«Το χρήμα πολλοί μίσησαν τη δόξα ουδείς», λέει ο σοφός λαός.

Κάτι θα ξέρει αυτός παραπάνω από ‘μένα κι ‘σένα. Αφού έμπρακτα αποδεικνύεται εν έτη 2015. Βρακί δεν έχουν να βάλουν ορισμένοι μα η λεζάντα καλά κρατεί.

Ξυπνάει ο κάθε πικραμένος ένα πρωί και αποφασίζει να γίνει Dj, τραγουδιστής ή ποιητής. Το ίδιο ισχύει και για τις πικραμένες που προσπαθούν να δείξουν φωτομοντέλα.

Πώς, όμως, θα έρθει η αναγνώριση, όταν κανένας δεν ασχολείται μαζί σου και τα λίγα ταλέντα που έχεις αρκούνται στη σουβλακοτυλιχτηκή και το πέταγμα χαρταετού;

Μα, φυσικά με το ίντερνετ.

Ατελείωτοι ιστότοποι σε περιμένουν να προβάλεις τη ζωή σου πλέον, σε γνωστούς και αγνώστους. Και εκεί πραγματικά μπορείς να είσαι αυτό που θέλεις, αρκεί να το δηλώνεις.

Δέκα χρόνια πριν είμαι 100% σίγουρος πως κυκλοφορούσαν λιγότερα ψώνια από ότι τώρα. Ή τουλάχιστον δεν αναγκαζόμασταν να τα τρώμε στη μάπα καθημερινά.

Έτσι, ο Τάκης που όλη μέρα κουβαλάει τελάρα στο διπλανό σούπερ μάρκετ, μπορεί να παριστάνει τον Τιέστο στο Facebook μόλις με μερικές πόζες που έβγαλε φορώντας ακουστικά δίπλα σε μια κονσόλα.

Βέβαια, όταν πας να τον ακούσεις στο συνοικιακό κλαμπάκι που παίζει, αντί για ανερχόμενος Τιέστο είναι άσ’ το φίλε μου, χέστο.

Δεν έχει σημασία, βέβαια. Η χαζογκόμενες πέφτουν, τα like έρχονται βροχή, οπότε η δουλειά έγινε.

Με δυο φωτογραφίες δεν γίνεσαι σπουδαίος. Ούτε με ένα στάτους που σου κατέβηκε στο κεφάλι χρήζεσαι συγγραφέας. Θες πρώτον ταλέντο, δεύτερον εξάσκηση και τρίτον αγάπη.

Άλλο να κάνεις κάτι επειδή το γουστάρεις και άλλο να το πλασάρεις σαν τρόπο ζωή σου, πόσο μάλλον όταν δεν είναι.

Το ίδιο ισχύει και για τους γλεντζέδες της νύχτας. Δεν εννοώ αυτούς που βγαίνουν και θα αποθανατίσουν κάποια στιγμή τη βραδιά. Αλλά αυτούς που το πάρτι ξεκινάει όταν πλησιάζει ο φωτογράφος.

Εκεί που όλοι είναι χωμένοι στις μικροσκοπικές οθόνες και η νύχτα θα έδειχνε πιο ενδιαφέρουσα αν έμεναν μέσα να απαγγέλουν ποιήματα της μεταπολεμικής εποχής. Ξαφνικά περνάει αυτός ο μαγικός τύπος και ανάβει το κέφι. Και δώσε τα κλικ. Οι γκόμενες σκαρφαλώνουν στις μπάρες ή εναλλακτικά κάνουν duckface τρεις τρεις μαζί. Οι άντρες θα επιδείξουν τα τατου τους, εντελώς τυχαία.

Και η βραδιά στέφεται με επιτυχία, αφού την επόμενη μέρα θα δείχνουν οι «γαμάω» από το Γκάζι στα μάτια των κοινών θνητών του διαδικτύου.

Ατελείωτα παραδείγματα που δε θα χωρούσαν ούτε σε βιβλίο. Το χειρότερο, όμως, δεν είναι αυτό. Το χείριστο όλων είναι πως και οι ίδιοι το πιστεύουν. Νομίζουν πως κατέκτησαν το Έβερεστ, επειδή έλαβαν μια ντουζίνα like και σχόλια στο λογαριασμό τους.

Βαριές χαιρετούρες από τους άντρες. Ύφος μπλαζέ και υποτιμητικό από τις γυναίκες του είδους.

Είναι αυτοί που θα κοιτάξουν με στυλ δέκα καρδιναλίων, αφήνοντας να εννοηθεί, «Είμαι τραγουδιστής και σημαντικός εγώ. Δεν είδες το προφίλ μου;»

Αλλά πίνει δύο ποτά, γιατί δεν παίζει χρήμα για τρίτο. Και αυτές οι κλώσες που κάθονται στη μπάρα, συνήθως για να είναι το επίκεντρο του μαγαζιού και να κεράσει ο μπάρμαν κανένα σφηνάκι. Εξάλλου, αυτοί πιο πολύ για το «check in» ήρθαν.

Ένα είναι το συμπέρασμα όμως.

Ρε πουθενάδες, τόσο μικρή την έχετε ρε;

Τόσο ασήμαντη είναι η πραγματική σας ζωή που πρέπει να υποδύεστε κάποιον άλλον για να σας συμπαθήσουν; Πρέπει κάποιος να σας τονώνει τον εγωισμό για να νιώθετε σπουδαίοι;

Άντε πιάστε καμιά κανονική δουλειά και αφήστε το σταριλίκι (ποιο σταριλίκι, δηλαδή;), γιατί σε λίγο σας βλέπω στην Πάνια παρέα με τον Κατέλη και τον Παρασκευά.

Και εσύ μωρή Μαντόνα της διπλανής πόρτας, κατέβα με τις φίλες σου λίγο από το καλάμι γιατί ξέρεις τι λένε. Είσαι όμορφη και ναι, μετράει. Όμως δε φτάνει μόνο αυτό. Εκτός αν θέλεις να κάνεις καριέρα πορνοστάρ. Οπότε πάσο. Αλλά μην αναρωτιέσαι μετά γιατί δε στέλνει ο Κατάκης μήνυμα. Η ομορφιά είναι αρκετή για το κρεβάτι και τους followers. Όχι για τη σχέση.

Αφήστε τα κινητά κάτω τώρα. Τώρα όμως. Για να μην πω την επόμενη φορά αφήστε τα στο σπίτι. Στις καλύτερες στιγμές μας αυτό έμεινε χωμένο στα άδυτα της τσάντας και δεν το βγάλαμε ούτε για να δούμε την ώρα. Πόσο μάλλον για να τραβάμε φωτογραφίες.   

Αν θέλετε να ζήσετε πραγματικά. Και να μην υπάρχετε απλά πίσω από μια οθόνη σε μια ψεύτικη σκηνή με εικονικούς θεατές.

Αφήστε το δήθεν τουπέ στο φακό και τους διαδικτυακούς σας φίλους. Αργά ή γρήγορα θα φανεί ποιοι είστε. Και τότε φροντίστε να είναι καλό και αληθινό αυτό που θα δούμε.

Γιατί αν δεν είναι, θα σας πάρουμε και χαμπάρι και με τις ντομάτες.

Τώρα που τελείωσε, πάω να βγάλω μια selfie.

Συντάκτης: Γιάννης Καλαμπούκας