Άνθρωποι πολυμίξερ

Η τεχνολογία έχει κάνει τον κόσμο των επιχειρήσεων να κινείται σε ταχύτατους ρυθμούς, καθιστώντας απαραίτητο στους εργαζόμενους να ‘ναι σε θέση πλέον να χειρίζονται διάφορα projects και καθήκοντα συγχρόνως. Έρευνες έχουν δείξει ότι η πολυδιαχείριση μπορεί να μην είναι τόσο αποτελεσματική κάποιες φορές, ωστόσο απαιτείται απ’ τον φόρτο εργασίας που έχουμε καθημερινά, αλλά εξυπηρετεί και τη δική μας προσωπική διαχείριση χρόνου. Προσπαθούμε, δηλαδή, να κάνουμε περισσότερα πράγματα ταυτοχρόνως, μήπως έτσι καταφέρουμε να ξεκλέψουμε κάποιες ελεύθερες στιγμές. Εκπαιδευτήκαμε πια σ’ αυτά κι ενώ μιλάμε στο τηλέφωνο μπορούμε ταυτόχρονα να στέλνουμε κι email, χωρίς να χάνουμε καθόλου την αυτοσυγκέντρωσή μας.

Αυτός ο παράλληλος συνδυασμός πολλών ξεχωριστών κινήσεων, δε σταματά να μας εντυπωσιάζει με το πού μπορεί να φτάσει κι αν ήταν επάγγελμα, θα ήταν σίγουρα απ’ τα πιο ακριβοπληρωμένα του κόσμου. Λογικά, αν δεν είμαστε οι ίδιοι πολυπράγμονες, έχουμε έναν φίλο ή ένα συνάδελφο που πολλές φορές μας κάνει να απορούμε μαζί του. Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να κάνει τόσο πολλά πράγματα ταυτόχρονα και να μην κουράζεται καθόλου, αλλά να ‘χει αντοχές να κάνει κι ακόμη περισσότερα;

Το πρόσωπο με τον κωδικό όνομα “multitasker” είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, είναι το κολλητάρι σου, ίσως να ‘σαι κι εσύ ο ίδιος και να μην το ‘χεις καταλάβει, είναι φυσικά η μάνα σου που τρέχει διαρκώς και τα προλαβαίνει όλα. Είναι αυτός που για πολλούς ονομάζεται «πολυμίξερ», ασχολείται με πολλά και διαφορετικά πράγματα συγχρόνως και καταφέρνει να τα φέρνει όλα εις πέρας και με μεγάλη επιτυχία.

Όπως οι περισσότεροι σ’ αυτό τον κόσμο, έτσι κι οι multitaskers διακρίνονται από φιλοδοξίες. Προσπαθούν να φτάσουν την υπερπαραγωγικότητα, όπως κάποιοι θέλουν να σκαρφαλώσουν στην κορυφή του Έβερεστ. Κάνουν τα πάντα προκειμένου να επιτύχουν όσο το δυνατόν περισσότερους στόχους στη ζωή τους. Δεν περνάνε απλά τις ώρες τους χαζολογώντας και κάνοντας κύκλους γύρω απ’ το ίδιο πράγμα, αλλά δουλεύουν –αδιάκοπα και πολύ οργανωμένα– στο μυαλό τους τεράστια project ενώ παράλληλα μπορούν να σου μιλάνε και για την τρύπα του όζοντος ή τη μόλυνση του περιβάλλοντος και να φλερτάρουν με τον απέναντι, ενώ τσιμπολογάνε κάτι. Αν τους βάλεις και μια εξίσωση παράλληλα, μπορεί και να στη λύσουν, αν έχουν όρεξη. Είναι κάτι σαν τον κύβο του Ρούμπικ∙ θα βρουν τον σωστό συνδυασμό στη ζωή τους και θα καταλήξουν σε χρόνο dt στην πλήρη αρμονία, γιατί είναι λίγο τελειομανείς τα παιδιά.

Ακόμα και τα πιο φωτεινά χαρακτηριστικά, όμως, έχουν και τις σκοτεινές πλευρές τους. Έτσι κι εδώ, όσο κι αν θαυμάζουμε έναν multitasker επειδή μας αφήνει άφωνους με την υπευθυνότητα και την ενέργειά του και μας αποδεικνύει πως ένας άνθρωπος μπορεί να βγάζει πολύ μεγάλο όγκο δουλειάς καθημερινά (πολύ παραπάνω απ’ το συνηθισμένο), δε σημαίνει ότι το άτομο αυτό δεν εξαντλείται και δεν έχει πέσει στην παγίδα της υπερβολικής σιγουριάς του για τον εαυτό του, αντιμετωπίζοντάς τον σαν μια ακούραστη μηχανή παραγωγικότητας. Φυσικά και δέχεται σωματική και ψυχολογική πίεση καθημερινά, περισσότερο φόρτο εργασίας, σε σχέση με τους υπολοίπους, κι όσο κι αν αυτό –δικαίως– του προσφέρει αναγνώριση κι επαγγελματική ανέλιξη, δεν παύει να ‘ναι τρομακτικά ψυχοφθόρο κι αποπνικτικό, κάποιες φορές.

Ένας άνθρωπος ο οποίος διακρίνεται στον τομέα αυτό έχει πάνω απ’ όλα πειθαρχία. Με προγραμματισμό, πείσμα κι αυτοκυριαρχία, μπορεί να βγάλει εις πέρας ό,τι του ζητηθεί, δίχως να γκρινιάξει και δίχως ν’ αφήσει τον χρόνο να περάσει ανεκμετάλλευτος. Αυτή η υπερπλήρωση πολλών και διαφορετικών καθηκόντων, όμως, μπορεί να κάνει το άτομο νευρικό κι απότομο, δίχως να το καταλαβαίνει.

Κυρίως, τα άτομα αυτά διακρίνονται για την κοινωνικότητά τους και το προφίλ τους, ωστόσο ζουν στη δική τους φυλακή. Καλούνται καθημερινά να λύσουν πολλά και διαφορετικά προβλήματα, χωρίς να φέρνουν αντίρρηση κι αναλαμβάνουν πράγματα που μπορεί να μην ανήκουν στα καθήκοντά τους, απλά και μόνο επειδή μπορούν να βγάλουν τη δουλειά καλύτερα απ’ τους υπολοίπους. Γίνονται συχνά θύματα της ίδιας της προθυμίας τους να προσφέρουν και του εγωισμού τους, που αρνείται να παραδεχτεί οποιαδήποτε αδυναμία και πως ίσως και να μην προλαβαίνει.

Ένας άνθρωπος, όσο δυναμικός, δραστήριος κι οργανωτικός κι αν είναι, δεν μπορεί ανά πάσα στιγμή να μπαίνει σ’ ένα μπλέντερ και να τα φέρνει όλα εις πέρας, δίχως να κάνει ένα λάθος, χωρίς μια ανάσα κι ένα διάλειμμα. Ωστόσο, οι άμεσα εμπλεκόμενοι είναι τόσο πωρωμένοι που αρνούνται να δεχτούν την πίεση κι απολαμβάνουν την πολυπραγμοσύνη τους, σαν να ‘ναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.

Είναι, συνήθως, η ψυχή της παρέας, μια πηγή αισιοδοξίας και ζωντάνιας, γι’ αυτό κι ευχόμαστε να προσέχουν λίγο παραπάνω τον εαυτό τους, γιατί είναι πολύτιμοι και δε θέλουμε να μας πάθουν κάτι!