Άραγε υπάρχει σωστό τάιμινγκ στη ζωή μας; Υπάρχει η σωστή στιγμή που θα καθορίσει το παρόν μας και αργότερα θα επηρεάσει θετικά και το μέλλον μας; Οι απόψεις σ’ αυτό το σημείο διίστανται και λογικό, αφού ό, τι βολεύει τον καθένα υποστηρίζει. Όσο υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν πως είναι όλα θέμα σωστού τάιμινγκ λοιπόν, θα υπάρχουν και αυτοί που θα απορρίπτουν αυτή την ιδέα τιμώντας άρρηκτα το ενδεχόμενο πως δεν υπάρχει κατάλληλη στιγμή για τίποτα στη ζωή μας κι αυτό γιατί εμείς δημιουργούμε τις κατάλληλες κι επιθυμητές συνθήκες για ν’ ανθίσουν τα όμορφα πράγματα.

Όχι, δε θα υπάρξει ποτέ το σωστό τάιμινγκ για να επισημοποιήσουμε μια σχέση, ποτέ ο σωστός χρόνος για να δημιουργήσουμε οικογένεια, ούτε η κατάλληλη και ονειρική δουλειά με τον ιδανικό μισθό. Δε θα υπάρξει η τέλεια χρονική στιγμή για να πεις συγγνώμη ή ευχαριστώ, να πας ένα ταξίδι, να κάνεις διακοπές, να χωρίσεις ή να τα ξαναβρεις. Δε θα σου δοθεί ποτέ η χρονική στιγμή του «λίγα λεπτά μετά» αν δεν το κάνεις τώρα. Σίγουρα όμως θα υπάρξει  ο κατάλληλος άνθρωπος που θα εξουδετερώσει όλες τις υπόλοιπες άγνωστες μεταβλητές σε αυτή την άνιση εξίσωση της ζωής.

Γιατί, μην το ψάχνεις, σ’ αυτή τη ζωή κατά βάθος όλοι χρειαζόμαστε λίγο θάρρος κι έναν καλό συμπαίχτη. Ακόμα κι αν ανένδοτοι λένε πως δε χρειάζονται κανέναν και η τύχη ή η μοίρα θα τους φέρει στο δρόμο το απόλυτο, είναι οι πρώτοι που στο τέλος θα κινηθούν προς την κατεύθυνση που επιζητούν να πετύχουν.

Ο κατάλληλος άνθρωπος λοιπόν, η πιο σωστή στιγμή, το ιδανικό σενάριο, δε σημαίνει πως για να αποκαλείται έτσι θα πρέπει να φτάσει απ’ τις εξωτερικές σκάλες κρατώντας λουλούδια σαν τον Ρίτσαρντ Γκιρ στο pretty woman, να σου μιλήσει σαιξπηρικά σαν την Ιουλιέτα στο μπαλκόνι, να φέρει υπογραφή σφραγίδα και συμβόλαιο δεκαετίας, να είναι ήλιος και βροχή για να παντρεύονται οι φτωχοί. Ο κατάλληλος άνθρωπος είναι αυτός που μέσα απ’ τις μικρές θυσίες που θα κάνει για σένα, θα ζωγραφίζει κάθε μέρα πάνω απ’ τα ερωτηματικά σου όλου του κόσμου τα θαυμαστικά. Θα’ ναι μια στιγμή που θα αφεθείς να εμπιστευθείς, να δοκιμάσεις, να πας ένα βήμα παρακάτω κι ας είναι άγνωστο, θα σε κάνει να νιώθεις ασφαλής. Και να ξέρεις πως η συγκεκριμένη ασφάλεια δεν πρέπει να προκύπτει με κάθε άνθρωπο ή κατάσταση που θα βρίσκουμε στο διάβα μας, αλλά θα φοράει τα μάτια, τα χείλη και την αύρα της στιγμής που δεν παύει να είναι μόνο μια ιδέα.

Η σωστή επιλογή δε γίνεται με χαρτί, λίστα και βάζω με στιλό τσεκ δίνοντας πόντους στα κουτάκια που μου κάνουν. Αλλά με το κατά πόσο αυτός ο άνθρωπος είναι εκεί για μας και κατά πόσο θέλουμε κι’ εμείς να είμαστε εκεί, κατά πόσο αυτή η δουλειά μας κάνει να ξυπνάμε το πρωί -συνήθως- με χαμόγελο. Κατά πόσο η ζωή που φτιάχνουμε έχει κάτι να μας πει. Κι’ όταν θέλουμε να ‘μαστε κάπου πραγματικά και είναι και αμοιβαίο, είμαστε στ’ αλήθεια καλά ακόμα κι’ αν τριγύρω επικρατεί φασαρία. Κι ας γίνεται χαλασμός παντού από τη βαβούρα, εσύ θα ξέρεις πως ακούς και βλέπεις εκεί που πραγματικά επέλεξες. Υπάρχει αλήθεια κάτι πιο σπουδαίο;

Συντάκτης: Θέλγια Γρύλλη