Στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Αργύρη Ζαννιά και αναρτήθηκε στο YouTube, ο Γιώργος Χρανιώτης μοιράστηκε όχι απλώς απόψεις αλλά και συναισθήματα που φέρνουν στην επιφάνεια βαθιές πτυχές της εσωτερικής του ζωής, τις οποίες λίγοι γνωρίζουν και ακόμα λιγότεροι συζητούν δημόσια. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του δεν είναι καθόλου επιφανειακές και μιλούν για ευθύνη, θλίψη, αλλά και την ανάγκη για λύτρωση και προσωπική συμφιλίωση.
Ένα από τα πιο συγκλονιστικά σημεία αφορά την παραδοχή ότι χρωστάει συγγνώμη σε μια γυναίκα που δε βρίσκεται πλέον στη ζωή. Χωρίς να αποκαλύπτει details, όνομα, περιστάσεις, αιτία θανάτου, δηλώνει: «Χρωστάω μια συγγνώμη σε μία κοπέλα που δεν είναι πια στη ζωή και που ήμασταν συνεργάτες και μπορεί άθελά μου να συνέβαλα και εγώ στο να μην είναι στη ζωή.»
@argiriszannias «Σε μια κοπέλα που δεν είναι πια στη ζωή…» Γιώργος Χρανιώτης 🎬 Ολόκληρη συνέντευξη: link στο bio #ΤοΣυστατικόΠουΈλειπε #tosystatikopoueleipe #ΓιώργοςΧρανιώτης #GiorgosHraniotis ♬ πρωτότυπος ήχος – Αργύρης Ζαννιάς
Το ότι ο Χρανιώτης μίλησε ανοιχτά γι’ αυτό το βάρος που κουβαλά δείχνει μεγάλο θάρρος. Δεν είναι εύκολο να βγαίνεις δημόσια και να παραδέχεσαι πως μπορεί χωρίς να το θες, να συνέβαλες σε κάτι τόσο τραγικό. Και ουσιαστικά κάνοντάς το, μετατρέπεις τον πόνο και τις ενοχές σου σε μάθημα και συνειδητοποίηση. Πολλοί, μάλιστα, τόνισαν πόσο σπάνιο είναι να ακούς έναν άνθρωπο της δημοσιότητας να κάνει τέτοια ειλικρινή αυτοκριτική για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα. Ταυτόχρονα, άνοιξε μια συζήτηση για το πόσο σημαντικό είναι να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, να καταλαβαίνουμε την ευθύνη μας απέναντι στους άλλους και να προσπαθούμε να συγχωρήσουμε όχι μόνο τους γύρω μας, αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο Γιώργος Χρανιώτης μίλησε για την πατρότητα, τονίζοντας ότι είναι ο πιο δύσκολος ρόλος που έχει αναλάβει ποτέ. Η πατρότητα για εκείνον δεν είναι κάτι που μετριέται με επιτυχίες ή χειροκροτήματα, αλλά με την καθημερινή παρουσία, την υπομονή και την αγάπη. Δεν υπάρχει σενάριο, ούτε πρόβα. Είναι μια συνεχής διαδικασία μάθησης που σε αλλάζει βαθιά. Κάθε μέρα καλείσαι να σταθείς δίπλα στο παιδί σου, να το ακούσεις, να το στηρίξεις και να του δώσεις το παράδειγμα που χρειάζεται.
Με αυτή τη φράση, ο Χρανιώτης δείχνει ότι βλέπει την πατρότητα όχι σαν καθήκον, αλλά σαν πρόσκληση να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Σαν να λες πως το παιδί δε σου ζητά να είσαι τέλειος, αλλά να είσαι αληθινός, παρών και δοτικός.
«Αγάπη είναι μόνο δόσιμο. Μόνο αγκαλιές. Να κάνεις τον άλλον, λίγο-λίγο, πιο καλά.»
Μέσα σε λίγες φράσεις ο Χρανιώτης συμπυκνώνει μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής, Στην ουσία λέει πώς η αγάπη δεν είναι κάτι που το κρατάς για τον εαυτό σου, ούτε κάτι που μετριέται με ανταλλάγματα. Είναι να αγκαλιάζεις, να φροντίζεις, να κάνεις τον άλλον λίγο καλύτερα με την παρουσία σου. Δε χρειάζονται μεγάλα λόγια ή πράξεις. Η αγάπη φαίνεται στις μικρές κινήσεις που δείχνουν ότι νοιάζεσαι πραγματικά.
Αργότερα μέσα στην κουβέντα ανέφερε ότι ταξίδεψε μέχρι την Ισμαηλία της Αιγύπτου ως μέρος μιας ειρηνικής αποστολής αλληλεγγύης προς τους Παλαιστίνιους. Όταν του είπαν φίλοι και γνωστοί ότι ως πατέρας έπρεπε να μείνει πίσω για να σκεφτεί το παιδί του, εκείνος απάντησε ότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η αφορμή που τον ώθησε να φύγει. Επειδή αγαπά το δικό του παιδί και όλα τα παιδιά στον κόσμο, ένιωσε πως έχει ηθικό καθήκον να πάει.
Σε αυτή του τη συνέντευξη ο Γιώργος Χρανιώτης μας δείχνει πως πίσω από κάθε γνωστό πρόσωπο υπάρχει ένας άνθρωπος με φόβους, ενοχές, χαρές κι ευθύνες. Μίλησε για την αγάπη σαν πράξη προσφοράς, για την πατρότητα σαν τον πιο απαιτητικό αλλά και όμορφο ρόλο, για τις ενοχές που κουβαλά σαν πληγές που δεν έχουν κλείσει, και για την ανάγκη να σταθεί δίπλα σε όσους υποφέρουν, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να βρεθεί σε δύσκολες συνθήκες.
Η εξομολόγησή του μας θυμίζει ότι η αγάπη, η συγγνώμη, η παρουσία και η αλληλεγγύη είναι αυτά που τελικά δίνουν νόημα στη ζωή. Και πως η αλήθεια, όσο δύσκολη κι αν είναι, έχει τη δύναμη να μας φέρει πιο κοντά στον εαυτό μας, αλλά και στους άλλους.
Συντάκτης: Ασημίνα Μαραγκού
