Στην Ιαπωνία, πόλεις όπως το Τόκιο και το Σαπόρο πειραματίζονται με ηλιακά θερμαινόμενα παγκάκια και στάσεις λεωφορείων, που αποθηκεύουν τη θερμότητα του ήλιου μέσα στη μέρα και τη διοχετεύουν τη νύχτα, προσφέροντας ζέστη κυρίως στους αστέγους που κοιμούνται σε εξωτερικούς χώρους κατά τις παγωμένες νύχτες του χειμώνα. Λοιπόν, στην Ιαπωνία έχουμε δει την ανθρωπιά και την ενσυναίσθηση να θεωρούνται ιερές έννοιες, βαθιά ριζωμένες στην κουλτούρα και την καθημερινή ζωή των πολιτών.

Η λειτουργία τους βασίζεται σε υλικά που απορροφούν και απελευθερώνουν θερμότητα για έως και 12 ώρες, χωρίς καύσιμα ή ηλεκτρική ενέργεια. Τοποθετημένα σε πολυάσχολα σημεία των πόλεων, τα παγκάκια συμβάλλουν διακριτικά στη μείωση περιστατικών υποθερμίας και στην ενίσχυση της ασφάλειας των πιο ευάλωτων ανθρώπων.

Οι τοπικές Αρχές κάνουν λόγο για μία οικονομική και βιώσιμη λύση ώστε να αξιοποιηθεί η δημόσια υποδομή με τρόπο διαφορετικό, λειτουργώντας ξανά κοντά στον άνθρωπο. Αν το πιλοτικό εγχείρημα πετύχει, η πρωτοβουλία αναμένεται να επεκταθεί και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Κι ενώ στην Ελλάδα το παγκάκι είναι σύμβολο μοναξιάς, εγκατάλειψης και σκουριάς, έρχεται η Ιαπωνία για να το αναγάγει σε σύμβολο αξιοπρέπειας και τεχνολογικής ευαισθησίας. Η Ιαπωνία δεν είναι απλώς η χώρα της καινοτομίας αλλά η χώρα όπου που μας αποδεικνύει πως σκοπός της τεχνολογίας είναι να εξυπηρετεί τον άνθρωπο. Δε χρειάζεσαι drone για να σου φέρει τον καφέ, χρειάζεσαι όμως μια κοινωνία που σκέφτεται πώς να κάνει τη ζωή των αδύναμων πιο υποφερτή.

Συντάκτης: Φραγκούλα Χατζηαγόρου
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη