Πόσο πιο όμορφη θα ήταν η ζωή μας αν υπήρχαν ειδήσεις αποκλειστικά για ζώα. Ειδήσεις χωρίς πολιτικά, πολέμους και δράματα. Κάπως έτσι κι ο τίτλος της είδησης που πετάχτηκε μπροστά μας στο cbs news κι έλεγε: «Ζωολογικός κήπος χώρισε 5 παπαγάλους γιατί χλεύαζαν τον κόσμο και γελούσαν μεταξύ τους». Ε, να πεις την αλήθεια, πιο σοσιαλμιντιακός τίτλος δε γίνεταινα υπάρξει. Και μπορεί το περιεχόμενο είχε μια μικρή «απόσταση» από τον τίτλο, αλλά ήταν εξίσου απολαυστικό.

Όπως εξηγούν οι υπεύθυνοι του Lincolnshire Wildlife Centre στη Βρετανία, δεν είναι σπάνιο οι παπαγάλοι να βρίζουν, αφού συνήθως αντανακλούν τις λέξεις που ακούνε συχνότερα από τους ανθρώπους γύρω τους – και, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι γεμάτη αβρότητα στον λόγο τους. Το «διαφορετικό» στην περίπτωσή μας είναι ότι οι πέντε συγκεκριμένοι παπαγάλοι –ο Μπίλι, ο Έρικ, ο Τάισον, η Τζέιντ και η Έλσι– δεν σταματούσαν να βρίζουν και να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον!

 

 

«Είμαστε συνηθισμένοι στους βωμολόχους παπαγάλους, αλλά πέντε ταυτόχρονα; Πρώτη φορά μας τύχει», δήλωσε ο διευθυντής του καταφυγίου. Το πενταμελές τσούρμο είχε ενταχθεί στην αποικία των 200 αφρικανικών γκρίζων παπαγάλων του πάρκου τον Αύγουστο και μπήκαν μαζί σε καραντίνα. Εκεί άρχισε και το πάρτι με τα f-words, τις κακές λέξεις και τα νευρικά γέλια μεταξύ τους. Κι όσο τους επικροτούσε το προσωπικό ή οι επισκέπτες, τόσο ανέβαινε η ένταση της παράστασης.

Και θα πεις τώρα: «Εντάξει, τι έκαναν δηλαδή; Που ήταν μια παρέα δεμένη και είχαν το δικό τους inside joke;» Κι εγώ αυτό σκέφτηκα στην αρχή. Αλλά, όπως εξήγησαν οι φύλακες, έπρεπε να μεταφερθούν σε διαφορετικά σημεία του πάρκου για δύο βασικούς λόγους: πρώτον, για να αποφευχθούν ανεπιθύμητες… γλωσσικές επιρροές σε μικρά παιδιά που επισκέπτονται το καταφύγιο· και δεύτερον, για να μπορέσουν οι ίδιοι οι παπαγάλοι να «ξεχάσουν» λίγο την κακή γλώσσα, αλληλεπιδρώντας με άλλους – λιγότερο υβριστικούς – παπαγάλους.

Βέβαια, τα ζωάκια κάπου τις έμαθαν αυτές τις λεξούλες. Οπότε, πριν αλλάξεις σχολείο στους μαθητές, καλό είναι να βρεις πρώτα τον δάσκαλο, που λέει και η παροιμία (ή έπρεπε να λέει). Και μιας και μιλάμε για φτερωτούς παπαγάλους που ρίχνουν μπινελίκια, να σας πω κι ένα πραγματικό περιστατικό που έμαθα πρόσφατα για οικείο μου πρόσωπο: Μια φορά κι έναν καιρό, ένας ναυτικός, λίγο πριν επιστρέψει στην οικογένειά του, είχε ένα φλερτ με μια παντρεμένη κυρία σε λιμάνι που είχε αράξει. Η κυρία είχε έναν παπαγάλο. Όχι απλό. Φρουρό! Όταν το φλερτ πήγε να προχωρήσει, ο παπαγάλος άρχισε να τον τσιμπάει στα οπίσθια. Σαν να τον είχε βάλει ο άντρας της να φυλάει τα μπόσικα και να φωνάζει «εδώ όχι!». Τι μας διδάσκει λοιπόν αυτή η ιστορία; Πως με παπαγάλο δεν μπλέκεις.

Άλλωστε, τα ‘χει πει και ο μεγάλος Πανταζής και όλα απ΄τη ζωή είναι βγαλμένα. Ζήτω τα ζώα. Ζήτω και οι κακές λέξεις – αν ξέρεις πότε να τις πεις.

 

Συντάκτης: Αλεξία Παπαδογιάννη