Υπάρχουν στιγμές που καταλαβαίνεις πως η πολιτική δεν είναι μόνο στις ειδήσεις ή στις αίθουσες των κοινοβουλίων αλλά στις συζητήσεις, στις τοποθετήσεις τις καθημερινές, στις επιλογές, ακόμα και στο πού θα καθίσεις να φας το καλοκαίρι. Αυτό ακριβώς συνέβη στη γνωστή ταβέρνα «Αξιώτισσα» της Νάξου, όταν μια παρέα 13 Βρετανών Εβραίων βρέθηκε αντιμέτωπη με τη διακόσμησή της. Στον χώρο, υπήρχε κρεμασμένη παλαιστινιακή σημαία, κι αυτό στάθηκε αρκετό για να ξεσπάσει ένταση. Το γεγονός κατέγραψε σε ρεπορτάζ η Daily Mail, ουσιαστικά επιβεβαιώνοντας ότι ο πόλεμος στη Γάζα αντανακλάται σε ολόκληρο τον κόσμο, και στην ελληνική τουριστική πραγματικότητα.
Όπως αναφέρεται, οι τουρίστες αντέδρασαν αρνητικά όταν είδαν τη σημαία να κρέμεται στον τοίχο του εστιατορίου, θεωρώντας ότι η κίνηση αυτή είχε σαφή πολιτική και αντισημιτική χροιά. Κάποιος από την παρέα, μάλιστα, προχώρησε στην αφαίρεση ενός αυτοκόλλητου με παρόμοιο περιεχόμενο, πράξη που έγινε αντιληπτή από τον ιδιοκτήτη. Ο ιδιοκτήτης παρενέβη αμέσως και ζήτησε από την παρέα να αποχωρήσει, καταγγέλλοντας ότι παραβίασαν τον χώρο του και αλλοίωσαν αντικείμενα που αποτελούν ιδιοκτησία του. Σύμφωνα με την παρέα των τουριστών, κατά την αποχώρησή τους άλλοι πελάτες του εστιατορίου φέρεται να τους χλεύαζαν και άλλοι να τους χειροκροτούσαν.
Το περιστατικό συνεχίστηκε στο πάρκινγκ, λόγω του γεγονότος ότι η παρέα δεν είχε πληρώσει το δείπνο της. Από την πλευρά τους οι τουρίστες τόνισαν ότι αισθάνθηκαν ανεπιθύμητοι και χαρακτήρισαν το περιβάλλον «εχθρικό» καταγγέλλοντας πως η σημαία και τα συνθήματα στον χώρο έστελναν μήνυμα στοχοποίησης των Εβραίων. Η Νικόλα Τζι, 50 ετών, που ήταν μέλος της ίδιας παρέας με τον σύζυγό της και τις δύο κόρες της, πρόσθεσε:
«Μας φώναζαν “Σιωνιστές” και αυτή η δημόσια ταπείνωση ήταν το πιο συγκλονιστικό πράγμα. Ήταν σαν να είχαμε τυπωμένα πάνω μας τα κίτρινα αστέρια του Ολοκαυτώματος. Έτσι ένιωσα».
Από την άλλη, ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου, μιλώντας σε ελληνικά μέσα, ξεκαθάρισε ότι η ανάρτηση της παλαιστινιακής σημαίας ήταν προσωπική πράξη αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και δε στρεφόταν εναντίον κανενός. «Η αλληλεγγύη δε σημαίνει μίσος για έναν άλλο λαό», τόνισε χαρακτηριστικά. Όπως επίσης ανέφερε πως δέχεται απειλές για το μαγαζί και την οικογένειά του.
Σε ανακοίνωσή της στα σόσιαλ μίντια η επιχείρηση αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Η σωστή μεριά της Ιστορίας δεν είναι ένας αναπαυτικός καναπές σε μια ήρεμη γωνιά. Είναι ένας διαρκής αγώνας για την κοινωνική δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια, ενάντια στις καταστροφικές πολιτικές της εξουσίας και στη φρίκη του πολέμου… Για αυτόν ακριβώς το λόγο κολλήσαμε τα δυο αυτοκόλλητα που καταδικάζουν τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και το απαρτχάιντ που έχει επιβάλει το Ισραήλ στη Γάζα.»
Το περιστατικό πήρε έντονες διαστάσεις και εκτός της Ελλάδας, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Άλλοι θεώρησαν δικαιολογημένοι την αντίδραση των τουριστών, ενώ άλλοι στήριξαν τον ιδιοκτήτη, λέγοντας πως δεν μπορεί κανείς να παρεμβαίνει στο χώρο ενός καταστήματος. ο Άδωνις Γεωργιάδης τοποθετήθηκε δημόσια επί του θέματος αναφέροντας ότι δε βλέπει αντίστοιχη αντιμετώπιση σε σχέση με το τουρκικό ζήτημα των κατεχόμενων στην Κύπρο:
«Χθες είχαμε άλλο ένα επεισόδιο στη Νάξο όπου μια παρέα Ισραηλινών διώχθηκε από έναν μαγαζάτορα στη Νάξο για την Παλαιστίνη. Αντιδρούσαν εκεί για την «κατοχή» της Γάζας και τις «φρικαλεότητες» του Ισραήλ και καλά… Έχετε να μου υποδείξετε ένα περιστατικό στο οποίο ένας μαγαζάτορας στην Ελλάδα να έκανε επεισόδιο οποιασδήποτε φύσεως για να διώξει παρέα Τούρκων για την κατοχή της Κύπρου μας; Πότε και καμία!»
«Δεν τους νοιάζει η κατοχή γενικά αλλά η μάχη κατά της Δύσης και όσων αυτή εκπροσωπεί. Δεν τους νοιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα που στο Ισραήλ είναι πλήρως σεβαστά ενώ στην Γάζα όχι από την Χαμάς αλλά ο αντισημιτισμός τους. Αν είχαν ζήτημα αρχών θα αντιδρούσαν με τον ίδιο τρόπο στα ίδια ερεθίσματα αλλά αυτοί έχουν συγκεκριμένες «ευαισθησίες» συμβατές με τους πολιτικούς και ιδεολογικούς τους σκοπούς.»
Η ένταση στη Νάξο δείχνει πως η παγκόσμια επικαιρότητα φτάνει μέχρι και στα πιο απρόσμενα μέρη, μετατρέποντας μια βραδιά διακοπών σε πολιτικό επεισόδιο. Η ιστορία αυτή δείχνει ότι η πολιτική μπαίνει στο τραπέζι μας, όχι για να μας διχάσει αλλά για να μας θυμίσει ότι πίσω από κάθε σημαία βρίσκεται ένας λαός που παλεύει για να ακουστεί.
Συντάκτης: Νικόλ Τ.
