Όταν λες «τέλος» πόσο συχνά εννοείς κι «οριστικό»;

Ό, τι επιλογή και να κάνεις για την πορεία της ζωής σου πάντα θα έχει κάποιο τίμημα, ένα κόστος, είτε μεγάλο είτε μικρό. Όπως για παράδειγμα το να αλλάξεις δουλειά έχει ένα τίμημα που θα κληθείς να αντισταθμίσεις την ασφάλεια του γνωστού με μια νέα συναρπαστική προοπτική. Τα ζυγίσεις κι αποφασίζεις.

Το ίδιο συμβαίνει κι όταν αποφασίζεις να ρίξεις μαύρη πέτρα πίσω σου και να μην ξανασχοληθείς ποτέ με κάτι ή με κάποιον άνθρωπο που θες να βγάλεις από τη ζωή σου. Αν πιστεύεις και νιώθεις ότι είναι το καλύτερο για σένα και θα είσαι πραγματικά χαρούμενος άνθρωπος αν αυτός ο κάποιος δε θα βρίσκεται στη ζωή σου πια και θα τη «μαυρίζει» τότε κάν’ το. Κι όταν αποφασίζεις να μην ασχοληθείς ξανά με το χόμπι που αγαπούσες γιατί δε σε γεμίζει πλέον ή να κρατήσεις αποστάσεις από κάποιο φίλο, εκείνη τη στιγμή της απόφασής σου συνειδητοποιείς ότι κάτι μέσα σου ράγισε. Δεν είναι το ίδιο χαρούμενο κι όμορφο συναίσθημα όπως στην αρχή. Κάτι από αυτήν την κατάσταση δε σ’ αφήνει να είσαι ο εαυτός σου, ο αληθινός σου εαυτός όμως. Κι αυτό βαθιά μέσα σου το γνωρίζεις καλά.

Και τι έγινε όταν τράβηξες την τελική γραμμή; Όταν άφησες πίσω σου ανθρώπους που θεωρούσες δικούς σου ή ανυπόφερτες καταστάσεις που έκανες σαΐτα και την πέταξες μακριά; Όλα διαγράφηκαν από τη μνήμη σου; Η απάντηση ίσως να μη σου αρέσει. Αλλά δεν το έκανες. Εσύ μπορεί να προσπάθησες σκόπιμα να ξεγελάσεις το μυαλό σου να ξεχάσει, η μνήμη σου όμως θυμάται. Ιδίως πρόσωπα ή καταστάσεις που έπαιξαν κάποιο ρόλο-σταθμό στη ζωή σου. Έντονα φορτισμένες συναισθηματικές καταστάσεις κι όχι απλά κι ουδέτερα γεγονότα δεν μπορείς να τα διαγράψεις εντελώς από τη μνήμη σου. Τα συναισθήματά μας επηρεάζουν τη μνήμη μας και τις αναμνήσεις μας.

Ο χρόνος, όπως λένε, είναι το καλύτερο φάρμακο. Κι όντως με την πάροδο του χρόνου οι καταστάσεις και τα γεγονότα προσαρμόζονται εκ νέου μέσα μας, θα λέγαμε ότι βρίσκεις τον τρόπο, το μοτίβο για να τις διαχειριστείς ορθολογικότερα. Ο τότε άνθρωπός σου με τον οποίο πήρατε διαφορετικούς δρόμους κι ο επακόλουθος πόνος του χωρισμού που βίωνες  στην αρχή με τον καιρό μειώνεται κι εξαϋλώνεται.

Κι αυτό που μπορείς να αναλογιστείς και να πράξεις ρίχνοντας μια μαύρη πέτρα πίσω σου είναι τι θετικό θες να κρατήσεις από κάθε άνθρωπο ή από κάθε εμπειρία που υπήρξε στη ζωή σου. Η προσπάθεια των ανθρώπων να ξεχάσουν δυσάρεστες καταστάσεις είναι μια ψυχοφθόρα διαδικασία, ιδίως στην αρχή, μα απαραίτητη για να προχωράμε.

Εικόνες, μυρωδιές, ήχοι πιθανό να σου θυμίσουν αυτό που προσπαθείς να ξεχάσεις. Εκείνη τη στιγμή που θα δεις κάτι που θα σου θυμίσει αυτόν τον άνθρωπο ή αυτήν την έντονα δυσάρεστη κατάσταση, θα περάσει μπροστά σου η ανάμνηση, σαν να τη βιώνεις ξανά. Μη δώσεις τόση βαρύτητα και προπάντων μην πιάσεις τον εαυτό σου ν’ αναλύει πάλι τα ίδια, τα του παρελθόντος γεγονότα, απλά χαμογέλα που η μνήμη σου σού δείχνει τις φωτογραφίες του άλμπουμ της ζωής σου.

Η ζωή προχωράει μόνο μπροστά και είτε μας αρέσει είτε δε μας πολύ αρέσει, όχι πίσω. Ακολούθα τη γεμάτη στροφές πορεία της και θα δεις ότι σε περιμένει για να ζήσεις όμορφες στιγμές, που είτε θα ξεχαστούν στο χρόνο γιατί έπρεπε να μείνουν στο παρελθόν, είτε θα τις κουβαλάς ενθύμια μαζί σου. Η επιλογή δική σου και πάλι.