωριμίας περάσει και οι έντονες διαφωνίες βρίσκονται σε βασικά θέματα ενώ δεν υπάρχει στον ορίζοντα συμβιβασμός, έρχονται οι τσακωμοί με αποτέλεσμα να φθείρουν τη σχέση πιθανώς ανεπανόρθωτα.

2. Η εξωτερική εμφάνιση δεν μπορεί να στηρίξει μία σχέση

Δε λέω πως η εξωτερική εμφάνιση δεν παίζει ρόλο, είναι το πρώτο ερέθισμα που δίνει στον άλλον την ώθηση να ασχοληθεί παραπάνω με τον απέναντι άνθρωπο, που θεωρεί όμορφο. Από εκεί θα αρχίσουν όλα, από την έλξη. Δε θα έμπαινες στη διαδικασία να μάθεις τον χαρακτήρα του άλλου αν δε σου άρεσε εξωτερικά, ας είμαστε ειλικρινείς. Μα μόνο αυτό δε φτάνει όμως καθώς στηρίζεται σε μια αναπόφευκτη παροδικότητα, οπότε αφενός δεν μπορεί να στηρίξει μία μακροχρόνια σχέση και αφετέρου αν είναι το μόνο κοινό σημαίνει ότι μάλλον δεν μπήκατε στον κόπο να γνωριστείτε, άρα δεν ξέρετε καν αν ταιριάζετε.

3. Αποδέξου τον άνθρωπό σου χωρίς μα κι αλλά

Εκτός από μερικά ελαττώματα που όλοι οι άνθρωποι έχουμε και λίγο-πολύ τα διαχειριζόμαστε, υπάρχουν και αυτά τα ελαττώματα που μας χαρακτηρίζουν ως προσωπικότητες μεμονωμένα. Είναι αυτό που ορίζει τον καθένα μας. Έχουμε την τάση όμως, να λέμε πως αποδεχόμαστε και θέλουμε το ταίρι μας έτσι όπως είναι, αλλά, θα θέλαμε να είναι όμως είναι, αλλά μέσα από το δικό μας πρίσμα περί ύπαρξης κι αξιών. Γνωρίζουμε και αποδεχόμαστε έναν άνθρωπο γι’ αυτό που είναι, όχι για αυτό που θέλουμε ή νομίζουμε ότι μπορεί να γίνει.

4. Μην ψάχνεις το άλλο σου μισό εκτός κι αν είσαι κέικ

Έχουμε πέσει στην παγίδα -και το κλισέ- του να αναζητάμε το άλλο μας μισό, παραλείποντας να ψάξουμε ολόκληρο το είναι μας, να γνωρίσουμε όντως εμάς τους ίδιους, τι θα θέλαμε, τι μας πειράζει, τι μας ανησυχεί, τι ζητάμε να έχει ο άλλος, τι ζητάμε να βγάλει ο άλλος όταν είμαστε μαζί του. Αν μπεις στη διαδικασία να ξεκινήσεις μια σχέση χωρίς να γνωρίζεις στοιχειωδώς τον εαυτό σου, μην περιμένεις ο άλλος να γνωρίσει τόσο καλά εσένα ή να γίνει το πολυζήτητο άλλο σου μισό. Δύο άνθρωποι που έχουν βρει ολόκληρο το είναι τους, έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν μία επιτυχή ερωτική σχέση από δύο ανθρώπους που δεν έχουν εξερευνήσει τον εαυτό τους αλλά απαιτούν από το ταίρι τους να το κάνει. Αν νιώσεις καλά ως μονάδα μόνο τότε θα λειτουργήσεις εξίσου καλά και ως δυάδα.

5. Η αγάπη δεν μπορεί να νικήσει τα πάντα

Υπάρχουν κάποια εμπόδια που δεν παρακάμπτονται, μπορεί ο ένας να αγαπάει τον άλλον, αλλά αυτό δε φτάνει, ίσως είναι το βασικότερο που θα κρατήσει μία σχέση, αλλά όχι το μόνο. Να αφήσουμε λοιπόν πίσω το παραμύθι πως η αγάπη νικά τα πάντα και να έχουμε και την εκδοχή της ήττας στο μυαλό μας. Η αγάπη μένει και μετά τον χωρισμό, δε σταματάς να αγαπάς έναν άνθρωπο γιατί πλέον δεν πίνεις καφέ μαζί του ή δεν κοιμάστε τα βράδια στο ίδιο κρεβάτι. Αλλά μία σχέση εκτός από αγάπη, χρειάζεται σεβασμό, κατανόηση, συνεννόηση και πολλά άλλα, που καμία αγάπη δεν προϋποθέτει πως θα υπάρχουν κι όλα αυτά τα στοιχεία εντός της.