Ο έρωτας είναι απλώς μία λέξη. Λέγεται και περιγράφεται, αλλά ουσία αποκτά όταν έρθει κάποιος και της δώσει νόημα. Για μερικούς, ο έρωτας είναι εύκολος. Ενώ γι’ άλλους κάτι σπάνιο και δύσκολο. Μερικοί ακόμα τον αναζητούν. Μερικοί τον φοβούνται και κάποιοι εσκεμμένα τον αποφεύγουν. Το μόνο σίγουρο είναι –στη βάση της θεωρίας του– ότι δεν μπορεί να ελεγχθεί. Κι αν σου μαθαίνει με τον τρόπο του ν’ αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι, στο τέλος μαθαίνεις πως η αγάπη είναι παραμυθένια, περίπλοκη και αληθινή, χωρίς να χρειάζεται να ‘ναι τέλεια.

Τι επομένως έχει πραγματικά σημασία; Ο έρωτας μία όαση και οι ερωτικές σχέσεις αβέβαιες μέσα στην όαση του. Κι εσύ, να ψάχνεις, εκείνη την ερωτική φροντίδα που απαιτεί προσοχή, ειλικρίνεια, διαφάνεια, ευπάθεια και ευγνωμοσύνη. Να ψάχνεις εκείνο τον οδικό χάρτη, προκειμένου να βρεις, όλες αυτές τις σημαντικές πτυχές του που θα σε οδηγήσουν στην οικειότητα.

Όμως αυτή η αναζήτηση δεν είναι μακριά από εσένα. Κανείς δε σου είπε ότι οι καλές ερωτικές σχέσεις μπορεί να καθορίσουν και το μέλλον τους. Μπορεί να’ ναι προγνωστικές, αλλά οι παρουσία και μόνο δύο ανθρώπων, δε γίνεται να καθορίσει τα θεμελιώδη στοιχεία μια ισχυρής σχέσης. Σ’ έναν κόσμο αβέβαιο, η ανάγκη για ασφάλεια, αποδοχή και αγάπη χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Αλλά δυστυχώς το ξεχνάς.

Ξεχνάς να ‘σαι ανοιχτός και ειλικρινής. Ξεχνάς να μοιράζεσαι τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου. Ξεχνάς να ζητάς υποστήριξη, ν’ ακούς και ν’ αναγνωρίζεις τα συναισθήματα του άλλου. Ξεχνάς να επιτρέπεις στον εαυτό σου ν’ αισθάνεται εκτιμημένος τόσο στις καλές αλλά και στις κακές στιγμές. Ξεχνάς ότι ο έρωτας είναι ένας συναισθηματικός λογαριασμός ταμιευτηρίου που πρέπει να προσθέτεις για να καθορίζεις την κατώτερη γραμμή της σχέσης.

Γι’ αυτό κάνε μερικές ερωτήσεις στον εαυτό σου το βράδυ πριν κοιμηθείς. Ρώτησέ τον αν έδωσες την προσοχή που χρειαζόταν ο σύντροφός σου. Ρώτησε τον αν μίλησες μαζί του για μερικά από αυτά που σκεφτόσουν. Αν άκουσες αυτά για τα οποία σου μίλησε. Κι όλα αυτά για να ‘ρθει εκείνη η ευγνωμοσύνη που θα σε οδηγήσει στην ερωτική ικανοποίηση. Κι όσο περίεργο κι αν σου φαίνεται, η ευγνωμοσύνη παρακινεί τους συντρόφους να διατηρούν στενές ερωτικές σχέσεις.

Αρκεί να μη μείνεις σ’ εκείνο το «είμαι καλά, μην ανησυχείς για μένα». Κι αν αυτό κρύβει από πίσω του ένα μικρό ψέμα, η αλήθεια του είναι ότι δεν αφήνεις τον σύντροφο σου να ‘ναι εκεί γι’ εσένα. Καλοπροαίρετο ψεματάκι αλλά τα ψέματα –όποια τάξη κι αν έχουν– παρακρατούν ή μεταμφιέζουν αυτά που πραγματικά χρειάζεσαι.

Και τι είναι αυτό; Μία δεξιότητα αμεσότητας. Μία λεκτική έκφραση της πραγματικής στιγμής. Είτε θετική, είτε αρνητική. Γιατί αυτό είναι ερωτική δέσμευση. Είναι η δημιουργία μοτίβων που συγκρατούν μία σχέση που στοχεύει σε μία κοινή γλώσσα μαζί. Κι η επικοινωνία ένα έργο που αξίζει τον κόπο γιατί το σαφώς άβολα είναι καλύτερο απ΄ το σιωπηρά ασαφές.

Κι αν ο ένας αγαπάει τον άλλον κι ο έρωτας κυριαρχεί ανάμεσά σας, υπάρχουν στιγμές που ο έρωτας δεν είναι αυθεντικός. Κι αν ο ερωτισμός αφορά δύο άτομα που θέλουν ν΄ αισθάνονται επιθυμητά μεταξύ τους, έρχεται η ανασφάλεια που δημιουργεί φόβο. Αλλά ξεχνάς την ερωτική ενσυναίσθηση κι εκείνο το στοιχείο της που επιτρέπει τον σύντροφό σου να σε βρίσκει ελκυστικό.

Ακόμα δηλαδή κι όταν δεν αισθάνεσαι ότι είσαι, ο σύντροφός σου μπορεί να σε δει με τρόπο που δε βλέπεις εσύ τον εαυτό σου. Αρκεί να το καταλάβεις και να επιτρέψεις να συμβεί. Γιατί αυτό είναι το λάθος που γίνεται. Απορρίπτεις μια πρωτοβουλία επειδή δεν αισθάνεσαι ελκυστικός.

Δεν υπάρχουν ιδανικές προσδοκίες στον έρωτα. Καθένας είναι μοναδικός και η συμπεριφορά του εξαρτάται απ’ αυτό μου είμαστε. Κι αν ψάχνεις έναν οδικό χάρτη προς την όαση του, σκέψου τα παραπάνω και άρπαξε την ευκαιρία για να βελτιώσεις εκείνον τον έρωτα που ήρθε και θέλεις να κρατήσεις.

Συντάκτης: Αναστάσιος Καλλίας
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.