Ρε μάτια μου, ειλικρινά;  Τι σε κάνει να το πιστεύεις αυτό; Άντε, εσύ είσαι κότα και δεν ξέρεις και δεν μπορείς να διεκδικείς. Ο άλλος, μάνα μου, αν θέλει θα σε διεκδικήσει. Είδες κάποιον να κουνήσει το δαχτυλάκι του; Όχι. Τότε, μωρό μου, μην μπερδεύεσαι. Όχι απλά δε σε θέλει, εντελώς αδιάφορη του είναι η ύπαρξή σου. Το ότι διαδίδεις το αντίθετο, μανάρι μου, ένα πράγμα δείχνει. Ότι καλά έκανε και δε σε κράτησε όταν έφυγες.

Όποιος σέβεται τον εαυτό του και θέλει τον άλλον πίσω –έτσι για να ξέρεις γιατί μάλλον δεν ξέρεις–  οφείλει κάθε βράδυ να είναι έξω απ’ την πόρτα του και να τον διεκδικεί με καντάδες, λουλούδια και τέρμα τα γκάζια. Γιατί αυτή η διεκδίκηση είναι η σωστή, η πρέπουσα  κι αυτή θα ήταν καλό να εφαρμόσεις αν όντως θέλεις ακόμη το πρώην ταίρι.

Εκείνη την παλιά της δεκαετίας του ’80 και του ’90, που δεν αφήνει στον άλλο κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Είτε θέλει είτε όχι, εσύ είσαι το θέμα. Κι εσύ ξέρεις σίγουρα ότι θες. Κι αφού θες αφού σέβεσαι τον εαυτό σου, διεκδικείς.

Κι ας έφταιγε και για το χωρισμό. Αν σε ήθελε πίσω, σου το υπογράφω, αστέρι θα σου κατέβαζε από ‘κει πάνω για να σε συγκινήσει και να σε κάνει να τον συγχωρέσεις.

Αν όλα αυτά που σου περιέγραψα, δεν τα κάνει κανείς για σένα κι απλά μια κατίνα –είτε αρσενικού είτε θηλυκού γένους σου– είπε ότι σε ανέφερε το πρώην amore πάνω σε μια κουβέντα, λάθος συναγερμός. Ε πρώην είσαι, καλώς ή κακώς κάπου θα σε αναφέρει πάνω στη συζήτηση.

Αν απ’ αυτό θεωρείς με το μικρό σου μυαλό ότι σε θέλει ακόμη, δε θα σου αλλάξει κανείς γνώμη, κοιμήσου. Θα τα πούμε σε μια άλλη δεκαετία. Δικαιούται να σε αναφέρει, όπου κι όποτε θέλει γιατί η ιστορία του καθενός του ανήκει, αλλά ως εκεί. Ούτε να επιστρέψεις θέλει ούτε τίποτα. Χαίρεται που είσαι εκεί που είσαι. Καλά να ‘σαι και να σε χαίρονται, σε απόσταση ασφαλείας όμως.

Επίσης, αν ποτέ σε είδε στο δρόμο κι επειδή κατάλαβε ότι προσπαθούσες να πιάσετε κουβέντα, σου πρότεινε να πάτε για καφέ, μη βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα. Μάτια μου, πολιτισμός λέγεται. Σεβασμός σε ό,τι κι αν ήταν αυτό που ζήσατε. Μην ανοίγεις σαμπάνιες και μη σπεύδεις να διαδίδεις δήθεν ότι σε θέλει. Για όνομα, σύνελθε. Κούνα λίγο το κεφαλάκι σου. Ό,τι κι αν ήτανε το ζήσατε και το τερματίσατε μαζί. Αφού το ζήσατε, του οφείλετε σεβασμό. Γιατί τότε το επιλέξατε και τις επιλογές μας –σωστές ή λάθος– τις τιμάμε.

Κατάλαβες, μάνα μου; Συζήτηση κι επικοινωνία, λέγεται. Όχι για να γίνετε φίλοι ή να τα ξαναβρείτε επειδή σε θέλει, όπως λες. Απλά θα ειπωθούν κάποιες αλήθειες που δεν ειπώθηκαν και να μπορείτε στο δρόμο να χαιρετηθείτε από καρδιάς την επόμενη φορά ως άνθρωποι. Γιατί η ζωή είναι μικρή και ποτέ δεν ξέρεις.

Αλλά μην πλάθεις με το μυαλουδάκι σου σενάρια ότι σε θέλει. Πλανάσαι κι είναι κρίμα να το πιστεύεις αυτό. Καλά κάνατε και χωρίσατε, ήταν σωστή επιλογή σύμφωνα με την ιστορία. Χαλάρωσε, με το να διαδίδεις ανυπόστατα φήμες, εκτίθεσαι ανεπανόρθωτα. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να βγάζεις στη φόρα αυτό που προσπαθείς να κρύψεις καιρό, ότι ακόμα σε καίει κι ακόμα θες συνέχεια του έργου. Το πρώην amore, γραμμένο σε έχει εσένα και την αφεντιά σου. Ξέχνα το και προχώρα παρακάτω. Πιες μονοκοπανιά το σφηνάκι του αποχωρισμού και συνέχισε.

Εκτός κι αν θες εσύ να διεκδικήσεις, εκεί πάω πάσο. Αλλά αυτά τα ξεφτιλίκια που νομίζεις πως σε θέλει και δε σταματάς εκεί αλλά το διαδίδεις κιόλας, ε μπάστα. Μας τελείωσε και δεν πετυχαίνεις και τίποτα. Αξιοπρέπεια πάνω από όλα και σε όλα. Άντε βρες την.

 

Επιμέλεια Κειμένου Μέλανης Ανθίμου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Μέλανη Ανθίμου