Ο χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος λένε. Έλα που μπορεί να είναι κι ανάσταση όμως. Σκέψου το, γίνεται. Σε μια σχέση πρέπει να μοιράζεσαι τα πάντα. Ενώ μόνος όλα είναι δικά σου. Δε χρειάζεται να μοιραστείς, γιατί έχεις τον πλήρη έλεγχο των πάντων.
Δώσε βάση για να σε κάνω να νιώσεις καλύτερα, αν είσαι στην αρχή του χωρισμού κι έχεις τις μαύρες σου. Καταρχήν, ο καναπές είναι όλος δικός σου. Δεν τον μοιράζεσαι και μπορείς ν’ απλώνεσαι σαν χταπόδι, χωρίς γκρίνιες, παράπονα και σαχλά. Άλλωστε, το λέει κι η Βουγιουκλάκη στην ομώνυμη ταινία είναι το στρώμα της μονό και μόνη της καλοπερνά.
Κι εσύ, βρε αδερφέ. Δε σημαίνει ότι πάντα ένα ζευγάρι μάτια είναι ευτυχία. Μπορεί να είναι δυστυχία, γκρίνια, συγγενείς κι άρες μάρες κουκουνάρες. Ενώ μόνος σου, ανοίγεις μια πόρτα, εξηγήσεις δε χρειάζεται να δώσεις σε κανέναν πια κι απλώς φεύγεις για οπουδήποτε.
Η αιώνια μάχη του τηλεκοντρόλ. Ο ένας να θέλει να δει κωμωδία κι ο άλλος θρίλερ. Αυτό κι αν είναι δράμα. Και μάλιστα το γυρίζετε μόνοι σας χωρίς βοήθεια. Φωνές, νεύρα για μια ρημαδοταινία, που στο τέλος βγαίνει ξινή και για τους δυο.
Άσε το άλλο. Ο ένας να έχει τάμα να κάνει γενική καθαριότητα κάθε Σάββατο κι ο άλλος να καθαρίζει ό,τι λερώνει για να μην τα βρίσκει όλα μαζεμένα. Ο ένας σπαστικός και ψυχαναγκαστικός με την καθαριότητα, να μη θέλει να μετακινήσεις τίποτα απ’ τη θέση του και να είναι όλα σαν στρατιωτάκια αμίλητα κι ακούνητα. Ενώ ο άλλος πιο χαλαρός, δε θα χαλαστεί αν τα πιάτα έχουν τα αποτυπώματα του νερού πάνω τους, γιατί δεν τα σκούπισε αμέσως μόλις τα έπλυνε. Θα πάει για ύπνο και το ταίρι θα εκνευριστεί.
Τα λεφτά, τα αναθεματισμένα. Που άμα τα έχεις, φοβάσαι μη τα χάσεις και χάνεις τον ύπνο σου. Κι όταν δεν τα έχεις, χάνεις τον ύπνο σου πάλι για να τα αποκτήσεις. Έλα όμως, που στη σχέση έχεις κι υποχρεώσεις και πρέπει να είσαι τύπος κι υπογραμμός. Αν ο ένας είναι μίζερος, μονόχνωτος και δεν υπάρχουν πολλά λεφτά, πνίγεται. Ενώ ο άλλος αν είναι αισιόδοξος και θετικός, σκέφτεται ότι όλα θα πάνε καλά και δεν τον πολυνοιάζει. Όταν είσαι μόνος σου, ό,τι έχεις ή δεν έχεις, είναι δικό σου. Οπότε το διαχειρίζεσαι, όπως ξέρεις και μπορείς.
Σε μια σχέση συμπαραστέκεσαι στο ταίρι σου. Αν για παράδειγμα εκείνο προσέχει και κάνει διατροφή, θα κάνεις κι εσύ. Μα το φαγητό, καλέ μου, είναι μια απ’ τις λίγες απολαύσεις της ζωής. Εσύ θες να φας τα κοψίδια σου κι ο άλλος να βόσκει σαλάτα με χαμηλά λιπαρά. Για όνομα, δηλαδή. Γι’ αυτό σου λέω, δες το αλλιώς. Μόνος σου, όλα για την πάρτη σου και στη διάθεσή σου.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τις δυσκολίες μιας σχέσης και μπορώ να κάνω ώρες αυτή τη δουλειά. Σκέψου τη χρήση του αυτοκινήτου. Θες να πας κάπου, εσύ τρέχεις, οδηγείς άτσαλα και παίρνεις όπως-όπως τις στροφές. Ενώ ο άλλος ανοίγει παράθυρα, ανεμίζει μαλλιά κι απολαμβάνει τη διαδρομή, όπως κι αν είναι. Δε λειτουργεί το aircondition; Κανένα πρόβλημα, δε θα κλάψει κιόλας. Ενώ το ταίρι σου μπορεί να γκρίνιαζε και να σου χαλούσε τη διαδρομή.
Οπότε ό,τι γίνεται, γίνεται για καλό. Είναι όμορφο να μοιράζεσαι, δε λέω, αλλά όταν είναι όλα δικά σου και δε δίνεις λογαριασμό είναι ό,τι καλύτερο για τον εαυτό σου. Όσο το ζεις, απόλαυσέ το στο έπακρον.
Επιμέλεια κειμένου Μέλανης Ανθίμου: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Μέλανη Ανθίμου
