Αν δεν το συζητήσετε, πώς θα το λύσετε;

Πολλές φορές έχει συζητηθεί το πόσο σημαντική κι απαραίτητη είναι η επικοινωνία σε μια σχέση, αλλά τι πραγματικά εννοούμε με αυτό; Πώς ορίζεται η επικοινωνία και πώς θα έπρεπε να ‘ναι διαμορφωμένη για να ωφελεί στην πραγματικότητα τους δύο συντρόφους;

Αρχικά ας ορίσουμε με κάποιον τρόπο τι είναι η επικοινωνία μεταξύ ενός ζευγαριού. Προφανώς δεν είναι μόνο οι τυπικές συνομιλίες τους κι οι χαλαρές κουβέντες που ανταλλάζουν μέσα στη μέρα. Επικοινωνία είναι το να μοιράζεσαι με τον άνθρωπό σου όλες τις ανησυχίες και τα προβλήματά σου. Να μιλούν οι δύο για τα πιο επιφανειακά κι αστεία αλλά και τα πιο βαθιά και σοβαρά, να κάνουν χαβαλέ αλλά να εξωτερικεύουν και τις πιο ευαίσθητες στιγμές τους. Ίσως, όμως, η σημαντικότερη επικοινωνιακή δεξιότητα να ‘ναι να μπορείς να εκφράσεις στον σύντροφό σου τα προβλήματα και τις ανησυχίες σου που τον αφορούν άμεσα, όσα προκύπτουν μέσα απ’ τη σχέση σας κι όταν δε συζητιούνται γεννούν εντάσεις και καβγάδες με καμουφλαρισμένες αφορμές και χωρίς ποτέ να ξεκαθαρίζονται, αφού δεν αναγνωρίζονται.

Πολλές φορές, έχουμε ακούσει ή έχουμε οι ίδιοι βιώσει χωρισμούς που προέρχονται από ένα πρόβλημα το οποίο υπήρχε καιρό και ποτέ δε λύθηκε, γιατί απλά θάφτηκε. Δύο σενάρια οδηγούν σ’ αυτήν την κατάληξη. Είτε ο ένας που αναγνώρισε το πρόβλημα, το ανέφερε στο έτερόν του ήμισυ κι αυτός δεν έκανε τίποτα για να το διορθώσει, άρα ο χωρισμός ίσως και να ήταν η καλύτερη απόφαση, είτε ο σύντροφος που αναγνώρισε το πρόβλημα προτίμησε να μην το αναφέρει στο ταίρι του μέχρι να το καταλάβει από μόνο του.

Παρατραβηγμένο κι ίσως τώρα, αντικειμενικά, να μας μοιάζει παράλογο, αλλά οι περισσότεροι το έχουμε βιώσει. Εγωιστικά, κρατώντας παιδικά μούτρα, ή από φόβο για την αντίδραση του ανθρώπου μας, πνίγουμε μέσα μας όσα μας ενοχλούν κι έτσι, αργά ή γρήγορα, οδηγούμαστε στο τέλος. Αν το δούμε έξω απ’ την κατάσταση, καταλαβαίνουμε αμέσως πως δεν υπήρχε επικοινωνία μεταξύ τους, δεν παραδεχόντουσαν τα προβλήματά τους, άρα δεν έκαναν και κάτι για να ξεφύγουν απ’ αυτά, γι’ αυτό και χώρισαν. Φυσικά κι είναι αυτός ο λόγος, αλλά –αφού το γνωρίζουμε– γιατί συνεχίζουμε να μην επικοινωνούμε, στα αλήθεια;

Σκέψου όλες αυτές τις φορές που έγινε κάτι και σε θύμωσε ή σε απογοήτευσε. Ας πούμε πως οργανώσατε να πάτε μία μικρή εκδρομή το σαββατοκύριακο. Κάπου στα μέσα της εβδομάδας, το ταίρι σου σού ανέφερε πως θα έπρεπε να παρευρεθεί σε μια υποχρέωση με την παρέα του κι η εκδρομή σας θα ‘πρεπε αναβληθεί. Στην καλύτερη περίπτωση, σε ρωτά αν είναι εντάξει να κανονιστεί η εξόρμησή σας για μια άλλη φορά κι εσύ απαντάς καταφατικά, συνεπώς το αμόρε θεωρεί πως όλα είναι μια χαρά και δεν υπάρχει πρόβλημα, αφού στο κάτω-κάτω συμφωνήσατε, έτσι δεν είναι;

Έλα, όμως, που εσένα σε πείραξε, τελικά. Ήταν μια εκδρομή που οργανώνατε εδώ και καιρό και με τίποτα δεν ήθελες να τη χάσετε. Εδώ είναι που συνήθως συμβαίνει το μεγαλύτερο λάθος. Εσένα προφανώς σε χάλασε αυτή η κατάσταση, αλλά προτίμησες να μην πεις κάτι στον σύντροφό σου για να μη δημιουργήσεις πρόβλημα και να αποφύγεις έναν ενδεχόμενο καβγά, κι ακριβώς εδώ είναι που προκύπτει ένα μεγαλύτερο κι αφορμές για πολλούς ανούσιους τσακωμούς.

Η διάθεσή σου ενδεχομένως να αλλάξει, επειδή θα περιμένεις απ’ τον σύντροφό σου να αντιληφθεί το λάθος που έχει κάνει και να το διορθώσει. Κάτι σχεδόν αδύνατον, δηλαδή, αφού για το ταίρι σου ήσασταν μια χαρά και τίποτα αρνητικό δεν έχει συμβεί.

Αυτό ίσως να ‘ναι το μεγαλύτερο λάθος μεταξύ των ζευγαριών. Από άμυνες κι εγωισμούς, δεν επικοινωνούν στην πραγματικότητα. Το υγιές είναι όταν υπάρχει κάποια ενόχληση, έστω μια μικρή ανησυχία, μια διαφωνία, μια παρεξήγηση, να εκφράζεται ανοιχτά, κι όχι να κρύβεται. Απ’ τη στιγμή που κάτι στη σχέση μας μάς χαλάει, πρέπει να το γνωρίζει κι ο σύντροφός μας, αν θέλουμε να λυθεί, κι όχι να παίζουμε κρυφτό με τα προβλήματά μας.

Θα πρέπει να γνωρίζουμε πως ό,τι και να προκύψει, όταν μιλήσουμε στο ταίρι μας, το πρόβλημα θα λυθεί και δε θα γίνει χειρότερο. Αυτό ακριβώς είναι το νόημα της επικοινωνίας, εξάλλου τις περισσότερες φορές η πρόθεση του άλλου δεν είναι αρνητική κι ειλικρινά δε θέλει να μας στενοχωρήσει. Δε σκεφτόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Κάτι που εμείς το βρίσκουμε λάθος, το ταίρι μας μπορεί να το θεωρεί σωστό.  Αν είμαστε σίγουροι για τα αισθήματά μας κι υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ μας, θα πρέπει να ‘μαστε ασφαλείς να τα συζητάμε όλα, γνωρίζοντας πως μια εξομολόγηση δε θα διαλύσει τη σχέση, αλλά θα την ενδυναμώσει.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να ανακαλύψουμε τις επικοινωνιακές δεξιότητές μας και να αφήσουμε τους γρίφους για τα παιχνίδια τύχης, όχι για την πολύτιμη σχέση μας.