Ευκαιρία, μια λέξη, τρεις συλλαβές, που δίνουν ελπίδα σε όποιον τη ζητάει. Μόνο που, αναρωτηθήκαμε ποτέ τι να σημαίνει γι’ αυτόν που δίνει μια ευκαιρία; Μία και μόνο, αυτός ο μονός αριθμός  που δηλώνει μοναδικότητα και προσμονή για να εκπληρωθούν τα λόγια που ειπώθηκαν μα και να γίνουν πράξεις. Αν όμως αυτός ο αριθμός αλλάξει κι από ένα, γίνει δύο κι από δύο, τρία κι από τρία, τέσσερα τότε τι να συμβαίνει; Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.

Η ευκαιρία δηλώνει μια αρχή, ένα καινούριο ξεκίνημα. Υποσχέσεις γεμάτες ο ουρανός κι ο δρόμος γεμάτος ελπίδες κι όνειρα που περιμένουν να γίνουν πραγματικότητα. Όταν αυτή η προσπάθεια μας ζητηθεί ή τη ζητήσουμε, προωθούμε τον εαυτό μας με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Μοιάζουμε με τον καλύτερο διευθυντή μάρκετινγκ, διαφημίζουμε το προϊόν, το στολίζουμε με όμορφα λόγια, υποσχέσεις και ζωγραφίζουμε ένα καλύτερο αύριο.

Όμως δεν κρατάει για πολύ. Κάπου στον δρόμο ίσως να κουράστηκες, να βαρέθηκες, να έγινες και λίγο τεμπέλης και να μην κατέβαλες την προσπάθεια που χρειάστηκε. Κι ο χρόνος ίσως κάπου έληξε, ίσως κάτι άλλο σου γυάλισε το μάτι και το ενδιαφέρον σου να πήγε αλλού. Κι τώρα αλλού να ζητάς μια ευκαιρία, αλλού να δίνεις υποσχέσεις, αλλού να παίζεις το μάρκετινγκ του έρωτα.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να πας στο ταμείο και να πληρώσεις γι’ αυτή την ευκαιρία, μα να που βρίσκεις τον εαυτό σου να την έχει χάσει, να την έχει ξεχάσει ίσως. Αρχίζουν τότε οι καινούριες υποσχέσεις, τα λόγια της εξιλέωσης που θέλεις να συμβεί. Πλάθεις ιστορίες, τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα απ’ ό, τι τα περίμενες, η ζωή βρέθηκε στη μέση και σε παρέσυρε σ’ άλλα μονοπάτια και βγήκες από την πορεία σου. Δικαιολογίες που επιχειρήματα τα βαφτίζει εκείνος που ζητά ακόμα μια ευκαιρία. Παίρνεις αμυντική στάση, αλλάζεις το παιχνίδι, είσαι το θύμα τώρα και το δικαιολογείς. Παίζεις τον άσσο στο μανίκι σου που είναι το συναίσθημα. Βρίσκεις την αδυναμία του δότη, οποία κι αν είναι αυτή και τη χρησιμοποιείς υπέρ σου κι εναντίον του. Σκέφτεσαι πως αυτό χαρτί θα πιάσει πού θα πάει.

«Ένα λάθος μόνο έκανα, γιατί να τα χάσω όλα, δεν είναι δίκαιο». Κι αν είσαι καλός τζογαδόρος πιάνει το κόλπο, ώρα να κερδίσεις την παρτίδα, γιατί αν χάσεις δε σε παίρνει γι’ άλλα δανεικά. Οπότε τώρα παίρνεις μια ανάσα, να ξαναπαίξεις από την αρχή για να πάρεις όλες τις μάρκες. Μα πρόσεξε, υπάρχει μια μικρή παγίδα όταν παίζεις χωρίς καλό φύλλο, πως αυτός που παρακολουθεί το παιχνίδι, σ’ έχει δει να παίζεις και να χάνεις, οπότε αυτή τη φορά ξέρει πως μπορεί να χάσεις κι είναι προσεκτικός αυτή τη φορά. Σε καρφώνει με τα μάτια του, αμφισβητεί την κάθε σου κίνηση, γιατί όταν έχασες τη πρώτη φορά, έχασες την εμπιστοσύνη του κι αυτή είναι τόσο, μα τόσο σημαντική. Οι ευκαιρίες λοιπόν είναι σαν τα πονταρίσματα σ’ ένα παιχνίδι πόκερ, αν έχεις καλό φύλλο μη το χαραμίσεις, μην το κάψεις, γιατί στο τέλος θα ψάχνεις για δανεικά. Κι όποιος δίνει δανεικά, ζητάει πάντα τόκο.

Συντάκτης: Άννα Αντωνίου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου